Alle inzendingen over emoties

Ik ben geen voetballer. Ik weet wanneer de bal rond is, en of een speler buitenspel staat, maar het leer en het gras heb ik zelf nooit besnuffeld. Ik ben ook geen teckel. Ik weet dat het een hondje is, die het gras graag een plasje laat ruiken, maar ik loop zelf liever niet aan de lijn. Ik doe oo...

In de wachtkamer van de fysiotherapeute lagen op een massieve, stevige, houten tafel vele kleurige damestijdschriften die met hun teksten en foto's kennelijk wensten te suggereren, dat alle vrouwen fotomodellen zijn, op wie het leed geen vat heeft, en die altijd glimlachen met een rij parelwitte en...

Ik vind 't altijd fascinerend te zien hoe motorrijders eer doen aan de onbeschreven begroetingsplicht. Voor mij zou het niets zijn aangezien ik meer met de verplichting om te groeten bezig zou zijn dan volop m'n gedachten te laten gaan en te genieten van de rit. Ik schaar me, vind ik zelf, onde...

Het was met gevoelens van heftige, tomeloze melancholie en heimwee dat ik mij bevond onder voortijlende en drachtige wolkenluchten in alle mogelijke eenzaamheid op het terrein van de zwakzinnigeninrichting, in afwachting van mijn taxi. De redeloze, razende tijd had alles als in een stormachtige win...

Na vele jaren van literaire inspanningen gooi ik nu de knuppel in het hoenderhok en erken ik eindelijk, dat ik supermoe ben van al mijn literaire activiteiten. Ik presteerde zelfs boven mijn kunnen en de diverse redacties plaatsten maar een deel van mijn inzendingen. Hier op Nederlands.nl gebeurde h...

Het kan je zomaar ineens overvallen. Angst. En dat maakt het ook zo onvoorspelbaar. En vandaag kwam het weer als een vloedgolf over me heen. Het vreet me op van binnen en maakt dat ik me klein en nietig voel. Deze angst is wel van mij maar wordt gevoed door een ander. Eerlijk? Daar denk ik m...

Het schijnt zo te zijn dat meer dan een miljoen Nederlanders anti-depressiva slikken en dat dat aantal alleen maar toeneemt. Het gemak waarmee huisdokters deze pillen leveren, is ook erg groot, maar kan wel eens best terecht zijn, omdat de huidige maatschappij voor velen deprimerend en frustrerend k...

Daar waar geen samengaan is = alles: ...SNELWEG.

....en daar toont de foto op het brede computerscherm achter het bureau van de longarts mijn karkas, dat wil zeggen mijn aanstaande karkas, de keurige twee helften omspannen door de witte ribben. Hiermee zal ik eens rusten, voorgoed rusten en nu al schijnt de gaafheid aangetast te zijn.... Maar de ...

Een granieten rotsblok is van de helling van de berg van het leven af komen rollen en heeft mijn geluk verpletterd. De lelies, asters en narcissen liggen verdord ter aarde en schijnen voor eeuwig een vale weerschijn in mijn hart en ziel te moeten hebben. Leegte heerst in mijn innerlijk; de lee...

Ik mag graag filosofisch uit de hoek komen. Maar vandaag vier ik het realisme. Het is naar mijn idee de basis om bijvoorbeeld euforie of absurditeit te beleven. Zonder realistisch besef kunnen we die andere emoties en gebeurtenissen in het leven niet ervaren, zoals die kunnen zijn. Realisme dus. ...

Met een glimlach van oor tot oor stelde mevrouw een ander voor. Zij had de leiding van een groepje dames die hun zielenroerselen te boek wilden stellen. De sfeer was broeierig als op een augustusdag met dreigend onweer. Onder de oppervlakte kolkten en woelden de problemen die niet door de kunstig op...

Zij loopt met hoog opgetrokken schouders, die, figuurlijk gesproken, de last van haar leven niet meer kunnen dragen, maar voert twee grappige honden aan de lijn. Thuisgekomen ploft zij neer voor het wervelende scherm waarop beelschone acteurs en actrices welhaast onafgebroken over elkaar heen buitel...

De golvingen en welvingen die zijn als scheerschuim of sneeuw van het witte dekbed bedekken mijn lichaam als de verre reis begint. Ik zal zeegezichten zien of groene lagunes of hoog oprijzende torens, omwalmd door roetwolken of het graf van Louise de Coligny en haar gebeente, voor altijd rustend ...

Via de omliggende dorpen, via de snelwegen en toegangswegen tot de stad, heeft ze de Nassaustraat bereikt. De auto is onder haar handen gewillig en snel, het asfalt zoeft onder zijn wielen weg, kilometer na kilometer verovert hij op de afstand die mij en mijn arme zus meestal gescheiden houdt. Ha...

Een relatie op de klippen, gelopen koers, het kind van de rekening. Ze staat naast me, nauwelijks haar tranen de baas. Weet niet wat te doen, een armlengte vraagt om een schouder. Ik offreer een pepermuntje en samen sabbelen we de dag naar morgen, zij raakt mij aan.

Jij hebt het goed bij het verkeerde eind gehad.

Een vroege voorjaarszon spreidde haar licht over de wereld en een enkel dieppaars krokusje en krijtwit sneeuwklokje vertoonden zich al her en der in de plantsoenen toen ik mijn oude vriend tegenkwam. Na onze voorgaande, oppervlakkig en neutraal gebleven en veelvuldige ontmoetingen was hij nu openhar...

Er lijken er steeds meer bij te komen de laatste tijd. Nee, het gaat hier niet over vluchtelingen, maar over Dermaptera! Nu wordt er altijd gezegd dat alles wat je uitstraalt weer als een boemerang bij je terugkomt, al is dat soms pas na jaren, maar ik persoonlijk herkende me aanvankelijk totaal nie...

Het pronkstuk van het leed draagt men pontificaal als de monstrans in de kerk in de processie van het leven, heft men in de hoogte als de hostie tijdens de consecratie en stalt men uit in de vitrine van het museum van het slachtofferschap..... In de kathedraal van het onvermogen wordt het standbeel...

In het dorp is een markante persoonlijkheid heengegaan. Tussen twee bekenden met wie ik jaren hetzelfde pad liep, struin ik naar een lege kerkbank ergens achterin. De kerk hagelt vol. Mensen moeten staan. Deze avond krijgt het Huis van God ouderwets kippenvel om zoveel publiek. Het is dubbel. Pracht...

Rond mijn achtste ging ik in Kollum met mijn vader mee naar een bejaardentehuis. Mijn vader had er altijd flink de pas in, wat ik altijd als een overdreven haast beschouwde. Het was wel alsof hij niet bij de dingen stil kon staan en hij nam zijn verplichtingen altijd veel te serieus. Hoewel, van een...

Een mens is niet meer waard dan zijn acties. Lieg niet, Bedrieg niet, Doe geen beloftes die je niet waar kunt maken. Beloofd is beloofd. Een mens is niet meer waard dan zijn acties. Je kunt liegen, bedriegen, maar het leven is een bitch. En de waarheid achterhaald het wel. Vertrouwen gebroke...

Uit de verhalen van mijn moeder weet ik dat men mijn oma voor haar aanzag wegens haar jonge en florissante uiterlijk als ze mij in het ziekenhuis in ogenschouw kwam nemen. Als fragiele, kwetsbare baby lag ik in het glazen broeikasje dat men couveuse noemt. Later zocht ik in de armen van mijn oma ins...

Daar, aan de Hoflaan, geeft een imposante plaquette, bevestigd aan het traliehek, met trotse letters aan: "Gemeente Tilburg, Centrale Begraafplaats Hoflaan" alsof zij, die voorgoed het leven ingewisseld hebben voor de dood, zij die voorgoed de drempel zijn overgegaan, zij die voor altijd het myste...

Na de koffie en een snuifje poedersuiker schrok Marjan als door een adder gebeten wakker en pruttelde ze met verbaasde woorden over de lange, eiken eettafel, waar aan de andere kant (tien meter van haar vandaan) baron Frits zat te glunderen als Holle Bolle Gijs. 'Welkom in kasteel De Gouden Pollepe...

Hoop doet leven, eerlijk waar. Ik overleef kanker en al klinkt het naar: niet meer kunnen schrijven: zou ik niet overleven.

Zittend aan de zijkant omdat de bus met kinderen wel vertrok zonder mij, er was geen geld voor het schoolreisje en dus bleef ik op school alwaar een leerkracht die eveneens achterbleef zich die dag over me ontfermde. Zittend op de stoep, omdat er niemand thuis was en er buiten gewacht moest wor...

Zeven en een half jaar heb ik hier mijn best gedaan, vanaf 2008 welteverstaan, ik keek de boel nog even na, maar omdat heimwee me overviel, besloot ik er nog 1 x over te schrijven.

Lees een berichtje van mijn vriendin: 'Heb zojuist rozen geschikt in een vaas, als je van dichtbij kijkt, zie je in het midden drie harten'. Kippenvel staat op mijn rug. Heb zojuist de sleutel gekregen van het huisje waar ik ga verblijven. Een sleutelhanger met daarop drie harten omgeven door roos...