MYSOGYNIE
Het was deze week weer eens in het nieuws. Veel criminelen zijn op de vlucht omdat zij o.a. hun ex-vrouw hebben vermoord of verminkt. Mannen die hun voormalige echtgenote het leven blijkbaar niet gunnen. Dat liefde alles heeft te maken met vrijlaten en niets met willen bezitten, is hen totaal onbekend.
Na documentairemaakster Lieve Blancqueart stuitte ik op nog een heldin, namelijk op de Engelse Sue Lloyd-Roberts. Helaas overleed zij in 2015 op vijfenzestig jarige leeftijd aan leukemie. Van haar hand verscheen onlangs bij Balans ‘De oorlog tegen vrouwen en de moed om terug te vechten’. Zij reisde de wereld rond om mannen en vrouwen te interviewen over haat en geweld tegen vrouwen.
Wil ik dit boek gaan lezen? In eerste instantie reageerde ik enthousiast op het artikel van Marcel Hulspas in Sir Edmund van De Volkskrant van 10 september. Het duurde echter niet lang of de twijfel sloeg toe. Het zou niet gemakkelijk zijn. Ik moest er nog maar eens goed over nadenken. Ik zou het als eerbetoon aan de schrijfster wel aanschaffen en misschien zeer gedoseerd tot mij nemen.
Dat mannen in wezen diepe angst koesteren voor het levenschenkende wezen vrouw is al zo oud als de wereld. Afgunst vanwege dit vermogen en afschuw om alles wat een zwangerschap en geboorte met zich meebrengt wortelen diep in de man. Het duistere geheim dat deze ‘zakken vol drek’ in de ME met zich meedroegen heeft tot heel wat vervolging geleid. Vroed- en kruidenvrouwen betichten van hekserij was een van de bijkomstigheden van de haat sommige heren eigen.
Ooit meende Odo, van 927 tot 942 hoofd van de Abdij van Cluny, dat als de man een blik onder de huid van de vrouw kon werpen, hij slechts bloed, slijm, gal en vuiligheid zou zien. Hij stelde: ’Als wij huiveren om met de vingertoppen een fluim of drol aan te raken, hoe is het dan mogelijk dat wij ernaar verlangen deze zak vol drek (een vrouw) in onze armen te nemen?’
Nietzsche zei al: ‘Alles aan de vrouw is raadsel en de oplossing heet zwangerschap.’ Hetgeen van niet al teveel inzicht getuigt. Daarmee was het laatste woord nog lang niet gezegd. In ‘Glorieuze Wijven en Duivelinnen’ (Manteau 2012, van auteur Jan van den Berghe) leest u naast abt Odo’s uitspraak meer over de geschiedenis van de vrouw. Een goede voorbereiding mijns inziens op Sue Lloyd-Roberts’ gruwelijke hedendaagse verslaggeving.
Geplaatst in de categorie: actualiteit