2210 resultaten.
Diepe treurnis om de afasie
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 61 Het is ongelooflijk hoe kaal, verlaten en desolaat de lokalen van Wijkcentrum "De Symfonie" aan de Eilenbergstraat in Tilburg Noord zijn. Als daar dan bovendien de diep beklagenswaardige afasiepatiënten bijeenkomen is welhaast geen grotere treurnis of ongeluk denkbaar. Hen is de taal en het...
Jouw geliefde naam, die ik nu vervloek
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 86 Jouw geliefde naam die mij tot een gebed, een toverspreuk en een magische formule was geworden en die ik jarenlang innerlijk uitsprak, is mij, nu ik je nooit meer zal zien, tot een noodlot en een vloek en vervloeking geworden.
Jouw huis, mijn thuis, jouw mij zo geliefde vriendenhuis heb je mij...
Gevallen van psychotherapie in het Openbaar Vervoer?
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 77 Men zou zich erover kunnen verwonderen hoezeer onlangs, geheel buiten mijn verwachting, de medemenselijkheid dan wel het mededogen tot uiting kwamen dan wel gestalte kregen bij twee verschillende gelegenheden in buslijn zes in Tilburg op haar route vanaf het Nassauplein tot in het centrum.
Ten...
Om de troost van haar kunst
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 82 Honderd euro had ik bij me gestoken in een vakje van mijn portemonnee. Het was naar mijn berekening ongeveer de prijs van de artikelen die ik aan ging schaffen. In de zaak voor teken- en schilderbenodigdheden vroeg ik om penselen. "Penselen voor acrylverf" voegde ik eraan toe. "De beste die u...
Vervreemding
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 52 De meest uitbundigen, de brutaalsten en de meest luidruchtigen voeren overal de boventoon en hebben steeds het hoogste woord.
We waren gearriveerd in de statige en elegante vertrekken van het kasteel waar alles nog de negentiende eeuw vertegenwoordigde met portretten van vorsten aan de wand,...
"The green, green grass of home"
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 64 Op deze schitterende en placide zomerdag, in de zomer van mijn vierenzestigste levensjaar, ver verwijderd en voorgoed vervreemd van de sferen van mijn jeugd, kijk ik vanuit mijn venster uit op die grasgroene weide, de weide van mijn thuis in de wereld, van het sobere en eenzame thuis dat ik...
Als een herfstblad in de stormwind, als een marionet aan de touwtjes van de geestesziekte
hartenkreet
2.8 met 4 stemmen 60 Mijn vriendin omhelsde me.
Onheilspellend ongeluk had de horizon van haar leven verduisterd. Zij danste haar wilde en riskante dans op de toppen van de golven van de oceaan van haar geestesziekte als een onwillige acrobaat die zich niet staande kan houden op de evenwichtsbalk van het leven en zij...
De langste dag
hartenkreet
3.5 met 2 stemmen 89 Als de schilderijen aan de wand mij aangrijnzen als mombakkesen uit een horrorfilm en als het luchtledige van de eenzaamheid mij omgeeft als een atmosfeer die mij de adem beneemt en als de wijzers van alle klokken en horloges zich trager dan traag voortslepen en het schijnbaar oneindig langdurige...
autobiografie
2.0 met 1 stemmen 414 De Gemeente Tilburg is wispelturig in haar beleid: soms hardvochtig en afwijzend; soms welwillend en ze had onverwacht in haar niettemin oneindige filantropie besloten dat ik mee mocht met een reisje van de Katholieke Bond van Ouderen naar Monschau, dat ik voor het laatst aanschouwd had in 1966 met...
Een passie voor het draaiorgel
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 130 Vanaf de bushalte aan de Hoefstraat in Tilburg is het maar een klein eindje lopen naar de Houtstraat, die gesitueerd is in een grijze, rustige buurt met arbeidershuizen, onderbroken door een cafetaria.
Hier bezoek ik de heer Ben Faro (49) die sinds zijn jonge jaren gegrepen en gefascineerd is...
Het Veilinghuis Revisited/Acte de présence van het zilver
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 57 Ik had telkens één exemplaar van de lepels, vorken, messen en dessertlepels voorzien van een briefje waarop vermeld stond hoeveel van hun "edelmetalen kameraden" zich in de cassette bevonden als in de nauwgezette slagorde van een leger te velde.
Op hun fragiele, sierlijke heften plakte ik een...
Mijmeringen tijdens een vergadering
hartenkreet
3.8 met 4 stemmen 147 Het was een dag in de vroege zomer waarop de ziel zich kon koesteren in vage dromen van onduidelijke signatuur als een hommel in de zon en de stoelen met de bekleding met bonte motieven stonden al klaar in de vergaderzaal.
Het was een dag om te dromen voor een ziel die nog kon dromen, maar...
De kade van het afscheid
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 61 Daar moet het zich afgespeeld hebben, daar waar de massieve kolos van het gebouw van de Holland-Amerika Lijn verrijst, daar waar het water tegen de kade klotste toen Rotterdam nog niet haar na-oorlogse silhouet verkregen had, maar de St.Laurenskerk in de verte niettemin haar toren verhief, zoals...
A thing of beauty
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 53 Hij was, door de afstand die ons scheidde in het verduisterde klaslokaal, mooi om te zien; elegant, slank en goed gebouwd. Vaak dwaalden mijn blikken af naar de mysterieuze, spannende driehoek in zijn pantalon, bij gebrek aan de mogelijkheid tot bezichtiging van een èchte Apollo, die kennelijk in...
Ongelukkige manoeuvres en klein leed
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 62 Na de zoveelste ruzie met mijn enige en zo dierbare zus heb ik uit consternatie mijn duur gekochte contactlenzen door de afvoer van de wastafel gespoeld.
Eén klein, mintgroen gehavend schijfje was aanvankelijk nog zichtbaar op het witte marmer, zodat ik kon vermoeden welke weg het andere,...
Een zomeravond in de Tilburgse Spoorzone
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 814 De Tilburgse Spoorzone herbergt onverwachte locaties die tot de verbeelding spreken. Theater "De Boemel" behoort daartoe.
De stemmen van het dameskoor dat daar optreedt op een van de mooie, zwoele zomeravonden van dit jaar die Edward Elgar vertolken stijgen ten hemel en ook Guus Meeuwis is met...
Mijn ontmoeting met Billy, een hondje....
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 80 Het terras van Café-Restaurant "Anvers" aan de Markt in Tilburg is voorzien van een zwart zonnescherm, van een grandioze overhuiving die men naar believen kan laten stijgen en dalen, al naar gelang de weersomstandigheden en de temperatuur.
Ik wachtte die dag, op dat terras, onder dat scherm,...
Verloedering of feestelijkheid:Liefdesverklaring aan een stad
hartenkreet
4.5 met 2 stemmen 85 Mijn ogen vestigden zich op het, door uitlaatgassen en kwalijke dampen beroete en vervuilde viaduct bij het NS-plein toen ik bij de bushalte stond.
De stad, mijn geboortestad, werd zo opgehemeld en verfraaid in glossy magazines met glanzende bladzijden en gelikte foto's, maar verdiende zij de...
De dansles/Ook ik heb eens gedanst......
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 946 Eens heb ook ik gedanst in mijn leven, wat sommigen die mij kennen bezwaarlijk kunnen geloven, maar het val niet te ontkennen dat Dansschool Boutkan op de Korvelseweg een brede poort bezat waardoor het zaaltje enigszins verwijderd lag van het drukke stadsgewoel, dat ik er in de avond op de fiets...
Voor een onvergetelijke Vader
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 57 In de Stationsstraat verheft zich nog steeds het gebouw waarin Vader zijn moeizame voor- en namiddagen doorbracht, op de vlucht voor de armoede die hij had gekend en die hem mateloos beangstigde. Terwijl hij de zielloze, doelloze werkzaamheden verrichtte en eindeloze berekeningen moest uitvoeren...
Betrokkenheid in het teken van de filosofie van Emmanuel Levinas?
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 59 Het is voor mij geen gering genoegen en ik kan mij er geweldig mee amuseren, zittend op een bankje aan de Spoorlaan, welhaast vis-à-vis met het imposante, formidabele pand van Vrijwilligersorganisatie ContourDeTwern, met de in zwart en rood uitgevoerde monsterlijke letters die de genoemde naam...
Een workshop "rouwverwerking" in het "Andante Café" bij het Crematorium in Tilburg
hartenkreet
3.5 met 2 stemmen 64 In het "Andante Café", een merkwaardige oase in de contreien van het Crematorium te Tilburg, waar het gezellig en sfeervol is, dat opgesierd wordt door allerlei leuke frutsels en fratsels op de tafeltjes en dat zozeer een tegenstelling vormt tot de zalen des doods en de macabere urnenvelden in...
Bij de Kerkhovense Molen in Oisterwijk (mei 2017)
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 64 Kijkend naar de opgewekt rondwentelende wieken van de Kerkhovense Molen in Oisterwijk die we vandaag met de Opstapbus bezoeken, bedenk ik hoe ik als kind gefascineerd was door molens (alsmede door de rustig en bedaard "voortvarende" Rijnaken op het kabbelende, zwarte water van het...
Met vriendinnen op stap
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 62 De trouwe gestalten van mijn vriendinnen Lucia en Christina bewegen zich naast mij en volgen mij op de voet.
We hebben de kerk bezichtigd waarin zilveren parafernalia herinneren aan vorige eeuwen en waarin robijnrode sjerpen, gespannen van zijbeuk tot zijbeuk en gracieus en elegant in haar...
"Ineke komt altijd terug"
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 112 In deze zomer; de vroege, uitbundige zomer van mijn vierenzestigste levensjaar en een zomer waarin ik nog moeilijk kan geloven, bracht ik opnieuw een bezoek aan de kale cel waarin de ongelukkige, mijn betreurenswaardige, arme broer, noodzakelijkerwijs aan de polsen vastgebonden, ligt opgesloten met...
"Tempus fugit"
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 80 Ik liep; nee, ik strompelde die avond aan de arm van een nicht naar het restaurant, alsof ik in een diepe krocht zou belanden, alsof mij de ultieme verdoemenis reeds was aangezegd...
Die avond had ik afscheid genomen van mijn moedertje in mijn "laatste ouderlijk huis", van mijn oude moedertje...
Als een clowntje......
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 81 Bij opruimwerkzaamheden in mijn huis kwam vanachter een kast een klein, kleurig kartonnen clowntje tevoorschijn, een schertsfiguurtje, zoals ik mezelf voel.
Het houterige, onhandige meisje leeft voort in mijn gedachten; het meisje dat het slaag gewoon vond en er met niemand over praatte; het...
Geschenken voor een meisje van dertien jaar.......
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 66 Er was in onze familie een stille tante, die ogenschijnlijk met zichzelf geen raad wist en die als een onbegrepene, als een onbegrijpelijke, haar stille wegen ging.
Haar naam was "Cecilia". Ze was typiste op het kantoor waar ook mijn moeder werkte, die Cecilia, die haar schoonzus zou worden,...
De troost van de Strabrechtse Heide
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 76 Het was in dat uur, Vader!, dat ik aan je ziekbed, dat zich gedurende elf maanden had voortgesleept, aan je benevelde geest het beeld opriep van onze gezamenlijke wandeling, zo lang geleden, in die onvergetelijke zomer, over de paden die zich slingeren over de Strabrechtse Heide.
We waren...
Onfortuinlijk Intermezzo
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 107 Na het vertrek van mijn Grand Seigneur verwonderde het mij dat ik mijn voeten nog voor elkaar kon zetten bij mijn gestage pas door de straten van de stad en dat mijn longen de lucht nog verwerkten die ik inademde.
De seconde, nee; de nanoseconden waren overvol van de gedachte aan hem, zoals een...