Alle inzendingen over maatschappij

Op Facebook stond bij Time Capsul een kort filmpje over het New York van 1911. Er reden al trolleys, streetcars en trams, maar koetsen en rijtuigen hadden nog flink de overhand. Een enkele zeer langzaam rijdende auto sierde het straatbeeld, zwarte chauffeur aan het stuur. Voetgangers- heren met lichte hoeden en dames met pompeuze hoofddeksels en witte…

Alsof de duvel ermee speelt, eerst was ik de klos bij de Gamma, door er met de scoot naar binnen te rijden, achter eega aan dan en zag dat verhipte ding niet dat ik eraan kwam en geloof me: je ziet me echt niet over het hoofd, onmogelijk maar er zijn nu dus echt nog meer zaken met die rot-poortjes! Wat wil het geval, wel - er is een nieuwe Action…

Oh wat houden we van gratis, ik net zo goed maar ja, die koffiebus, die je gratis kreeg bij 2 pakken koffie tja, dat was dus mijn merk niet en dus ging die bus aan m’n neus voorbij…totdat: ik bij de kassa sta en de dame voor me zegt - nee hoor, ik hoef maar 1 bus, tegen het meisje aan de kassa. Ik zeg: oh mag ik die 2e dan? Ik had wel een koffiebus…

Sinds er statiegeld op de blikjes is komen te staan, heb ik het aantal blikverzamelaars drastisch zien toenemen. In Gouda stond er een tijd een blikvanger langs de kant van de weg, een soort strak gezet schepnet, waar je al fietsend de lege blikjes in kon gooien. Er stond een bordje bij, waar 'Blikvanger' op stond. De ontwerper van dat ding vond het…

--------------------------------------------------- Het was het jaar 1972. Nozems waren we, maar aardige nozems. Opeens was overal, op de radio, in de kranten, aanplakbiljetten achter ramen van winkels, het woord 'Bangladesh' in de mode. Wisten wij, kinderen uit een steeds welvarender worden Nederlands boerendorp, veel waar dat land lag…

Op zich heeft de kasteelheer Arent van Raesfelt helemaal niets tegen de schilderijen van Carel Willink, want hij vindt de meeste exemplaren verduveld mooi geschilderd en hij kan er nog van genieten ook, maar na lang wikken en wegen, is hij tot de conclusie gekomen, dat het doel de middelen wel degelijk heiligt en dat zijn intense betrokkenheid bij Extinction…

De taalinnovatie waardoor slaven ineens tot slaaf gemaakten werden, opent de weg naar een heel nieuwe manier van kijken. Want zijn er eigenlijk wel Nederlanders? Zijn wij niet allen tot Nederlander gemaakten? Zoals niet iedereen de ramp trof dat hij of zij tot slaaf werd gemaakt, treft niet iedereen het geluk om tot Nederlander gemaakte te worden. Nadat…

Toen ik een kopje koffie bij de balie kocht, zag ik Dekker voor mij staan. ‘Mijnheer Dekker,’ vroeg ik, ‘u kent mij vast niet meer.’ Hij keek mij onderzoekend aan en ja, hij kon mij niet plaatsen. ‘Ik ben Jan R. Lønsing,’ begon ik met hem te helpen en meteen begonnen zijn ogen te glimmen: ‘Lønsing, ja, die naam ken ik nog wel.’ Ik was stukjesschrijver…

Een beroemde uitspraak van Ronald Reagan was dat de overheid niet de oplossing was, maar het probleem. Met die zin veroverden de neoliberalen de macht. Reagan was zelf, vermoed ik, geen neoliberaal, maar een acteur. Veel politici zijn acteurs, dus dat is niet echt verwonderlijk. Er zijn weinig politici die zelf ideeën hebben en als ze al zelf ideeën…

In het voorjaar van 1998 waren de vergaderingen van het T.W.C inmiddels berucht. Er kwamen mensen opdagen die nooit in het atelier waren gezien, zij voerden het hoogste woord. In een psychiatrische ambtenarentaal werden de simpelste feiten ingewikkeld gemaakt. Mensen werden met apen vergeleken en apen met mensen. Af en toe was er een hysterische lachbui…

De herfst van 1997 begon met een aantal schildersessies op het atelier van het T.W.C. in Amsterdam West. Roel en Bjarne hadden grote vellen papier opgehangen aan de linkermuur van het atelier en schilderden grote koppen met acrylverf op het papier. Bjarne stak het een en ander op van de schildertechniek van Roel, maar koos er voor zijn eigen weg te…

In de zomer van 1997 leerde Bjarne de andere leden van het Troebel Water Collectief steeds beter kennen. Ze hadden ieder hun eigenaardige rugzakje, vol met troebele gevoelens over het leven met zijn onvolkomenheden. Els was een dominante vrouw. Ze had een kind uit een eerdere relatie en ze liet zich niet de kaas van het brood eten. In sommige opzichten…

‘Hoi buurman, nog naar de kermis geweest in de stad?’ ‘Nee, om eerlijk te wezen ik heb er niet zoveel mee. Als je jong bent dan is het wel spannend, maar als je ouder bent heb je dat allemaal wel een keer gezien.’ ‘Inderdaad, ik heb er ook niets meer mee. Over gezien gesproken, heel vroeger ging men er heen om bijzonderheden te zien. Iets wat afwijkend…

De Rechter heeft uitgesproken dat gedupeerden van de Toeslagenaffaire voor 1 juli 2024 een besluit moeten hebben ontvangen over de te ontvangen compensatie. Mijns inziens kan dit alleen slagen als gemeenten en ambtenaren beslissingsmacht krijgen om bedragen definitief toe te kennen. Minder generieke maatregelen maar meer maatwerk lijkt me vereist,…

Twintig 'volwassenen'- mogelijk voetbal'supporters'- hebben het COC-pand in Eindhoven aangevallen. Hopelijk worden de daders snel gepakt en krijgen ze een opvoedcursus aangeboden omtrent non-discriminatie, die ze zelf moeten bekostigen. Opkomstplicht en een geslaagd afsluitend tentamen zouden bouwstenen moeten zijn van een effectieve opvoedkundige…

Na deftig geschamper op een vreselijke verjaardag over de zogenaamde oppervlakkige kitsch van de Passion op televisie, kreeg ik snel zin in een woest feest met veel bokkig bier en punkmuziek. Ik bedoel, waarom de Verlossing en Opstanding van onze Heer, zoals gedaan in de Mattheus Passion van Bach, altijd in beschaafde devotie moet geschieden is mij…

De langwerpige gebouwen van "Traverse", opgetrokken uit lichtgekleurde stenen, verheffen zich boven het langgerekte, lage gebouw van de "Aldi". Zij bieden onderdak aan de slachtoffers die het niet meer hebben kunnen redden in de harde strijd om "the survival of the fittest" in onze maatschappij die onvermoed aan de gang is. De wereld raast…

Onze hoge energierekening is niet onverwacht, maar wel nog stukken hoger dan wij... Oh ja, vervelend hoor. Nee, wij hebben sinds vorige week zonnepanelen op het dak. Kost wel wat, maar dan heb je ook wat, haha. Scheelt toch een stuk in de kosten op lange termijn. Wij hikken enorm aan tegen de aanschafkosten van die panelen, daarom... Nee, wij…

De landelijke en plaatselijk overheden hebben een kans voor open doel gemist - na twee jaren van een vuurwerkarme jaarwisseling - door het particulier afgeschoten vuurwerk niet eens en voor altijd te verbieden. Het vuurwerk schaadt mensen (vaak jongeren), dieren (vooral honden en katten en vogels) en het milieu. Hopelijk gaat het verbod gelden vanaf…

Vlak voor de kerstdagen pagina’s grote kleurenadvertenties van de supermarktketens met maar één boodschap: lekker, lekker, lekker en ook wel heerlijk, smakelijk en zelfs de term ‘overheerlijk’. De foto’s toonden zwaarbeladen tafels met lekkers, voedsel, kleurig en wiskundig fraai gerangschikt voor de foto. Uiteraard hier en daar met lachende en-zo te…

Helaas!- de vredesengel buigt het hoofd, En bergt het lijf, en vliegt naar hoger toppen! (H.C. Muller) De dag is mooi geweest en zonnig. Nu valt over de stille velden de vrede van de avond. Aan de horizon schemeren weg, in violet-rode wolkenlucht, de torens en huizen van de stad. Late vogels scheren langs de bleke bovenluchten en zoeken de rust…

Er is een ongeschreven wet in huis, zo eentje waarvan je denkt: goed bezig. Maar soms komen goed bedoelde acties niet zo goed over als ze bedoeld zijn, want: wanneer er een vuilnisbak/ of zak vol is, wordt die doorgaans omgeruild voor een lege en de volle gaat dan naar: precies de container. Dat gebeurt doorgaans door degene die het eerst naar buiten…

Een brief van Emma, emotioneel en weer vol met verwijten. Bjarne las het met weemoed in zijn inborst. Wat bezielde haar, dat ze zo tegen hem tekeer ging. Hij las ook verdriet, frustratie, woede, angst. Met tranen in zijn ogen vernam hij dat Frits inmiddels was overleden en in de tuin bij de appelboom was begraven. Hij voelde het al aankomen, Emma…

Op een druilerige dag zoals vandaag, je niet drijfnat thuis wilt komen van een onfortuinlijk ritje, je eigenlijk toch buiten niks te zoeken hebt zit ik, zonder de verwarming aan, zonder verlichting eveneens me iets af te vragen! Ik zwalk naar Google, bij uitstek de machine waar je met heel veel vragen terecht kunt en die ook meestal beantwoord krijgt…

Wat een ervaring en wat een misère zeg! We proberen gewoon bij de winkels te komen en dat gaat, mits je netjes de regels opvolgt, nog heel erg goed mag ik wel zeggen, maar dan, vanuit het niets besluit de draaideur een soort van eigen leven te gaan leiden en zegt: stop als ik op de helft ben. Boem, kleun, vast! Als een huis, als een safe kortom…

Hoor daar holt een paard in ’t wild, Hoor die doffe paardenhoeven Grijp hem met je handen, houd Je aan zijn wapperende manen. ( C.S. Adema van Scheltema) Door Leendert C. van den Berg Het schijnt wel dat er niet veel mensen zijn die zich in het volkomen bezit van ‘het geluk’ voelen. Als men wijd en klaar de ogen openhoudt en in de wereld…

De taak van Minister De Jonge wordt steeds zwaarder. Hij heeft te maken bij zijn plan om 900.000 huizen te bouwen met ontzettend veel remmende factoren waar hij rekening mee moet houden. Gebrek aan bouwend personeel, gebrek aan bouwmaterialen, zeer langdurige procedures, bezwaren vanuit de stikstofproblematiek, stijgende grondprijzen, bezwaren vanuit…

Een hele poos geleden heb ik het BK krantje uit de boekenwinkel meegenomen. Vind ik altijd leuk om even door te snuffelen, me verlekkeren aan alle mooie boeken die er weer zijn verschenen en die ik nooit ga kopen. Vlug de recensies tot me nemen en ook even kijken welk boek ik mogelijk toch ga kopen. Mijn vrouw snuffelde het blad ook door en zei: ‘Heb…

Mevrouw was naast me komen zitten op het metalen zitje bij de bushalte. Diepe rimpels bezetten haar gezicht en hals. Haar bruine, trouwhartige ogen waarmee zij opgewekt de wereld scheen te beschouwen rustten in diepe opgezwollen beddingen. "Wij komen uit Goirle", verklaarde ze, "maar we wonen al vijf jaar in Tilburg". Ze bood me een "Dextro-Energen…

Het was jammer dat Bjarne Gosse geen tijd meer had om gedichten te schrijven. Er broeiden allerlei mooie zinnen in zijn hoofd. Hij moest voor het herexamen slagen. Terwijl hij naar zijn schrift staarde begonnen zijn gedachten te dwalen. Hij had al een tijdje niets van de arme Gerard Vroeg gehoord. De laatste keer dat Bjarne hem zag had hij de was…