Alle inzendingen van mohair

‘Soms moet je investeren in die liefde….’ Meisje ik wacht op jou, altijd als je langs loopt… Nee dit is niet net zo, nee dit is al lang zo….’ Ik kijk op. Zoons kinderstem klinkt melodieus en serieus door de kamer. Maarten heeft zijn koptelefoon op, frommelt met zijn handen aan het...

We zijn zojuist in de blauwe ‘tramwagon’ van de skilift gestapt die ons steil omhoog naar de Zugspitze zal brengen (met 2962 meter hoogte de hoogste berg van Duitsland, ligt in Zuid-Beieren, op de grens tussen Duitsland en Oostenrijk). Ik sta geklemd tussen een Duitse dame gekleed in een...

Vandaag vaart de veerboot niet. Ik lees op het bord. Geen waarom. Voor mij maakt het niets uit, ik heb geen plannen. Ik sta daar omdat het fijn is om er te staan, bij de rivier, kijkend naar het water. Komt er nog een boot aan? Ik wandel verder op het pad naar links, een paar meter boven de rivier,...

Op Station Utrecht Centraal, wandel ik het hippe huiskamer-café binnen van het bekende koffiemerk. Dit heb ik tot nu toe weten te vermijden. Door vertraging van het eerste openbaar vervoermiddel is er een kwartier over, voordat het volgende me uiteindelijk naar huis zal brengen. Ik wacht op...

Ze is klein, tenger en prachtig om te zien. Ze lijkt zich hier niet van bewust. Ernstig kijkt ze me aan, zucht eens diep. ‘Wat wel lastig is, hij is een podiumkind’. Ik kijk haar vragend aan. ‘Bij ons op school heb je allerlei groepen. De alto’s hangen altijd op het podium rond. Hij is...

Gedachteloos hap ik mijn banaan naar binnen. Shit, weer niet mindful gegeten. Gisteren had ik de tweede bijeenkomst van de training mindfulness. Naast iedere dag mediteren, horen hier ook opdrachten bij. Eet eens mindful je fruit. ‘Mondvolnes’ grapt man. Wat is dat mama, mindfulness? Nou,...

'Er liepen twee vrouwen met dezelfde citroengele slaapzakjas aan. Zelfde donkerblauwe spijkerbroek, zelfde gepoederde haar.' Met een volle krat boodschappen loopt mijn man in grote stappen naar het aanrecht. Al pratend legt hij de pakken yoghurt een voor een in de koelkast. 'Ze stonden achter...

Snel stap ik mijn huis binnen, werp een blik in de spiegel. Mijn haar half natgeregend, gebleekte plukken steken armoedig af bij een donkere uitgroei. Plooien langs mijn mond, rimpels tekenen mijn wangen, diepe frons boven mijn ogen. Ik wend mijn blik af, luister naar de stem aan mijn oor. 'Het...

Sinds januari dit jaar woont mijn moeder in het verpleeghuis. Zij stond al op de wachtlijst en we trokken aan de bel. De situatie thuis was inmiddels onhoudbaar. Vlak voor de kerst kregen we bericht dat er een kamer voor haar vrij kwam. Een duizelingwekkend grote stap. Op 15 maart kwam het...

Met trillende handen vouw ik mijn papier open. Na de laatste klanken van 'Non ho l 'état' van Gigliola Cinquetti, lijkt het nog stiller. Ik richt mijn blik op de mensen in de ruimte maar zie niets. Het lukt me te spreken. Af en toe haal ik mijn neus op, het geluid galmt door de microfoon....

De man die denkt met haar getrouwd te zijn loopt voorop, mijn moeder schuifelend achter hem. Mijn broer wil haar begroeten. De man denkt dat het voor hem bedoeld is, kijkt hem vragend aan. Als mijn broer een stap opzij zet, zet de man ook een stap opzij. En nog een keer, als een dans pas op de...

Woessjj! Het geluid van ruisende rokken. Vol ontzag kijk ik omhoog, een zwerm zwaluwen maakt tekeningen in de lucht, de kop van een konijn, een pet met klep, het verandert razendsnel. Ik wandel langs de Rietput, een plas viswater, vlak bij huis. Woesjj, weer, nu boven mijn hoofd, er valt hoorbaar...

Een reden voor Wilders om aangifte te doen tegen Timmermans kan zijn dat hij de linkse, solidaire, democratische politiek in een kwaad daglicht wil stellen. Hij stelt zich op als een slachtoffer. Een rel als afleiding van waar het echt over zou moeten gaan. Wat is er gebeurd in ons land dat we...

‘Mama, jij weet veel van seks. Wat is dit? Een teelbal?’ Verstoord kijk ik op. Er wijzen pijltjes met cijfers naar de verschillende onderdelen van het lichaamsdeel. ‘Dat klopt wel ja’. Man zit tegenover me achter zijn laptop, zoon rechts. Als drie ridders uit het beroemde verhaal, zitten we...

Mensen lijken op elkaar in hun gevoelens. We willen uniek zijn en denken regelmatig dat we gevoelens of reacties hebben die raar of bijzonder zijn. Het frappante is dat we ons het best laten geruststellen door voorbeelden waaruit blijkt dat we niet de enigen zijn die zich zo voelen. Dat we niet...

Ik vind je er mooi uitzien hoor mama, zegt mijn zoon ernstig. Oh ja, vraag ik. Ja, knikt hij, ‘je lijkt op een boomkikker, die heeft ook van die rode bolle ogen’. Waarna een bulderende lach van zijn papa klinkt. Ik monster mezelf in de spiegel, zet mijn vierentwintigjaar oude...

Ik ga voor het eerst weer naar de kapper. Mondkapje mee, waterfles mee. Wat nog meer? Voor de zekerheid maar eigen lectuur mee. Voel me warempel een beetje gespannen. Ik stap binnen, was mijn handen direct met gel. Daarna ga ik los. Ik vergeet de anderhalve meter afstand. Mijn favoriete kapster...

Ik kijk naar mijn klimplant, vorig jaar groef ik met veel moeite een diep gat in de grond. Harde, droge klei, niet doorheen te komen. Het was dampig warm die dag, maar het moest, anders zou de clematis niet goed wortelen. De maanden erna zag ik geen enkele ontwikkeling. Ik verheugde me op de rood...

Zaterdagochtend, we staan langs de lijn. De zon schijnt, zoon heeft plezier. Behendig dribbelt hij met de bal over het veld. We kijken aandachtig toe. De twee kleinsten uit zijn team rennen het hardst. Wat een energie. ‘Ga door, ga door’ roept de trainer. En dat doen ze. Het gras is...

'Mama, je bent een vergetelijke vrouw' sprak zoon me laatst ernstig toe, toen ik de oplader van mijn laptop weer eens niet direct kon vinden. Ik vond het een mooie uitspraak, keek hem getroffen aan. En ik heb een onvergetelijke zoon, antwoordde ik. Ik kon hem nog net een knuffel geven, voordat ik...

Presentatrice Yvon Jaspers weet niet van ophouden: 28 augustus a.s. start wederom een nieuwe serie van Boer zoekt vrouw (internationaal). Ooit was ik verslaafd, ik bleek niet de enige. Seizoen 2010 schreef ik er al over: ‘Dit is juist wie je bent Yvonne’ zeg ik hardop tegen het...

‘We zijn nog op tijd hoor Maarten, dit was de eerste bel pas’, zeg ik, terwijl ik mijn zoon vanaf zijn fietsstoeltje met een zwaai op de grond zet. ‘Nee, dit was de tweede bel mama’. Hij hangt zijn rugzakje over een schouder, draait zich om en loopt snel het schoolplein op, richting de...

Ik loop op de dijk. Een man komt me tegemoet, maakt voorzichtige stappen achter een rollator, tegen de wind in, zijn rug gebogen. Hij draagt een knalrood ski-jack, klemt een forse sigaar tussen zijn lippen. Met deze windkracht een prestatie. De sigaar als beste vriend, die kun je wel gebruiken bij...

Er wordt gebeld, ik doe open. Er staat een man voor me, met een wit pak aan. Het lijkt op een overall. Ook zijn hoofd is bedekt. Voor zijn gezicht draagt hij gaas. Zijn ogen kijken me vanachter het rooster aan. Ik kijk terug. Er klinkt een wijsje in mijn hoofd. Even ben ik van mijn stuk gebracht. ...

Mijn voeten maken een bonkend geluid op de loopband. Dit zijn mijn zestien jaar oude tennisschoenen die niet zo geschikt zijn om mee hard te lopen. Ik begin steeds harder te hijgen. Het zweet prikt op mijn voorhoofd. Al rennend staar ik naar het scherm wat recht tegenover me hangt. Het is mijn...

Onze ‘individualistische samenleving’ klinkt het nogal eens cynisch. Bijna bestraffend. Alsof individualisme gelijk staat aan egoïsme, mensen teveel op zichzelf zijn en alleen met hun eigen belang bezig. Hoe meer je een individu kunt zijn, hoe vriendelijker je reageert op je omgeving....

Deze ochtend pak ik de spitstram naar Utrecht. Het moet er toch een keer van komen. Sinds eind vorig jaar mijn vertrouwde buslijn is opgeheven, onderzoek ik alternatieven om van huis naar werk te reizen. Die blijken er te zijn. (Nieuwegein lijkt saai, maar vergis je niet). Afgelopen week heb ik de...

In een busje, samen met een cameraman, reist Jelle Brandt Corstius van het ene gebied in de Kaukasus, naar het andere. Hij maakt kennis met de bewoners achter de bergen van Sotsji. Het zijn stuk voor stuk ontmoetingen waarin hij door zijn vriendelijke houding en wonderlijk lichte ogen, makkelijk...

Zoon gaat sinds een paar weken op de maandag en vrijdag weer naar school. Op de fiets, als vanouds. De lesuren zijn teruggebracht tot een half uur. Niet de brugklassers sjouwen met hun zware rugzak over de gang op weg naar de volgende les, maar de leraren verplaatsen zich. Op de donderdag spreken...

Er fladdert een foldertje vanuit de brievenbus op de deurmat. Het is de dag na Valentijnsdag. Ik raap het op, zie dat het post is van zoon. Voor ons, zijn ouders. Er staat een prachtig rood gekleurd hart op, met een trefzekere pijl. Mooi gelukt, vind ik. Ik herinner me hoe Maarten nog niet zo lang...