Alle inzendingen over kerstmis

Overal echte en electronische lichtjes, terwijl ik op een bankje aan de Lange Groenendaal een Turkse pizza opat. Even wat maagvulling om op de been te blijven. Door een langdurige griep voel ik me net de onzichtbare man. Bovendien zie ik zelf alles wazig. Het schijnt te heersen en je wordt er heel depri van. Helaas bezit ik geen tweede huis in Spanje…

Uit ervaring heb ik gemerkt dat het jezelf bewust in de geesteshouding terecht laten komen van WACHTEN, een waardevolle oefening is. Waarom? Het is een staat van zijn, een terugschakelen naar een geeststilte van rimpelloosheid, die je hele wezen in de volledigheid van zichzelf laat verdwijnen en verschijnen. We worden in het dagelijkse haastje-over…

Het was weer een ruig jaar 2017, met natuurgeweld en oorlog en verkiezingen, maar met kerst vergeten we alles en zingen God lof en vrede op aarde er is een kindeke geboren op aard, weliswaar 2000 jaar geleden in Israël. We vieren het en daarna gaat alles gewoon verder zoals mensen dat doen. Voor veel mensen betekent kerst vrede en rust en lekker eten…

Als kerstmis het feest is van de geboorte, waarom eten wij dan geen beschuit met muisjes ?…

Dat geriefelijke hotel-restaurant "Witte Huis" in het bosrijke buurtschap Olterterp geeft in de roerige maand december altijd een overheerlijk Kerstdiner in een nostalgische en opgewekte sfeer. Zacht schemerachtig, maar toch helder licht wiegelt over de spijzen, die een ieder wenken: "Komt allen om ons heen zitten en neemt ons tot u, tijdens dit…

HOE FOPPE ZIJN KERSTDAGEN VIERDE BIJ MAMA Eerst haalt mijn zwager mij op en we rijden angstig over de vierbaans snelweg van franeker naar drachten. Daar is de vertrouwde flat van aly waar ik vijf jaar woonde bij pi in drachten toen ging ik er elke week zomaar naar toe nu is het ver weg en das lastig ik bel mama wel elke dag hoor om mij te helpen…

Het was een koude wintermorgen. Door een warme zon die aan een helder blauwe hemel scheen, was de koude beter te dragen, doch deze verhinderde niet dat men de eigen adem als een zichtbaar klein wolkje waarnemen kon. De vrouw pakte een grote reistas met kleren en cadeaus. Het was tijd om de terugkeer van het Licht te vieren. In de meer noordelijke landen…

Villa "De Vier Jaargetijden" aan de Utrechtsestraat is omhuld door een magisch aandoende aura van licht die haar verhevenheid symboliseert en die haar ongelooflijk siert en zij rijst monumentaal en indrukwekkend op tegen het indigoblauw van de avond en in de Noordstraat, decor van mijn vroegere werkkring en betreurde mislukking, worden de gevels feestelijk…

Wat weer een rabiaat resultaat betreffende presentatie en opbrengst van SERIOUS REQUEST, editie 2016, dat met een bedrag van 8,7 miljoen euro slachtoffers van de STILLE KILLER longontsteking mag ondersteunen; woede in klinkende munt omgezet. Een fenomenaal bedrag dat mede door de nagellak-actie van de 6-jarige Tijn bij elkaar is gebracht. Waar onder…

De paus sprak in zijn kersttoespraak: dat kerst gegijzeld moet worden, want kerst, is kerst niet meer. Hij sprak over matigen, want: kerst is kerst niet meer. Hij sprak over het feit dat: alles op de twee kerstdagen over materialisme gaat. Het ware kerstgevoel, dat ligt op straat! De paus zegt: gijzel de kerst, maar wanneer de paus al zoiets zegt,…

Hij liep al jaar en dag, door de straten van de stad, kreeg dan hier, dan daar wat toegestopt. Een echt onderkomen had ie niet, hij sliep waar plaats was. Soms in het park, soms onder de brug, men liet hem met rust. Soms nam hij een douche in het gebouw van het Leger, soms in de daklozenopvang. Vaak kreeg hij wat schone kleding, want wat hij droeg,…

De koning zag tegen de feestdagen op. Hij was oud en sikkeneurig en het was grijs weer en hij was dik en zijn baard was grijs en hij had geen zin in een overvloedige maaltijd met de hofhouding die hij iedere dag al zag al bedienden zij hem trouw. Hij dacht na over zijn landje dat maar klein was en arm. Hij dacht aan oude mensen in hun wrakkige huisjes…

Oorspronkelijke titel: “Was macht der Weihnachtsmann, wenn Weihnachten vorbei ist?” Eine Nach-Weihnachts-Satire von Wolfgang Bittner Bron: http://www.nrhz.de/flyer/beitrag.php?id=18632 Vertaling: Günter Schulz _ _ _ ‘Wanneer de dagen weer korter en de nachten langer worden, dan staat Kerstmis voor de deur. In de winkelstraten verdringen…

In de winkelstraten van Amsterdam hing voortaan de kerstversiering met verlichte ballen. De maand december was op weg naar het eerste kerstfeest zonder mijn vader, die eerder dit jaar overleden was. De man van de tekeningen had me een berichtje gestuurd over het laatste blaadje dat niet wilde vallen. Ik kwam terug uit het getto van mijn armoede, mijn…

Het was een late wintermiddag. Erik, het zesjarige zoontje van de boswachter, dwaalde alleen in het bos rond. Telkens schoot hij met zijn vingers een breed, rood elastiek weg. "Oh, daarnet trof ik een paaltje. Maar nu schiet ik nog verder... Klets! Tegen een boomstronk aan. Tjonge, eens mikken op die ree, daar in de verte. Jammer, dat dier springt…

De dag vóór Kerstmis: onbeschrijflijk grauw, troosteloos en droefgeestig is de aanblik van de stad, van de straten; als de hel. Merkwaardig nu genood, genodigd te zijn in een brandpunt van commercie, van jeugd, schoonheid en glamour; een brillenzaak annex contactlenzencentrum aan de Bredaseweg. Ongelooflijk diep is de tegenstelling tussen de dodelijke…

We schrijven december 2010. Kerstmis nadert. Ik loop door de duistere, donkere straat en kijk op naar een verlicht raam, gesierd door een lichtend kunstwerkje van glas; het is het raam van de woning van mijn vroegere vriendin, een woning die eens mijn tweede thuis was. Door onherroepelijke en onoverkomelijke ruzies en conflicten hadden we ons van elkaar…

Aan het eind van de duistere straten lokte een licht; het was de buitenverlichting van de paviljoens die de ongelukkigen herbergen die gegeseld worden door de onmenselijke zweepslag van geestelijk leed. Mijn gestage voetstap had me tot hier gebracht. De kille, kale gangen van het ziekenhuis boden geen bescherming of beschutting. Haar gezicht was verwoest…

Velen hadden zich verzameld op het centrale plein vanwaar de fakkeltocht van start zou gaan. Ik was in het gezelschap van een vriendin die dit evenement had uitgekozen als alternatieve en "charitatieve" besteding van haar Kerstavond en die zich er een buitengewoon romantische voorstelling van had gemaakt.... Een bontgeklede harpspeler speelde een…

Door de indigokleurige nacht, die als een deken over de wereld lag, hadden wij koers gezet naar het klooster. Het licht uit de vele lantaarns die haar omstraalden gaven de plaats van het monumentale gebouw aan, bolwerk van de leer die de onwillige, weerbarstige wereld wil bevrijden en dat al twintig eeuwen tevergeefs probeert, zij het dat ze "omhuld…

Ik zat in de bus naar Assen. Het was stil in de bus, hoogstens tien passagiers. Buiten was het zacht winterweer. Bij een halte stapte een man in. Ik schatte hem in de zestig. Hij droeg een korte leren kas en droeg een pet. Kon wel een boer zijn. Hij ging naast mij zitten. Hij keek mij aan en zei: ''Goedemorgen mijnheer, troosteloos weer hé. Al dagen…

En dan is het de kerstweek, een week naar twee dagen van Vrede op aarde. Niks geen vrede in mijn hart, ik ben in een pokkebui Overal kerstversieringen, bomen zo groot als reikend naar de hemel. De vrede in mij is ver te zoeken. Overvolle winkels, feest diners, gigantische ontbijten Ik heb de ziekte erin Folders vol te gekke dingen komen…

Ik trek baantjes in een haast leeg zwembad. In mijn oneven banen zie ik een kerstboom achter glas. Bij iedere slag komen flarden van mijn week voorbij. De warme ontmoeting met een Servische schaapsherder uit Kosovo. Een huilende lesbienne uit Oeganda. Onder water, boven water. Lichtjes schitteren in het raam. De herder leidt een rustig leventje…

Nu, op deze Kerstavond, verbeeld ik me dat we nog samen zijn, zoals in de voorgaande jaren, zoals in heel mijn voorgaande leven..... De oude eiken meubelen waren dan als door een geheimzinnig waas omfloerst, alsof ze spraken van Vader, van broer en zus en in de voorafgaande dagen had Marianne het kleine boompje opgetuigd met de lieflijke frutsels en…

Hij staat er met een soort straatkrantje, niet de straatkrant die we jaar en dag zagen, maar een andere. Het lijkt niet eens op de vorige en dat is nou jammer, want in de vorige straatkrant stonden altijd leuke dingen, een voorwoord, een verhaal soms van een dakloze die een woning had gekregen en eindelijk weer aan het werk was. Soms gedichten,…

De houten kerkbanken van de oude dorpskerk waren hard. Af en toe ging ze een beetje verzitten. Ze hadden tien minuten buiten gestaan, voordat de deuren open gingen. Daardoor hadden ze een mooi plekje op de vierde rij bemachtigd. Toen duurde het nog een half uur voordat de kerstnachtdienst begon. Ze hadden goed zicht op de band met zangers en zangeressen…

(Vervolg op 'De Sneeuwwitte Stad') Het was een koude ochtend op de eerste kerstdag van het jaar waarin de stad onder een sneeuwwitte deken lag. De vrouw die de stad met bevroren kristallen had bedekt, doofde het vuur in de haard van haar door draken bewaakte woning, waar zij sinds vele jaren in kluizenaarschap woonde. Zij had het gevoel een naamloze…

Het is nog maar de vraag of het heeft gesmaakt, mijn schattebout? Krijgen we dat gekeutel over konijnen weer...daar vorig jaar de kip al slachtoffer werd van dezelfde grillige stemming, is het niet aan U, my dear. Want er is niks mis met principes, maar geen beginnen aan als meningen nu al klaar staan en eet U mij vooral niet kwalijk zeg! In principe…

Wees lief voor jezelf en voor de jouwen. Schep nieuwe kerstherinneringen en laat je omarmen door alles wat je dierbaar is. Alle goeds voor 2015.…

Het galmt in mijn oren, te vaak: "Ik heb last van een kerstdepressie!" Dan vraag ik waarom dan? "Tja, de ene dag komen mijn ouders, en de volgende dag ben ik verplicht om mijn schoonouders te ontvangen". Of: "Tja, ik had tóch die ene vriend uitgenodigd, maar daar had ik in wezen niet zoveel behoefte aan, maar hij is nou eenmaal eenzaam, dus.…