Alle inzendingen over afscheid

Met een niets ziende blik zat ze voor het raam. Het eentonig geluid van de voortstormende trein hoorde ze niet. Het doel van de reis interesseerde haar niet. Daar zat ze dan. In een coupé tweede klas die stonk. Even had ze de mensen naast en tegenover haar aangekeken. Terwijl de één de Spits doorlas voerde een ander lange gesprekken met zijn mobieltje…

Ik stop op mijn dieptepunt. Drie en dertig punt zes, dat kan echt niet meer op de vijf kilometer..... Glad ijs, ik waag mij daar niet meer op.…

Dan is het ineens zover, je wordt hartelijk door je collega’s uitgezwaaid met lovende woorden, een spandoek boven de ingang van de SEH afdeling waar ik de laatste 12 jaar doorbracht als regeltante achter de balie en pc. Bloemen op het aanrecht in de te kleine koffiekamer. Overal A-4tjes met mijn gezicht en leuzen als 'Wil is de spil' en dokters die…

Ik zag je, je zat in de rookruimte van de kroeg, je kreeg van mij waar je om vroeg, een vuurtje. Rokend kwamen wij aan de praat, bij mij zat er al een stevige borrel in en jij voelde je thuis bij de huiswijn. Ik dacht, meisje mijn, ik wil je niet misbruiken, laten we gewoon roken en drinken en vooral plezier beleven omdat het moment daar is. Haar…

Balkenende aan de (Europese) top, zijn partij een flop en Nederland verkiest niet langer deel te nemen aan een old-boys-netwerk. Kleurloos gezichtsverlies, de volgende verkiezingen zullen zulks uitwijzen.…

Dat de bankaire onrust in ons land én in andere landen nog steeds voortduurt, kan en kon onder meer worden afgeleid uit het onlangs omvallen van de zoveelste bank in de Verenigde Staten en de recente gang van zaken bij de DSB Bank van de heer Dirk Scheringa, de man, die het van eenvoudig veldwachter schopte tot gevierd bankier, met een notering in het…

Op een van mijn zwerftochten naar de Oeverlanden kom ik langs begraafplaats 't Huis te Vraag. Tussen 1891 en 1962 zijn daar zo'n 12.000 mensen begraven. Het kerkhof zelf is op sterven na dood, het zou initieel ontruimd worden maar door de nieuwe wet op lijkbezorging is de periode van grafrust verlengd tot latere datum. Sinds 1987 wordt deze necropolis…

I meant what I said. Jij was mijn voorbeeld. Ik voel mij een verrader omdat ik je niet gevolgd ben. Maar die lieve en trouwe Donovan heeft mij duidelijk gemaakt dat afstand geen rol speelde. Ik had allang gezien waar ik van afstamde. Ik ben voortgekomen uit een prachtige man. Een sterke en brutale man. Een man die zomaar uit het niets kon beginnen…

“Af en toe ontmoet je in je leven mensen, die een onuitwisbare indruk achterlaten.” Met deze openingszin begon op 9 juni 2005 mijn eerste inzending ‘Casimir’ die door de redactie op nederlands.nl werd geplaatst. Ik moet toegeven, dat ik me trots en voldaan voelde, vooral door de allereerste positieve reactie van Ridzerd. Bovendien was ik (en ben nog…

Het is 20.30 uur. Een zomerse dinsdagavond. Nog steeds hangt er buiten een tropische hitte. Ik zet mijn fiets naast het gebouw van het verzorgingstehuis waar mijn moeder woont en begeef me naar de lift. Als ik haastig de gang van de 5e verdieping op loop en – weer veel te laat naar mijn zin - naar binnen ga, tref ik mijn moeder aan in bed. Ze draagt…

Opa Olivier was geen verliezer. Hij had zijn leven gestreden voor God, Volk en Vaderland. De strijd tussen recht en onrecht was zijn stokpaardje. Ik jaag farizeeërs, schriftgeleerden en huichelaars mijn tempel uit, was zijn veel gehoorde adagium. Daarmee gaf hij te kennen: wees oprecht, draai er niet omheen. Hij had een hekel aan schijnheiligheid…

Het is me wel duidelijk nu, ik ga dood. En dat is niet erg, want dat overkomt ons allen, ik ben niet alleen. Iets achter laten, een stempel drukken, een indrukwekkend laatste woord, het heeft geen zin als iedereen het leven heeft gelaten. Ik ben benieuwd naar de oorzaak van mijn dood, doe ik 'plop' gelijk mijn oudste broer of ga ik, prostaat kankerend…

Ik heb gepakt. En ben klaar voor ons vaarwel. Kus mij en glimlach die mooie glimlach van je. Vandaag is de dag dat ik verder trek. Ieder wolkje dat ik zie zal ik jouw naam geven. Ieder liedje dat ik fluit zal aan jou zijn opgedragen. Iedere gedachte die mijn in mijn hoofd ronddartelt zal mij bedwelmen. Omdat die gedachten alleen maar over jou zullen…

Ik schreef hier en daar, sores want geen werk, ongelovig vloekend in de kerk. U heeft klaarblijkelijk geen behoefte aan mijn bijdragen, u cijfert mij weg. En dan zeg ik "doei, de groeten, bekijk het maar", ik heb het met u gehad. Daarbij vraag ik mij af of u kreeg wat u wenste. Denk van niet, ik laat u graag achter in frustratie.…

Wilma is te dominant, een scheiding is onvermijdelijk, zij mag Pebbles en ik een weekendregeling, Dino zal het niet begrijpen, vrees ik.…

Mijn hok, mijn directiekamer, zijn mijn benamingen van een heerlijk plekje in het huis waarin wij iets meer dan 6 jaar hebben gewoond. Nog 3 dagen, nog 3 avonden en nog 4 nachten dan hoort het bij mijn verleden, mijn herinneringen. Toen wij hier in november 2001 kwamen wonen voelde het huis eerst niet goed voor mij, het was een links huis. De…

De meeste families hebben er wel een. Zo’n oom die op familiefeesten altijd zorgt voor een vrolijke stemming. Eentje die bij iedereen geliefd is, niet alleen bij zijn generatiegenoten maar ook bij de neven en nichten en zelfs bij de vertegenwoordigers van de generatie daarna. Omdat hij voor ieder van hen aandacht en belangstelling heeft, belangstelling…

Ik ga morgen afscheid nemen van mijn oudste broer, samen met de andere broers en zusters steken we er de fik in. Cremeren dus. Afgelopen avond kon iedereen, die dat wilde, gebalsemd fysiek gedag zeggen, volgens zeggen lag hij er minzaam glimlachend bij. Ik wil hem niet meer zien, in mijn hoofd zitten bewegende plaatjes die mij thuis brengen met z…

Weemoed. Het is geen erg constructieve emotie. Dat geldt ook voor een aantal andere emoties. Maar soms word je erdoor overvallen en dan heeft het geen zin je ertegen te verzetten. Er zit niets anders op dan met je gedachten de richting te gaan die de weemoed je wijst en je erin te wentelen. Het mag dan niet constructief zijn, iets weldadigs heeft het…

Beste redactie, Met stijgende verbazing heb ik kennis genomen van de zoveelste Nationale Oliebollentest in uw krant. Dat u dit culinair gedrocht jaar in jaar uit aan een test onderwerpt, stuit mij bijzonder tegen de borst. Vanwaar die eeuwige en eenzijdige fixatie voor deze zwaar overschatte bol? Neem me niet kwalijk, maar er zijn toch wel meer…

Hij staat op de spoorbrug. Zijn zicht verdwijnt in het water, dat zes meter onder hem voorbij raast. Een touw, stevig vastgeknoopt rond de leuning van de brug, slaat door de wind tegen zijn been. Hoe is hij hier terechtgekomen? Hij heeft hier al zo vaak gestaan en iedere keer vraagt hij zich af: "Waarom trekt deze plaats me zo?" De herinneringen…

Zuidenwind. Lentekind. Mijn moeder op haar sterfbed, twintig jaren lang heb ik haar genegeerd. Ze accepteerde mijn keuze niet, glimlachte uiteindelijk met een scheefzakkend gebitje een onverwachte goedkeuring. En dat doet eigenlijk pijn, waarom wachten mensen zo lang ? Ik heb liedjes in mijn hoofd, Zuidenwind, Lentekind.…

Ik ben mezelf niet, vandaag wordt Sjoerd gecremeerd, liever brandde hij hier dan in de hel. Het aardse leven ervoer hij ook al niet als een lolletje, lachte altijd te hard en at teveel tosties, diagonaal gesneden. Onderweg naar de ceremonie maakten wij harde grappen, "als hij een maand eerder was gevonden, was het mooi weer geweest", "hier zou…

Het regende en de lucht zag er niet zo vrolijk uit. Vervelend, want ze had een afspraak voor de volgende dag om samen te gaan winkelen met Eric. Nee eigenlijk had ze helemaal geen zin, ook door het besef dat ze een beetje voorzichtig moest zijn met haar geld. Ze schreef hem een mail dat ze het beter vond dat ze niet zou gaan winkelen met hem. Gelukkig…

Ik voelde zijn pols, maar ik kon geen hartslag meer ontdekken. Alleen in mijn eigen vingertoppen voelde ik het zachtjes kloppen. 'Bel de huisarts maar,' fluisterde ik. Zenuwachtig probeerde ze aansluiting te krijgen. Ik nam de hoorn van haar over en zei: 'Ik doe het wel, blijf maar bij hem.' Het was tien uur in de avond toen de telefoon ging…

Klassiek, drinkemans voegt de barman toe dat zijn vrouw hem niet begrijpt. Dat kan niet meer, de kroeg heeft zijn glans verloren, overspelig heeft de overheid de mythe de wereld uitgeholpen, roken en alcohol gingen immer samen. Nu sta ik buiten, binnen is uitgerookt en vraagt om een rietje in de chocomel, het wordt nooit meer spannend. Er is immers…

Vandaag zouden we op reis gaan. Met honderden gekleurde ballonnen om ons armen gebonden, zei je. Naar een plek met gekleurde bladeren en pastelgele wolken, waarin grote, paarse vogels vlogen en hun magische poeder op ons vrij lieten. Ons huis verfden we daar rood met bessen. En als we eenmaal klaar waren, gingen we weer verder. De optimale fantasie…

Haar knokige vingers friemelden aan de bloemetjesjurk. Ze had gevraagd of ze mocht blijven zitten tot de laatste doos en stoel verdwenen waren, zodat ze rustig afscheid kon nemen. Al weken keek ze tegen de verhuisdozen aan. Haar dochter en schoondochter kwamen een paar maal per week om het huis op te ruimen of liever gezegd om alles weg te gooien…

Ik heb het geprobeerd. Stekelig, ontwapenend, stelling nemend, kwetsbaar, kwetsend, ontroerend, hard, zacht, open vizier, tegendraads. Slechts een enkeling gaf mij het krediet waar ik naar hunkerde, de rest denderde voort, woordenbrij strooiend over de goegemeente of kankerend aan de zijlijn. Kaarten geschud, pas op de plaats met medeweten en…

Je bent gestorven. Toch nog. Iedere keer dacht ik dat het wel goed zou komen. Maar wie ben ik nu eigenlijk om te denken dat ik kan regeren over leven en dood? Ik keek vaak naar je, streelde je. Je was mijn enige. Soms hield ik je even vast op de momenten dat ik voor je zorgde, wetende dat het waarschijnlijk niet genoeg zou zijn. Je was vergankelijker…