Alle inzendingen over woonoord

In de verte in mijn straat herken ik twee silhouetten vergezeld met twee sportieve fietsen. Wethouder en opbouwwerker. Dit betekent aangekondigd slecht nieuws. Sinds kort zijn we door verschillende gremia op de hoogte gesteld van in- en aangrijpende veranderingen in onze wijk. Ik laat beide heren bi...

Een vrouw uit het Groningse Roodeschool heeft acht weken dood in huis gelegen voor haar lichaam door de politie werd gevonden. Het pleit niet voor de sciale cohesie in deze kleine gemeenschap dat dit heeft kunnen gebeuren.

Ik rijd met een matige snelheid Villeneuve-sur-Lot uit. Op het lichtst van de dag, half één, is de weg leeg. De bochtige route vanaf de rotonde naar beneden tot St. Radegonde heeft een kapotgereden wegdek. Het asfalt smelt met deze temperatuur. Daarna naar links, de smalle D420 naar Beauregard...

De Israëlische premier Benjamin Netanyahu heeft gezegd dat Jeruzalem 'nooit zal worden gedeeld' en altijd de hoofdstad van Israël zal blijven. Zeg nooit nooit en zeker niet ten aanzien van de status van de stad Jerusalem waar het Palestijnse volk minstens zoveel recht op heeft als Israel.

Volgens de verhalen van begeleidster Harmke is Driezum een rustig dorp met haar eigen gebruiken. Volgens Foppe gaat het ongeveer zo: In het idyllische dorpje Driezum staan twee kerken, de dominees zijn al oud en houden er achterhaalde principes op na dat de vrouw voor haar man moet zorgen in hu...

Wie de markt ruikt van verre is de vis nabij.

Fier in al zijn lelijkheid stond hij nog overeind, onze kerktoren, toen ik vanochtend van huis vertrok. Maar niet lang meer. Hoog boven hem uit verrees de hijskraan voor de sloop van het gevaarte. Bespeurde ik toch een vaag sentiment bij mezelf, nu deze puist uit onze wijk werd geknepen? De kerk lag...

Ik wil nog graag iets vertellen, al weet je het misschien. In al mijn verhalen komt er een stukje boven water. Van de omgeving waar ik in woon en leef. Het begint bij mijn buren die ik heel graag zie. Hoe vreemd het ook is, ook zij zijn bepalend voor mijn geluk in mijn leven. En omgedraaid telt...

Na lang wikken en wegen heb ik dan toch besloten een stukje terug te stappen in onze Nederlandse moderne voorziening van centrale verwarming. Ik ga terug naar de kolenkachel, wat gelukkig nog kan omdat mijn huis nog in het bezit is van een schoorsteen. Deze was wel jaren niet meer gebruikt en netjes...

Ongeschoren en voormalig wit. We staan allebei ingeschreven voor een woning, voor een huurwoning wel te verstaan, mijn huisgenote en ik. Omdat we vrienden blijven, én omdat zij geen auto meer rijdt, doen we elke week een rondje door de stad met het lijstje met aangeboden woningen. Er is niet ...

Avond. Zacht valt het doek over de dag. Uit het westen bedekt een voile van wolkenveren de zachtblauwe avondhemel. Venus schittert al. Als een robijn fonkelt ze in het zuiden. Kinderstemmen klinken verderop de heuvel. Nog even spelen voor het donker is. In de moestuin gloeit het bol-lampje na...

In een huisje met kleine kamertjes staan her en der zoveel spulletjes. In een van de kamertjes zit ik te typen: “Hoe zal het verder gaan?” Over een maand of wat komt er een lief kleintje bij. Alles staat in het teken van deze verwachting. We wonen klein, maar ach, we zijn zo blij met elk...

Drukkend warm. De tuindeuren open. Het uitzicht: groen. De aarde, de bomen, struiken, het asfalt, alles laat nu een specifieke geur los. Samen een zomerruiker. Boven de Dordogne, een half uur rijden hiervandaan in noordelijke richting, rommelt het. Langzaam trekt een onweersbui in zuidelijke ri...

De warmte maakt mij gek. Toen ik dit huis aannam zat ik op de bekende schopstoel. Het was dit huis of de eerste tijd niets. Dit is ook niet het meest slechte huis dat ik ken, net opgeknapt, 3 slaapkamers. Een 'flaco-woning' noemen ze het hier in Zeeland. Het is wel een hoekhuis en uit ervarin...

Zomertijd. Midi. Ik ben weer terug van de bakker. Een doos met twee chocoladegebakjes ligt op de zondagseditie van de Sud Ouest, Agenais/Villeneuvois. Ernaast een pakje Drum mentholshag met blauwe Rizla. Op de vloermat van de duoplaats ligt een groene plastic zak met een dozijn oesters uit het bas...

Stel je voor... Je krijgt post van je stroomleverancier, toevallig ook de grootste stroomleverancier van het hele land. Je opent de brief en begint te lezen. In de brief staat dat je stroomleverancier je huis wil kopen om het vervolgens te slopen. Je denkt: "Nou moe, zijn ze nou helemaal gek g...

Daar woont ik nu, onze Foppe in een begeleide woonvorm van de organisatie Pi-groep in Drachten, in een mooi herenhuis waar hij zelf een kamer heeft. Ik woon met twee andere jongens in het huis en elke dag komen er leuke knappe begeleidsters die de opleiding sociaal pedagosiche hulpverlening, sph of ...

Vorige week kwam ik erachter. Ik ging iets ophalen dat in het ouderlijk huis jaren en jaren op zolder lag. We gebruikten het altijd voor discofeestjes en daar zou ik hem nu ook weer voor gebruiken. Het visnet. Wat is een jaren-tachtig-feestje zonder visnet? Op een oude foto zie je me onder dit vi...

Ik was een lieve katholieke jongen, verzamelde doppen van melkflessen voor een donkerbruin vermoeden van schuld, heeroom kwam eens per jaar uit zijn habijt en droeg dan een pak, maar wel dat boordje, hagelwit, melkwit, foeterde ons bijkans uit in kleur bekennen, er werd volgens hem niet genoeg gedop...

En nog herinner ik me die keren dat mijn Vader me mee nam op zijn arm om mij vervolgens op het tuinpaaltje van de kleine voortuin vol met paardenbloemen en goudsbloemen te zetten, zodat ik, naar rechts kijkend, als klein ventje, ook de schepen kon zien die door het kanaal voeren. En die...

Als mijn broertje en ik vroeger roekeloos met het meubliar omgingen riepen mijn ouders altijd dat ze, zodra wij op onszelf woonden, bij ons ook op de bank zouden komen springen. Als ik het voor me probeerde te zien verloor ik mezelf telkens weer in een lachsalvo. Tegen die tijd waren ze grijs en bej...

De laatste uren, voordat jij er zou zijn, hadden hun magie verloren. Wat zo ver weg was geweest, was nu zo dichtbij, dat ik niet wist, hoe te relativeren. Van binnen brandde een verlangen naar jou, maar ergens was ik ook kwaad op je. Boos op de liefde, waar ik niet sterk genoeg voor blijk te staan. ...

Warm. Minstens 25 graden is het op deze plek. Met zicht over de twee straatjes die elkaar ontmoeten daar waar ons huis staat. Rechts aan het eind van het ene stroomt de Vliet. Klotsende golven als er een tsjoekend bootje doorheen vaart. Vanmorgen voeren ze van rechts naar links, nu, aan het eind v...

In de Tweede Kamer is commotie ontstaan rondom een motie van de heer Fritsma (PVV). Fritsma wilde voorkomen dat de beoogde staatssecretarissen Albayrak (PvdA) en Aboutaleb (PvdA) benoemd worden omdat hij vreesde dat zij door hun dubbele nationaliteit met loyaliteitsproblemen kunnen komen te kampen...

Als kind al was ik dol op de velden en de wegeltjes achter het ouderlijke rijtjeshuis. We woonden vlak aan de rand van de stad, op een boogscheut van het bruisende stadsleven. Mijn ganse jeugd liep en fietste ik over de aangestampte aarden landwegen, de putten ontwijkend die jaarlijks werden gev...

Een vrouw. Ze woonde en werkte in Brussel en leefde in Parijs. Vlaanderen en Wallonië kende ze uit de boekskes. Ik nam haar een keer mee naar mijn geboortestreek. Ze dronk een koffie met mijn moeder. Ze was zeer beleefd. We zijn er nooit meer op teruggekomen. Ik zag het, Parijs lag haar beter. Daa...

Kom eens even hier? Pak mijn hand eens? Hou je stevig vast! Ik neem je ergens mee naar toe, naar een plek die ik je wil laten zien. Het is een plek, niet zo ver hier vandaan, en de reis duurt ook niet lang. Je moet je nu heel stevig vast houden aan mij, en zorgen dat je voeten stevig op de...

Emigreren? Weet je zeker dat je dat wilt? Ik ben juist altijd jaloers op jou. Heerlijk in de stad, alles bij de hand, altijd wel wat leuks te doen. En dan praat je over emigreren? Naar ons dorp nog wel? Nou lieverd, ik vind het niet slim, maar wil je er best bij helpen. Het vereist wat aanpassinge...

Vandaag was ik een heel flinke moeder. Gisteravond laat bedacht ik me dat ik wel eens naar mijn jongste zoon zou kunnen gaan. De koe bij de horens gepakt en ik ging dus vanmorgen. Eigenlijk had ik niet een speciaal doel, behalve de moeilijkheden bekijken, die er volgens mijn zoon waren. Moeilijk...

Door Nederland zwerft een aantal journalisten met €5 op zak, misschien wel met meer, maar ze mogen per dag niet meer besteden dan genoemd bedrag. Ze testen de gastvrijheid van de Nederlanders en schijnen van deze en gene boterhammen, drank, chocoladerepen en fruit te ontvangen en ritselen hier en ...