Alle inzendingen van I.Broeckx

Het leek me wel een leuke binnenkomer in de lingeriezaak: "Ik zoek een badpak, maar ik heb niet meer het figuur van toen ik zeventien was" Op de mededeling dat zoiets toch ook niet hoeft, antwoord ik dat ik het wel zou willen. Enkele badpakken met diverse kleurige prints en verschillende cupmat...

Een aanzet van gele bladeren was al zichtbaar in het loof dat de bomen aan mijn raam siert en een toefje van grijze haren siert eveneens al het haar van mij en van de vriendin die mij op deze herfstdag kwam bezoeken. Zij kust mij de handen als weinig anderen omdat ik, eveneens als weinig anderen,...

Wie is er nu in feite van onder de indruk dat in het hart van de stad razendsnel de kolos van "Hudson's Bay" is verrezen met haar metershoge spiegelende ramen? Wie denkt nu nog het grote geluk te vinden tussen de schappen met luxueuze en "gelikte" artikelen, wie denkt nu nog het geluk te kun...

Ik koos uit mijn garderobe voor de gelegenheid een lang, donkerbruin, gebreid vest. Samen met het grijze haar dat mijn hoofd al gedeeltelijk overwoekerde en de rimpels in mijn gezicht die zijn als riviertjes die de vloed van mijn tranen al te vaak voortgestuwd hebben, verleende dit mijn verschijnin...

Vermoedelijk meende hij dat ik altijd al een voorkeur voor hem had gehad, omdat ik hem ooit voor meerdere diensten ontboden had en hij verscheen dan ook met de boodschappen waarom ik gevraagd had en wilde zelfs die avond blijven om gezamenlijk televisie te kijken. Maar ik had zijn walgelijke, overda...

Bij een voorgaande gelegenheid had ik zijn enorme, gigantische buik geobserveerd die bol stond boven de aangesnoerde broekriem en toen mijn onrust en nood om mijn financiën hoog waren opgelopen had ik hem door de telefoon gesmeekt: "Hans, ik moet je een brutaal en onbeschaamd, maar eenmalig verzoe...

Een wit licht schemert sinds kort door het matglas van de voordeur die van de mijne gescheiden wordt door het portaal. Slechts een eenzame stoel met paarse, gecapitonneerde zitting getuigt nog van het feit dat hier eens dat mensen woonden, dat twee mensen elkaar hier eens vonden tot het schreien van...

Ze had haar hele bibliotheekje: haar "levenswerk" of de basis van haar carrière als spiritueel genezeres of lerares bij mij gestald gedurende jaren in een kruipruimte of ruime berging onder mijn huis en kwam vier jaar na dato haar bezit opeisen en terughalen. De psychose had toegeslagen; haar ...

Gekweld door zenuwpijnen zwierf ik rond en zocht ik soelaas op een terrasje waar ik een smoothie bestelde. Het was bij "New Yoghurt" aan de Paleisring waar een indrukwekkende luchtfoto van genoemde metropool de wand siert; de bediening liet echter op zich wachten. Van zijn medemens moet men het...

De stad is sfeerloos geworden, sfeerloos gemaakt nadat helse bombardementen haar middeleeuwse en renaissancistische luister vernietigden die in later jaren vervangen werd door een welhaast eenvormige architectuur. De dramatisch aandoende staketsels, de overblijfselen van de herenhuizen, hadden zich ...

De liefste man die ik ooit mocht kennen heeft zijn bestemming gevonden. Een machtige, krachtige "jet-airliner" heeft koers gezet naar de kust van Gambia en hem meegenomen en vandaar arriveren nu foto's in mijn laptop op overigens wonderlijke en onbegrijpelijke wijze van lachende zwarte kinderen e...

Ik besloot te gaan toen de avond en de nacht zich over de stad ontvouwden; ik moest gaan want er moest een eind komen aan de pijn. De vervangende tandarts zei nog dat ik "niet flauw" was. Moest ik daar trots op zijn? Ik schertste en lachte nog met hem terwijl hij het zware mitrailleurvuur van z...

Niemand zou nog kunnen ontkennen dat in jouw huis, mijn voormalige thuis, mijn twaalfjarige vriendenhuis, nu de leegte regeert, dat het mij voorgoed ontstolen is, dat de ramen nu blikkerend het daglicht weerkaatsen, dat jouw vensterbanken geen orchideeën meer herbergen. En ik ben nog een keer ...

Hij had altijd tijdens de vergaderingen met schijnbaar goedmoedige, tevreden en rustige blik in het rond gekeken; nooit was daaruit een spoor van angst, vertwijfeling of verwildering naar voren gekomen. Wellicht bestond zijn rust uit het vooruitzicht van de daad waartoe hij heimelijk maar onwrikb...

In de gangen en zalen van Woonzorgcentrum H. is het een uiterst kale bedoening en ik kan me nauwelijks voorstellen hoe een bejaarde hier sfeer of warmte kan vinden. Ik heb me aangemeld als vrijwilligster voor de Wandeldriedaagse en mijn naam blijkt inderdaad vermeld te zijn op een lange lijst bij d...

Verdriet spoelde aan op de kust van mijn leven als de branding die nadert en zich weer terugtrekt, die opnieuw nadert en opnieuw terugdeinst. Op mijn wangen voelde ik de zachte stroom van tranen kriebelen. Het assortiment in de bloemenzaak was niet zo groot, maar een azalea trok mijn aandacht; Va...

In België, vlak over de grens, treft men diverse soortgelijke dancings aan van ongeveer hetzelfde type en in een dergelijke gelegenheid met de hilarische maar merkwaardige naam "De Kaasboerin" waar de godganselijke middag door een meneer die op beschaafde en zeer beheerste manier op een gitaar to...

Vanuit restaurant Carrousel aan de Oude Markt in Tilburg heeft men aan de ene kant uitzicht op Fontys Hogeschool voor de Kunsten en op de Muziekzaal met haar formidabele gewelfde dak en op de Schouwburg die haar naam draagt in donkerblauwe letters, en aan de andere kant op het portaal van de Heikese...

We wisten als kinderen dat zich ver achter de huizen van onze arbeiderswijk en nog verder achter het "Leijpark" dat zich als een beschermende groene gordel tegen de stad aan schurkte de "Belt" bevond en deze vormde het brandpunt van onze macabere fantasieën en voorstellingen. Op "De Belt" ...

De was moet vlekkeloos schoon zijn en ieder klein stofje moet uit alle uithoeken van het huis verdreven worden. Het voedsel moet van alle smetten vrij en verfijnd zijn en de computer, het pronkstuk van de vooruitgang, moet met uiterste nauwkeurigheid en efficiëntie, zonder de minste handeling die o...

Hij had nooit gedacht zijn oude leraar, aan wie hij zoveel herinneringen dankte, nog eens te zullen ontmoeten. Met het eindexamen was als het ware een navelstreng doorgesneden. Na de onverwachte maar traditionele zitting in de gymzaal in aanwezigheid van trotse ouders en leraren en na de rijtoer van...

.....en ik herinner me - Cecilia - en hoe zal ik het mijn hele leven blijven herinneren! - hoe je me op die onheilspellende, vreselijke avond buitengezet, buitengetrapt hebt uit het laatste thuis dat ik nog bezat in deze wereld en mij overleverd hebt aan de koude, eenzame nacht en hoe ik mijn weg mo...

In het tijdperk van het individualisme waarin mensen kolossale flatgebouwen bewonen als monniken in kloostercomplexen - ieder in hun cel - en op straat elkaar met anonieme ogen in de anonieme ogen staren zonder dat hun verkrampte en vervlakte gezichten tekenen van herkenning tonen - in dat tijdperk...

De zomer veranderde al bijna in een nazomer, maar wilde nog geen afscheid nemen. Het was nog augustus. Met een honderdjarige boot hebben we het kabbelende, zwarte water van het Wilhelminakanaal bevaren, bijna tot aan de "Beekse Bergen", begeleid door een jonge, charismatische vrouw die in een e...

Het was een warme, wollige sprei, versierd met een symmetrisch patroon van donkerrode motieven die op regelmatige afstanden van elkaar waren aangebracht. Onder die sprei sliepen en sluimerden we, mijn bejaarde moeder en ik; als ik bij haar was strekten we onze lichamen naast elkaar uit; haar gezich...

De schizofrene man kwam mij het Suske-en-Wiske-album brengen. Het was bedoeld als verjaardagscadeautje. Op de kaft en overal in het boek had hij cryptische formules neergekalkt; een uiting van zijn - ook voor hemzelf - onbegrijpelijk geestesleven. Hij woont in een van die gemeenschappelijke huize...

(Herinneringen aan mijn wandeltochten door Midden-Brabant) September is zoals ik me september graag voorstel en zoals september moet zijn; met mild, gesluierd, gedempt licht en een atmosfeer waarin dromen tastbaar kunnen worden en tot leven kunnen komen De Kampina is met gras overweoekerd, waa...

Af en toe signaleer ik hem her en der. Hij behoort tot de mensensoort die eveneens geen enkele degradatie verdient: hij behoort tot onze mongoloïde medemensen. Hij onderhoudt relaties met vrijwel alle chauffeurs van "Arriva" en voert op plagerige,joviale dan wel serieuze wijze luidkeels gesprekke...

De tijd van de befaamde, maar grenzeloos overschatte Meimarkt in het centrum van Tilburg was weer aangebroken. De opeenstapeling en uitstalling van goederen had weer plaatsgevonden in de straten die in plaats van dierbaarder, afschuwelijker voor mij waren geworden en ik had er rondgedoold tussen de ...

In het chique, exclusieve restaurant met de trotse naam "l'Orangerie' die ook aan de zijkant op de gevel prijkt, ontmoette ik die avond mijn oude "vriendin". Aanvankelijk zat ze me met open mond aan te staren en ik observeerde met veel walging de kwabben die, nu ze tweeënzestig is, haar hal...