Alle inzendingen over emoties

Nu zat ik toch potdomme ook alweer te snotteren bij de laatste aflevering van 'Moeder ik wil bij de revue' . Die prachtig verstild gespeelde scène waarin Huub Stapel als norse vader volschiet als zijn zoon op het toneel speciaal voor hem 'Het dorp' zingt. Mooi serie trouwens, met veel liefde gemaakt en schitterende decors uit de jaren '50. Maar ja,…

Toen ik ongeveer zes jaar was woonden mijn ouders in Kolhorn in de kop van Noord-Holland. Het was een eenvoudig arbeidershuisje en de huur bedroeg maar een paar gulden per week. Mijn vader was een landarbeider en werkte bij een boer in de buurt. Gijs was mijn broertje en was twee jaar jonger dan ik. De omgeving van het dorp was wonderschoon, prachtige…

Ik zie jou dat wel doen. Wat fijn dat je dat zegt. Kan ik misschien nu iets voor je betekenen. Morgen is er weer een dag. Het geeft niet. Ga je ook mee? Dat je dat durft. Kom maar. Wat een mooie lach heb jij. Je krijgt het van me. Dank je wel, dat je dat voor mij wilde doen. Zal ik voor jou iets te drinken halen. Je mag er zijn. Wil je misschien ook…

Dat van die oude boom, die zo ziek is, maar waaraan je van de buitenkant niets kunt zien. Dat van dat kristalheldere water, dat zo rijk flonkert in de ochtendzon, maar verstoken blijft vis, omdat erin leven onmogelijk is. Dat van die mensen die zoveel praten, maar zo weinig zeggen. Wat zijn ze van plan? Dat van zo maar moeten geloven in iemands blauwe…

Zojuist, vlak voor vertrek, deed zich in in de stiltecoupé in de trein richting Schiphol een situatie voor, die ik u met plezier niet wil onthouden. Een wat oudere, nogal streng ogende vrouw nam het op zich een stel links van haar op de geldende bepaling der stilte (die in overeenstemming wordt voorgeschreven) te wijzen. Ze fluisterde het ze toe,…

Ik sta erboven, maar ik lijd eronder.…

In onze gemeente zijn drie verzorgings- en verpleeghuizen. Er zijn ook drie vestigingsmanagers en een directeur. Die directeur kan die wachtkamers voor de dood makkelijk alleen besturen, mits er in ieder huis maar een deskundige verpleegkundige aanwezig is. Tijdens een gesprek met meneer de directeur over een vriend van mij, die ernstige klachten over…

Er waait een andere wind door de landen. Een windvlaag van afgunst en jaloezie. We hebben economische crises en dat schijnt ons denken te beïnvloeden. Veel verandert er niet behalve dan dat er ontslagen vallen. Die mensen zullen een andere financiële invulling aan hun gedaalde inkomsten moeten geven. Het is te hopen dat ze geen schulden hebben.…

Karel was een stille jongen. Maar op zijn saxofoon was hij de baas. Er waren heel wat beroerdere saxofonisten dan hij. Op Karels kapstok lag een zwarte hoed. Gekocht op het Waterlooplein. Die lag er nu een week. Karel kreeg een raar gevoel in zijn maag als hij langs de kapstok kwam en de hoed zag liggen. Niet precies misselijk. Meer alsof hij een…

Wanneer ons kleinkind ons vertelt: “Jullie worden overgrootouders”, dan voelen we alle pijntjes en ongemakken nauwelijks meer en ons zelf, in plaats van stokoud, weer jong belegen!…

Soms ben ik zodanig in regressie, dat ik dorstig naar de bollingen van verafgode melkborsten kijk. Koeien geven ook melk, maar dat is lang zo spannend niet. Zelfs oude, tandeloze kerels zie ik loeren. Nou en, het is de bron van onze (bier)dorst. Zelfs Jezus wordt vaak afgebeeld als lurkend schavuitje. De godin Artemis barst van de borsten, al…

Zoals je mij van de ene verbazing in herhaling laat vallen...over de rand van het geëmmer druppelt het te getikt om los te lopen, laat staan wat ik heb geslikt aan woorden... zoals we geen spat veranderd zijn, reizen nog steeds de wereld rond in ons verwateren, sterven als bezielswaardigheid een droom van een dood uit. Als ik kijk naar die roestvrijstalen…

De ochtendlucht komt maar niet van de grond, de grauwe stad flitst in gedimd licht aan mij voorbij. Koninkjes in bolides op weg naar een saaie werkdag, soms nog flossend of scherend dan wel lippentuitend glossend. Twintig personen op tweewielers willen linksaf, wachten geduldig tot de lus in het asfalt bepaalt dat er geen blik meer aan komt, en dan…

Jaren geleden vond ik het een leuke hobby om intrigerende, schokkende en bijzondere krantenfoto's uit te knippen en in een speciale map te bewaren. Het is misschien wel in het klooster van Egmond begonnen, waar je je naam bij bepaalde artikelen incluis foto's kon zetten, waardoor je dagen later dat artikel in je postbox vond. Welke monnik dat…

Catherine Abel, een getalenteerde kunstschilderes, heeft afgesproken met de schrijfster Julia Leigh, omdat ze haar graag wil portretteren. Ze zit in het restaurant in de Royal Botanic Gardens, waar ze zenuwachtig om zich heen kijkt, niet wetend of Julia nog komt opdagen, daar het al een kwartier over de geplande tijd is. Ze bestelt nog een kop koffie…

In de buurt van de bosvijver belaagden wolken muggen hem. Voor poëtische vergelijkingen over natuur en zijn rondkolkende gevoelens, was hij daardoor niet in de stemming. Met zwaaiende armen om muggen af te schrikken, botste hij tegen een houten hekje. De vermolmde houtconstructie scheidde het bospad van de begroeide waterkant van de bosvijver. Na…

‘Waarom ben ik hier nog?’ Deze vraag werd mij jaren geleden gesteld door een meneer die ik wekte voor de wasbeurt. Zelf vraag ik me ook wel eens af waarom sommige mensen niet opgehaald worden als het leven lijden is geworden. Deze vraag zal, denk ik, nooit worden beantwoord. Het was zeven uur en de dagploeg stond op om aan het werk te gaan. Opgewekt…

Ik had een nare, onrustige droom. Het was voorjaar, een jaar of wat geleden, en het regende niet. Er was geen reden voor een regenjas in dit regenland. Maar wat deed ik daar? Wat moest ik in die supermarkt anders dan boodschappen doen, en waarom was ik naakt en liep ik naar de vruchtensapjes en het vlees? Waarom riep ik "Mevrouw U kunt dit goedkoper…

Het alleenzijn is nog te vatten, maar eenzaamheid meestal niet.…

Onschuldige kinderen zijn op slag van hun leven beroofd, niemand had daar iets over te zeggen.......behalve God. Onschuldige kinderen zijn misbruikt en voor hun leven getekend....... in vredesnaam: "God, waarom?" Mijn hart bloedt...…

Hoe onmetelijk lijden de Oranjes nu. De schok, de martelende onzekerheid, het sprankje hoop. Zoals - hetgeen psycholoog Henk Eilander zojuist bij P&W benadrukte - ook andere families onvoorbereid in vergelijkbare omstandigheden komen. Maar Johan Friso zo plotseling onttrokken moet worden gedeeld. Hoe wenselijk is onze gevoelsmatige betrokkenheid?…

Het stuit mij tegen de borst om toe te geven dat ik het niet met mijzelf eens ben.…

Midden in een levensstorm ben je Zelf de bedding van het kolkende water!…

Ik heb mijn zolder vol weten afgestoft om te ontdekken dat er slechts lege omhulsels van illusies lagen opgestapeld.…

Hij daalde de zeedijk af, stapte over een hekje en liep naar de kwelder. Zo'n honderd meter daarachter lag de Waddenzee. Het was laagwater, hij moest ver lopen voordat hij de waterlijn bereikte. Op de rand van het wad, met een eindeloze grijze lucht boven hem, bleef hij staan. Dromerig staarde hij in de verte. Hij haalde zijn verrekijker tevoorschijn…

Even wachten…, en dan nu nog eens; heeft u het wel goed gelezen? Ja, dat heeft u, en toch heb ik niet plots de formule voor het levenselixer ontdekt noch zijn er onverklaarbare bovennatuurlijke krachten die mij tot deze constatering hebben gebracht. Er is een simpele verklaring voor de keuze van de kop boven dit artikel, mede naar aanleiding van o.a…

Ik schilderde een huisje en kwam thuis.…

Chipkaarten die op hol slaan. Zorgverzekeraars die het vertikken je in te schrijven. Callcenters die je van het kastje naar de muur sturen nadat je eerst een voorkeuzemenu van 1 tot en met 9 doorliep. Agenten die je bekeuren omdat je een pakje boter van de stoep opraapt en in een afvalbak werpt. Service is uit. Niet zeuren moeten we. En betalen, vooral…

Wie tot over zijn oren verliefd wordt kan niet met zijn gevoelens omgaan.…

Je moet nooit het vermogen verliezen om ergens laaiend enthousiast over te worden, noch om iets afschuwelijk te vinden. De allerergste houding is die van onverschilligheid, laksheid en zelfgenoegzaamheid. Wie niet meer geraakt wordt door wat er hem heen gebeurt, is geestelijk zo goed als dood.…