Alle inzendingen van Han Messie

INHALIG? Sommige gelovigen denken dat dankzij hun vertrouwen in God het steeds voorspoedig zal gaan in 't leven. Stel dat vrome mensen allemaal mooie dingen beleefden... Geloof zou in dit geval een goedkoop nodende reclame zijn! De ware gelovige laat zijn liefde tot God en medemens moedig, maa...

HET GROOTSTE STREVEN De belangrijkste kunst van ons bestaan is vreugde en voldoening vinden bij het dagelijkse werk, vermaak hebben in de kleine verloren ogenblikken van het gangbare leven, weten dat deze begrippen de mensheid, de wereld zullen sterken. Daarbij mogen geweldige plannen en onder...

SCHIJNBAAR Wie zal bij ruzie en geschil gelijk hebben? Dat is vaak niet zo eenvoudig te verklaren. Beide partijen kunnen deels gelijk, deels ongelijk hebben. Drift laait op. Maar mag deze met schappelijkheid beantwoord worden? De schappelijke geest zal zich laten ondersneeuwen, zoals het lijkt. ...

In sterke gelovigen huist de gedachte: Lijden kan en mag tenslotte leiden naar des te meer heerlijkheid.

Ergens in de kelder van het Museum van Schone Kunsten lag een sterk, maar sierlijk houten kistje. Daarin werd een heel oude schilderskwast bewaard. "Ik heb de eer om jou te bewaren en te beschermen," sprak het kistje tot wat het omsloot. "Wees maar blij dat je lange tijd binnenin mij mag blijven...

Zowel het in bed kruipen als het opstaan zijn een grote zegen. Beide zegeningen staan tegenover elkaar, kunnen echter niet zonder elkaar, gaan steeds samen voort.

Hadden de hemelse stralen opnieuw iets met haar nagels gedaan? Deze waren weer kort, maar hadden rare grillen.Soms werden ze dik en meteen weer dun. Daarbij rimpelden ze erg. Al gauw waren ze weer mooi glad. Jolanda schrok ervan, begon radeloze kreten te slaken. Net op dat ogenblik kwam ze een groep...

Het ijdele meisje Jolanda lag 's avonds in haar bed te genieten van de sterrenhemel. "Mooie gouden stralen komen mij bezoeken," mijmerde ze. "De sterren zouden weleens wonderlijke krachten kunnen hebben. Wie weet, zullen ze mijn nagels erg veel groeikracht geven. Ja, ik wil graag heel lange n...

Als we te weinig naar onze zin hebben, laat ons dan naar het weinige kijken dat we hebben. Misschien dat we dat beetje dan des te meer zullen gaan waarderen en daar tenslotte meer, ja, misschien zeer veel, aan zullen hebben.

Het zeggen van godver, godverdomme kan wellicht terecht als Godslasterlijk of kwetsend beoordeeld worden. Maar het eruit flappen van een krachtterm als "verdraaid nog aan toe" of "verrek maar" mag gerust je bezwaard gemoed ontluchten, zonder kritiek.

De uitvinders van de computer, de gsm en daarmee vergelijkbare hulpmiddelen zijn geweldige geesten, die de wereld onnoemelijk veel hebben gegeven. Mogen al deze geleerden ook de wijsheid behouden van mensen uit het stenen tijdperk of bewoners van het onbekende oerwoud? Te beseffen dat elke mens, ho...

Op het Noordzeestrand loopt een jong meisje in zwemkleding. Ze kijkt naar het volgeschreven papier in haar hand, en moppert: "Ach, ik heb geprobeerd iets over de Nederlandse en Belgische bevolking te schrijven. Maar ik heb er niets van gemaakt! Weg ermee!" Ze verscheurt het vel en gooit het in ...

De menselijke kleinzieligheid van zelfgenoegzame aard heeft steeds geloof en godsdienst van de mensen geregeerd. Dit gaf steeds wrijvingen en onaangename toestanden. Ja, tot groot misnoegen van God zelf.

Lang geleden leefde er een vrouw, die haar man alleen 's avonds en 's ochtends bij zich in huis had. Ruzie hadden deze man en vrouw niet. Maar hij ging elke dag naar de kasteeltoren, die alleen stond. Het kasteelgebouw zelf was in vroegere tijd afgebrand, en nooit meer opgebouwd. De man ging die...

De man kwam weer bij. Hij lag gewoon nog tussen de paardenbloemblaadjes. Over zijn hele lichaam voelde hij opeens een hevig gekriebel. Maar het was geen mug! Nee, drie duizendpoten kronkelden zich om hem heen en hielden hem stevig vast! De schilder kneep zijn ogen dicht van afschuw. Maar wat was dat...

Bij het vallen van de duisternis verliet de schilder weer zijn huis. De tas vol papier en vetkrijtjes ging natuurlijk mee. En _ voortglijden maar! Op de rug, tussen bomen en struiken van het bos door. "Hee, wat hoor ik daar in de verte?" dacht hij opeens. "Het lijkt wel of daar ergens trommels kl...

Met veel genoegen en wellicht ook met de nodige moeite brengen we onze kinderen groot. Het kan wel eens wat pijnlijk zijn om ze op latere leeftijd minder mee te maken, omdat we ze min of meer "los hebben moeten laten." Hadden we ze misschien veel langer bij ons willen houden? Een sterkende geda...

Rudolf, een boerenzoontje van acht of negen jaar, kende niet veel meer van de wereld dan vaders boerderij. Wel kwam hij geregeld in het nabije dorp. Schoolgaan, af en toe boodschappen doen; dat hoorde bij Rudolfs voornaamste bezigheden. Eens, op een dag dat hij niets te doen had, liep het ventje la...

Hoe bestrijden we een onenigheid met iemand? Door agressie met agressie te beantwoorden maken we het des te moeilijker. Laten we een twist schappelijk zien bij te leggen, en zo tenslotte oplossen. Daar hebben beide partijen baat bij.

Gods mateloze genade is een verrukkelijk iets om te horen. Schuilt er in deze woorden ook geen verfijnde verleiding? Zouden vrome mensen niet klakkeloos tegen deze genade aanleunen? Laten wij ons daarom des te bewuster zijn van deze Goddelijke vergeving en ons schuldbesef meer scherpen.

Het Andalusische landschap lijkt wel een heuvelachtige woestijn, die toch vruchtbaar is. Want de gelige hellingen gaan half schuil onder het zilverachtige lover van de olijfbomen. Het mooie dorp Cabra is benauwend door de hitte. De sinaasappels, die hier als gewone laanbomen staan, geven verkwikken...

(17/9 - 26/9 - 2014) Met de nachtelijke Schipholtaxi vertrekken mijn vrouw Anchie en ik vanuit onze woonplaats Breda. Tegen vier uur in de ochtend bereiken wij de luchthaven om met een vroege vlucht naar Malaga te gaan. De ochtend is nog tamelijk mistig. Het vliegtuig stijgt op bij nevel, ...

Een lichtblauw riviertje stroomde tussen twee hoge, bosrijke heuvelruggen door. In dit mooie heuveldal met weiden vol bloemen en mals gras woonde een tevreden en vrolijk kaboutervolk. Die kleine mannetjes en vrouwtjes bebouwden vol blije werklust hun akkers. De dwergkoeien, die ze hielden, waren ni...

Ergens in Midden-Europa liep de wijsgeer Philippus langs het bergpaadje omhoog. Ook al was deze filosoof een westerling, hij droeg een Indiase tulband. Een lange, wijde Oosterse mantel reikte van zijn schouders tot aan zijn enkels. Philippus ging van het paadje af, stapte tussen struiken door, en s...

Het is steeds wenselijk om gevaar, indien raadzaam, zoveel mogelijk te vermijden. Maar wie helemaal geen risico's wil nemen, zal ook niet van zijn of haar leven kunnen genieten.

Het kleine meisje Elvira liep aan vaders hand langs allemaal mooie bloemen. De gelukkige man was kort geleden een kwekerij begonnen, waar hij heel blij mee was. Vader en dochter wandelden in de avondkoelte voorbij bonte rozen, zonnebloemen en nog veel meer mooie bloei. Af en toe keek Elvira naar he...

Heel bleek lag Anita in haar bed, bewusteloos en stil. Alleen haar zwakke adem toonde aan dat ze nog leefde. Fred zoende haar handen en haar gezicht. "Anita, word wakker!" riep hij wanhopig. "Ik ben bij je!" Maar Anita werd niet wakker. Het kleine rode draakje waarvan Mariannes brief vertelde...

"Sta til, sta stil!" schreeuwde de tuinman. Hij holde Fred achterna, door de tuin, door de velden. Maar al gauw bleef hij staan. "Die landloper verdwijnt in het bos van de boosaardige dwergen," dacht de tuinman. "Nee, ik wil hem niet meer achtervolgen. Die dwergen zullen hem nu wel krijgen. Ma...

Fred was een volwassen jonge man. Hij werkte hard op de boerderij van zijn vader. Ja, dat moest ook wel, want over een jaar zou zijn vader ophouden met werken. Dan moest Fred boer worden, de baas van de boerderij. Er stond ook meer te gebeuren. Binnen enkele maanden zou Fred trouwen met een leuk m...

De ondergaande zon gaf weer een prachtige gloed aan akkers en weiden. De boerenknecht zat knus achter zijn raam, het kromme pijpje tussen zijn lippen. Wat liet de rook hem nu zien? Hij zweefde over de zee, over het eiland van de vorige avond. Achter de palmen viel nu heel wat te ontdekken! Op de h...