Inloggen
voeg je column toe

Columns

LE JOUR DES AGNEAUX

Op Tweede Paasdag togen we naar Hazerswoude. Ik had kinderen en kleinkinderen enthousiast weten te maken voor Lammetjesdag. Om 11.00 arriveerden we en een man in felgeel wees ons waar te parkeren. Het regende en het was koud. De vele gekleurde gieters die aan een lange lijn langs de boerenschuur hingen, vrolijkten me direct op. Ze schommelden zacht heen en weer. Bij de ingang van het terrein stond een groot beeld van een koe met op haar kop en rug een theepot en kopjes en bordjes. De kleintjes klommen vrijwel direct in een ponywagentje. Overal lagen chocolade eitjes, dansten ballonnen en wapperden vanen. Op de vloer van het restaurantgedeelte lagen knusse Perzische tapijten en aan de balken hingen visnetten, emaillen melkkannen en tal van andere accessoires waardoor men zich kon vereenzelvigen met het boerenleven. Kaas, wijn, cake, poffertjes, pluchen vee; er was van alles te koop in het winkeltje. ‘Je van het’ was echter de achter dit alles gelegen schuur, waarin zich de pas geboren lammetjes bevonden. Ik smolt. Eén moederschaap had een uur voor onze komst met een keizersnede een kleintje gekregen. Ze was druk doende met het schoonlikken van haar spruit. In haar zij een immense hechting die op een zilverkleurige strip leek. Ook waren er kalfjes te zien. De boer schoor om de zoveel tijd een schaap en op de speelgoedpaarden binnen kon je ook hobbelen en rijden. Het was een drukte van belang. Heerlijk dat deze mensen hun bedrijf open stelden op deze dag, die volgde op de dood en verrijzenis van dat andere Lam, ook wel het Lam Gods genoemd. Gelukkig wist de helft van de Nederlandse kinderen nog dat het bestaan had, zo had een onderzoek uitgewezen. Jammer dat een televisiejournalist van een bekend late avond programma niet wist waarom het een verarming zou zijn als alle kerken in Nederland zouden worden gesloopt. Oppervlakkigheid en vervlakking ten top zou ik zeggen, meneer Witteman! Buiten werd een kleine kudde slapen gedreven met behulp van een hond. Ze waren allemaal van een ander ras en hadden dan ook allemaal een verschillende vacht. Een ervan was zelfs totaal waterafstotend. De herderin was een op en top buitenmens. Aan haar huid kon je duidelijk aflezen dat die vaak aan weer en wind was blootgesteld. Ze vertelde dat de Hollandse vleesschapen die omheind en wat verder naar achteren stonden, te dommig waren om te drijven. Met twee commando’s hield het wel op. Ook liet ze weten dat een bepaalde Australische soort geen leider kent, met als gevolg dat de kudde de hele dag vreedzaam in cirkeltjes ronddraait. Handig dacht ik, zou dat niet ook iets voor de homo sapiens zijn? In het restaurant verzamelde ik wat foldermateriaal. De kinderen kleurden platen in de serre. In de brochure stond dat er nog veel meer te doen was hier en het viel allemaal onder de noemer Polderrecreatie voor jong en oud. Wat te denken van: Klompen-Art, Polderstepsafari, Polderdrum, in het weiland of tussen het vee in de koeienstal, hetgeen me iets te ver ging. (arme dierenoren!) Hooguit heel ver weg van ze, kon ik me er iets bij voorstellen. Kicken en Klotsen (een deel van mij wil niet weten wat het inhoudt), Kloten en Sloten (ben ik daar werkelijk nieuwsgierig naar?), toch lees ik even wat het inhoudt en moet dan bekennen dat deze spelen nogal wat hilariteit op zouden kunnen leveren, zelfs voor mij. Wat vooral bijblijft van dit bezoek is de bezielde vertedering van de bezoekers. De ziel op zich in al wat is. Van Dale zegt over ziel: ‘ Het niet stoffelijke of althans niet te bepalen beginsel op grond waarvan de mens leeft’. Op grond waarvan alles leeft zou ik daaraan toe willen voegen. Dat wij mensen ons brein zijn en de ziel niet bestaat zoals Dick Swaab beweert, is dan ook aan mij niet besteed. De stelling van filosoof Daniel van Egmond dat de ziel er eerder was dan wij, en een relatie met het heilige is, bekoort me. ‘Wij zijn de plaats waar de ziel geboren wordt en een eigen kleur krijgt’ aldus van Egmond in Trouw.

Dus, niet-spirituele hersenwetenschappers, spoed u ook eens naar Lammetjesdag bij Jeu de Boer te Hazerswoude, voordat u de laatste adem- en daarmee uw ziel- hebt uitgeblazen en ook uw brein tot stof vergaat. De waarheid zal wel weer ergens in het midden liggen, zoals altijd, want waar rook is, is immers ook (Paas-)vuur.

Schrijver: Anneke Haasnoot, 14 april 2012


Geplaatst in de categorie: jaargetijden

4.0 met 3 stemmen 299



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)