een eigen werkelijkheid

Er staan nu vijfenzeventig verhalen van mij op de website van nederlands.nl.
Ik heb er veel plezier aan beleefd ze te schrijven. Hoewel ik schizofrenie heb, ben ik er toch in geslaagd een eigen werkelijkheid te creëren op papier, cq scherm. Er is dus toch nog veel mogelijk.

Donald Duck beleeft altijd avonturen en dan gaat er iets mis. In tita tovenaar wonen ze in een luchtkasteel, de ultieme vlucht voor de werkelijkheid. Als de werkelijkheid naar is, vlucht je er voor in verhalen. Dat biedt ontspanning en is leuk.

Als je de wereld bekijkt met zes miljard mensen gaat er nog veel goed al is het ook wel eens mis maar altijd gaat het verder. In de Bijbel staat eigenlijk ook alles van vroeger en de ark van Noach staat nu gewoon in Drachten waar ik woon.

We willen graag dat het goed eindigt met de persoon in het verhaal en ik wil dat mijn eigen leven goed is en schrijven draagt daar aan bij. Fantasie is goed voor het alledaagse leven dat vaak tegenvalt en ziektes die chronisch zijn. Als tita tovenaar niet een kameel kan toveren kan ik mezelf ook niet beter toveren, dat gaat niet lukken. Schrijven kan wel en dan een eigen wereld maken is leuk met gedachten en fiction.

En als je iets leest heb je vaak ook herkenning of je denkt juist hoe kan iemand dat nu schrijven daar kom ik nooit op. Vandaag kocht ik een Donald Duck omdat ik wat ziek ben, dat vind ik nog steeds leuk al ben ik veertig. Wie dat bedacht heeft is echt een leuk iemand omdat hij zoveel mensen er mee blij maakt.

Ik denk dan misschien is het leuk een verhaal te schrijven met de naam 'scheet onder de dekens' over een topkok die voor de koningin kookt maar niet zijn handen wast en dat zij dan ziek wordt en hij ontslagen wordt en in de gevangenis belandt, maar dat doe ik niet, ik schrijf alleen over mezelf en ik ben zeker geen topkok en de koningin ken ik alleen van de postzegel en van prinsjesdag.

Nu stop ik want ik ga uit rijden, ook een vorm van escapisme maar dan weg van je kamer. Zo ben ik een kleine beer en een kleine schrijver en toch erg gelukkig. Dank je voor het lezen, want als niemand het leest is het ook niet goed natuurlijk, dat is als een Ferrari die in de fabriek blijft staan.

Dag lezer en lezeres, ik blijf schrijven tot ik niet meer kan.

Schrijver: foppe oostenbrug, 18 februari 2009

foppeoosttelfort.nl

Biografie van deze schrijver

literatuur bedankt s bedankt schrijven

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.2 met 8 stemmen 628