Alle inzendingen over literatuur

Op alle zolderkamers waren de schuine hoeken van het dak afgetimmerd op ongeveer een meter hoogte. Daarachter waren diepduistere kastjes ontstaan waarin zich in de loop der jaren de stoffige herinneringen ophoopten. Ik trok regelmatig op een regenachtige middag een kastje open op de kamers van mijn broers om er rond te neuzen tussen oude strips, boeken…

Naast de garage was achter het huis eerst een terras en dan een grasveldje. Het terras bestond voor de helft uit een groot vlak van beton, dat aan het huis vast leek te zitten, de andere helft bestond uit betonnen platen van 50 cm bij een meter, die los lagen. Ze waren loodzwaar, maar heel af en toe moesten we ze optillen van mijn vader want de ruimte…

Soms zongen we bij de piano op zondagavond psalmen en gezangen en liederen. Dan speelde mijn zusje. Het waren onwerkelijk mooie momenten, die niet pasten bij onze doordeweekse manier van doen, maar wel bij onze gesprekken over dominees, preken, de bijbel en het geloof. We hadden een groot huis met negen kamers, een kelder, een zolder en een vliering…

Om maar met de deur in huis te vallen: ik kom niet verder dan opruimen. Dat is ook wel nodig want mijn bureau verdwijnt steeds meer onder almaar groter wordende stapels papier. Oude kranten, uitgeknipte artikelen die ik wil bewaren, Vrij Nederland van drie maanden geleden, waar dat artikel in staat dat ik nog steeds moet lezen, de krant met het…

Mijn vader kocht het huis op een dinsdagmorgen. Hij werkte al een jaar als vertegenwoordiger in Rotterdam. Bijna elke morgen reed hij hier aan de overkant van de singel over de Ringdijk, steeds maar kijkend of er een huis te koop stond. Toen dit huis te koop stond was hij waarschijnlijk de eerste die het zag. Hij reed onmiddellijk terug, over de brug…

Met een beetje geluk laat een goed boek je anders naar de wereld kijken. Wapent je tegen al die klootzakken om je heen.…

Op de uitnodiging voor zaterdagmiddag 26 januari 2008 staan de vertrouwde namen: Jos van Hest presentator en Riet Lamers OBA-gastvrouw v/h Open Podium OBA, Hans van Velzen Directeur van de Openbare Bibliotheek Amsterdam. Elke laatste zaterdag van de maand sinds 2004. 2007 - de vierde jaarbundeling van het Open Podium. De eerste drie heetten ‘Van…

Vanaf vandaag kan er volop online gestemd worden op wat de slechtst beschreven seksscène van 2007 is. De organisatoren van de Slechte Seks Prijs kozen uit het Nederlandstalige literaire aanbod van het afgelopen jaar de vijf allerslechtste seksscènes. Het publiek bepaalt vervolgens via een online stemformulier op www.weerwoordfestival.nl wie de winnaar…

“Opa, wil je mij helpen met mijn boekverslag?” Mijn kleindochter Démi weet als geen ander mij te bespelen, want wie kan weerstand bieden aan zo’n dertienjarige schoonheid van ongeveer 1,80 meter. Ik moet op mijn tenen staan als ze mij begroet met een knuffel en een dikke kus. In eerdere columns heb ik wel vaker mijn kleinkinderen ten tonele gevoerd…

Ik was ernstig bezig met een afschuwelijke gedachte. Ik wou naar verschillende kranten en magazines, van Volkskrant en Meander tot aan die “sms-kranten” als Spits en Metro toe, een overlijdensbericht sturen. Ik heb het goed bedacht. Het overlijdensbericht:…

entourage, binnen komen met een geweldagige bos, de buit al onder handbereik, kinderen spelen veel te laat in een voormalig koningshuis, genomineerden aan de hand van ambassadeurs, wrijf het er maar in, ik denk alleen maar brandnetels, aanzittend zat iedereen zich vol te vreten, en niemand had aandacht voor de plataan, schilferend in de herfst biedt…

Bij de glasbak die ik ging voeren met de resten van een uitbundig weekend, zag ik ze aankomen. Een jong stel met de armen vol kartonnen dozen. Blijkbaar onderweg naar de papierbak, op dit eiland vol gleuven en trechters voor hergebruik. Steeds weer een mooi en onlastend moment als de lading diep in de echoënde metalen buik van zo’n altijd hongerig…

III Edwin denkt dat zelfontwikkeling betrekking heeft op innerlijke eigenschappen. Hij probeert een beter mens te worden en heeft eigen ideeën over wat een beter mens zou moeten zijn. Dat is niet iemand die zich voorstaat op hoe hij denkt, wat hij gelooft, hoeveel hij weet of wat hij presteert. Een beter mens begrijpt wat hij doet en doen moet. Volgens…

Wolkers is dood. Ze tellen hem niet bij de Grote Drie. Misschien terecht, ik weet het niet. Van die drie heb ik te weinig gelezen. Maar Wolkers heb ik verslonden. En ik niet alleen. Daarom siert z’n markante kop alle voorpagina’s, toch mooi. Zijn schrijven was misschien te eerlijk, te weinig gekunsteld, te simpel haast. Zijn thema’s te beperkt. Het…

II Edwin vraagt zich af: ‘Hoe komt het dat mijn vrienden op een halve hand te tellen zijn?’ Hij denkt: ‘Ze hebben een fantastische carrière, geen tijd en interesse voor mij.’ En andere vragen: ‘Heeft het geloof mij nog iets te bieden, heeft het me gestimuleerd of dwarsgelegen?’ Vandaag moet hij op sollicitatiegesprek. Niet dat hij gekozen heeft…

I Kunstenaars hebben geen verstand van de markt, althans het roept vragen op waarom ze dingen voor de toekomst maken. Edwin voelt zich geen schrijver. Zich uitdrukken in taalexpressies is noodzaak. Alle keuzen die hij in zijn leven maakt houden rekening met deze behoefte. Dat leidt tot spanningen, vooral in relatie tot zijn werk. Collega’s begrijpen…

Dan schrijft er iemand proza, tenminste dat staat er boven. De tekst is banaal, maar al te vaak wordt banale, provocerende tekst proza genoemd, geilheid is nodig om de mens in stand te houden en om de geest in beweging te krijgen, dat staat als een paal boven water. De geilheid als doel op zich. Het schijnt dat mannen de hele dag aan seks kunnen…

pro·za(1201-1250)

Willy Vittali23 september 2007Lees meer >

Duurlopers hebben een zigeunerachtig bestaan. Je komt nog eens ergens waar je anders nooit komt. Je ziet en ontdekt onvermoede zaken. Zoals tulpen aan de Braasem, het keerpunt van Bakkum, de hoeren van Haarlem, de pijpenmaker van Gouda, het bloedpad van Egmond. Ook krijgt men oog voor ongelijke spreiding. Zoals van gewassen naar bloeitijden, vrouwen…

Het Brievenwerk van de dichter Johann Wolfgang von Goethe neemt een bijzondere plaats in diens complete oeuvre in. Ruim vijftig banden van de in totaal 143 delen tellende Sophien-Ausgabe worden ingenomen door brieven van en aan Goethe, zoals die tot op dat moment bekend waren. Een deel van de briefwisseling tussen Goethe en zijn zoon August (1789-1830…

Nou, dit gaat 'm worden dus. Geen stukkie, geen verhaaltje, geen hartenkreet, de kleine mensch uitgeschakeld. Neen, echte woorden die overkluizend het kanaal de wielewielewaal uitfoeterend wijzen op het prachtgezang van de nachtegaal, op de merel die complex zichzelf nafluit. Voorspelbaar saai, die grote hoogte, en verder dan dat komt voornoemd gevleugelte…

ALS de laatste ballon de mist is ingegaan, het laatste kaartenhuis in elkaar is gevallen en de laatste zeepbel uiteengespat, zal ik komen met knikkende knieën in de zekerheid dat ik niet word afgewezen. Uit: De rots van Gibraltar G.A. van Oorschot, 1969 _________ Op maandag 11 juni is de dichteres Hanny Michaelis in de leeftijd van 84…

Deze dag begon met 'Een vervelende morgen'. Hoewel ik ontwaakte temidden van mijn in een halve eeuw opgebouwde 'Verzamelingen', voelde ik direct dat dit geen etmaal zou worden van een 'Romantiesch avontuur'. Ik besefte dat ik er beter aan zou doen, mij maar eens te beraden over de vraag of ik niet toch nog enkele 'Bladen uit mijn dagboek' zou…

DIE DRITTE SINFONIE Als ich heut wieder Mahlers »Dritte« hörte, Umfingen mich die Schatten alter Zeit, Und auf den Schwingen der Unendlichkeit Entfloh ich dieser Stadt und dem Getriebe, In das Gewoge der Vergangenheit, In das Vineta unsrer ersten Liebe. Ein gestern grüßte mich bei jedem Schritte, Das dunkle Tor, das dem Erinnern sich Stets…

Groen graf Twee weken geleden kocht ik in een antiquariaats-opruiming — het boek had een paar jaar kennelijk onberoerd in de kast gestaan en werd daarom voor de somma van vijftig cent van de hand gedaan — een nog ongelezen, en in staat van nieuw verkerend, exmplaar van de verhalenbundel ‘Grünes grünes Grab’ van Wolfgang Hilbig, een boek dat ik veertien…

“Ik denk dat ik dood ga.” Door een por in z’n zij schrikt Jap wakker. “Ik denk dat ik dood ga.” Fannie zit verschrikt rechtop, met wijd opengesperde ogen. Ze meent het. “Wat is er dan?” “Alles trilt, mijn handen, armen, benen, ik ...” Koortsachtig probeert Jap een onderwerp te bedenken om haar af te leiden. Het enige dat hem te binnen schiet…

Vinger aan de pols De in 1913 te München geboren Schalom Ben-Chorin — die onder meer een biografische schets in boekvorm heeft gepubliceerd over de befaade chassidicus Martin Buber — memoreert in zijn jeugdherinnerigen 'Jugend an der Isar' — in Duitsland verschenen in 1980 en later als pocket herdrukt, doch momenteel uitverkocht — een voorval met…

Het zal ruim vijftien jaar geleden zijn dat ik voor het eerst een bezoek bracht aan Istanbul. Ik was in gezelschap van mijn Turkse vriend Hassan – u kent hem misschien nog uit één van mijn eerdere columns. Wij bezochten Turkije in het kader van een studiereis en spraken met vakbonden en organisaties op het gebied van onderwijs, mensenrechten, etc.…

(column door Steef Schinkel) nr. 10 gelezen in Ons Utrecht Vanmorgen werd ik eindelijk niet eens vroeg wakker. Nog erger ik had me voor het eerst lekker verslapen. Ondanks de haan in ons hok. Een maand of twaalf geleden kregen mijn vrouw en ik van onze oudste dochter, die gek op dieren is, een mooi geveerde zwart/groene kip aangeboden.…

Dubbeltjes ijs… waar blijf je? Mijn echtgenote is onder de indruk van documentaire film “An inconvenient truth” van Al Gore. Ikzelf heb deze film door “allerlei oorzaken en uitvluchten” nog niet gezien! (van Steef Schinkel) column nr. 29 gelezen in Ons Utrecht Dubbeltjes ijs waar blijf je? Dat is niet zomaar een uitspraak. Dit jaar word ik 60…