Alle inzendingen over tijd

Als je wilt stoppen met altijd maar doorgaan, dan zal het altijd maar doorgaan toch een keer moeten stoppen.

Soms is het alleen maar nodig om te luisteren, meer niet maar minder ook niet! Soms hoef je niks te zeggen, je hoeft er alleen maar te zijn, niet meer, maar ook niet minder. Soms, lopen ongevraagd tranen over iemands gezicht, niks meer, niks minder. Soms, door alleen maar te luisteren naar iemand, k...

Vroeger was de trein het meewerkend voorwerp.

Een aanhoudend ultrahoog geluid was het enig voor Geert hoorbare, dat hem meteen ook verbaasde. Hij schuifelde al geruime tijd met de stroom gedaanten mee, die een lange rij vormden om zich enige tientallen meters verder bij de haven in te schepen. Op de hoge pieptoon na was alles doodstil en van sc...

Jazeker op tijd! Dat is pas een unicum, dat mag ook best worden vermeld, een afspraak in het Erasmus hebben om negen uur en dan ook op de slag van negen naar binnen worden gehaald. Als dat geen reden is om alle andere afspraken een stukje naar de achterkant van je hoofd te duwen, dan weet ik het ook...

Meer dan duizend jaar geleden opende het vrije en onbedorven Amerika een verbaasd oog. Er kwamen Vikingen op zijn kust, die ook snel weer verdwenen. Het bestaan van de eerbare roodhuiden werd gelukkig niet bedreigd. Er gingen wat eeuwen voorbij. Daarna heersten ondernemende en krachtige ontdekke...

Op 27 september 2011 mocht mijn inzending “Honderd, nou en?” als Hartenkreet nr.: (1692) worden geplaatst. Ik zag deze week bij toeval, dat déze bijdrage mijn tweehonderdste inzending mag heten. Natuurlijk ben ik trots en voldaan en mijn eerste gedachte was om deze inzending onder het tabblad ...

Je stond er niet bij stil, maar het leven stond niet stil.

Vandaag is het onvermijdelijke gebeurd. Iemand noemde me oma. ‘Jij bent toch de oma van Maarten?’ klonk het. Even overwoog ik om ja te zeggen, kwam toen bij mijn positieven, zei luid en duidelijk: nee, ik ben zijn moeder’. Vervolgens deed deze jonge vrouw, moeder van een nieuw teamgenootje v...

In een milde septembermaand die nog was aangebroken ondanks al de jaren van bitter, onheilspellend leed, op de nieuwe, stralende dag die nog was als een zomerdag, hoewel ik ook in een nieuwe zomer nauwelijks geloof kon hebben, ben ik het hoedje en de rokken bij de stomerij gaan halen. Het frivole ho...

Passief recreëren: Zwijgend met gedachten spelen.

Het was een moment in de aaneenschakeling van momenten die mijn leven vormt, een eenmalig moment waarop ik opnieuw de vijver aanschouwde die daar lag te glanzen met in de verte de houten brug. Twintig jaar daarvoor zat ik op haar grassige oevers met mijn minnaar en keek ik naar de eenden, ganzen en ...

“Waar dachten wij naar toe te gaan?” scheen een nogal snerpende stem te vragen. Alle onzichtbare systemen in deze tussendimensie ter identificatie van o.a. soort, intelligentie, herkomst en aard van communicatie zoals de taal uit de onmetelijke kosmos waren actief en zorgden er tevens voor, dat ...

Er was ooit een tijd, dat sprookjes zo begonnen, ook was er een tijd dat de ene mens de ander hielp. Er was een tijd, dat er geen acties op touw gezet hoefde te worden, om respect af te dwingen, want respect, dat was er gewoon. Er was een tijd, dat men ouderen voorrang gaf, tevens was er een tijd, d...

Waar ik me weleens aan zou willen wagen, is een kleine voorspelling van de toekomst. Hoe ziet het leven er over veertig jaar eruit? Ik heb eigenlijk geen idee en weet: deze voorspelling is even nutteloos als leuk. Want de kans dat ik er naast zal zitten, is een tikkie groter dan dat ik het goed heb....

Tijd lijkt in het verleden meer waarde te hebben dan in de toekomst. We weten niet hoe oud we worden, wat er zal gebeuren en met wie. Ons besef van het tijdsgevoel in het vooruitzicht van ons leven is troebel. De terugblik is anders. We weten wat er gebeurd is, wanneer en met wie. Het zijn ervari...

Toen ik vanochtend m'n vaste boswandeling maakte in gezelschap van het kwispelwezentje met de krokodillenkaken, en ik me afstemde op het onderwerp van de zaterdagcolumn voor nederlands.nl, en mijn netvliezen met al het groen van al het uitbundige, overweldigende gebladerte werden ingekleurd, realis...

Ik ben nog van de tijd, dat buiten spelen een must was, ik ben tevens van de tijd, dat Cliff de muziekwereld veroverde, net als de Everly Brothers, the Blue Diamonds, Toon Hermans. Ik ben nog van de tijd, dat de bakker, de melk- en groenteboer aan de deur kwamen. Als de melkboer kwam, liep je met ee...

Terwijl je kookt, verdampt de tijd.

Als er één ding is wat ik als heilzaam heb ervaren is het de afstand. Soms kort. Soms langer. Inkeren tot jezelf. Afkeren van alles en iedereen die prikkels veroorzaakt. Zo word je bewaard voor dingen waar je later spijt van zou kunnen hebben. Men zit niet te wachten op mijn mening. Mijn gedachte....

Men zou nu zeggen: je hebt niks te vertellen, men zou nu zeggen, dat iedereen zegt wat ie denkt en wie weet is dat goed. Daar zullen we nooit achter komen. Maar toen, was het niet vanzelfsprekend dat kinderen een weerwoord hadden want: moeders wil was wet. Toen was het niet logisch als kinderen ...

Het was in zijn HBS-tijd: de man met het verwoeste gebit en de asgrauwe haardos die zijn schedel als een helm omgeeft, vertelt over de Gouden Droom van geluk die hem nog altijd voor ogen zweeft, die al zijn gedachten in beslag neemt Maar de secondewijzer vernietigt genadeloos en meedogenloos de a...

Beweren doe ik niets maar geen nieuws kan maar beter "lang" duren. Met korte metten zijn de resultaten meestal: kort maar krachtig. Dicht is dan dicht. Illustratie: J.de Groot.

Het najagen van het verleden heeft net zoveel zin als het najagen van de toekomst.

Het was in de lente van het jaar 2008 dat ik op toevallige wijze in contact kwam met de heer V. uit de Mozartlaan in Tilburg. Onze voorouders hadden betrekkingen met elkaar onderhouden in een verre, vooroorlogse tijd; betrekkingen waarover ik tot op dat moment niets wist. Een geelkoperen paraplubak ...

Bijna ieder persoon kent de door een klank, woord, een geur of anderszins opgeroepen beeldvorming in het hoofd waardoor als resultaat bij velen onmiddellijk een gebeurtenis uit een ver verleden wordt opgeroepen. Als in een reflex speelt zich in de herinnering binnen een fractie van een seconde een s...

Ik ben een dag kwijtgeraakt. Ergens deze week. Ik hoefde nergens naartoe. Behalve wat spoedklussen 's avonds laat en tot in de kleine uurtjes. En ergens, in die tijd, is er een vreemd virusje in m'n tijdsbesef gekropen. Het is potdorie half drie 's middags. Zit ik m'n achterstallige gedichten ...

"Goedendag dames en heren, een tasjesrover heeft op het Spui in Amsterdam een tasje van een vrouw geroofd. In haar tas zat verstopt een enkele schoen voor haar linkervoet, een damesspiegel, een droomboekje en een scheidsrechtersfluit. De dief is opgehangen aan handen en voeten aan de spits van de...

Gewoon een telefoontje van gewoon een bekende, maar dan iemand die je niet zo vaak spreekt en dus niet van alle narigheden op de hoogte is, want je kunt je vast wel voorstellen dat niet iedereen op de hoogte gebracht hoeft te worden? Toch? Zo'n simpel telefoontje waarin belangstellend en dus niet l...

Twee echtparen hadden plaatsgenomen in de leren fauteuils voor het raam van het restaurant dat uitzicht bood op de drukke winkelpromenade en zetten zich aan het menu; de varkenshaas, de frites en het overige. Ik wachtte bij twee koppen thee op mijn vriendin. Verderop in de zaak sprongen aan de w...