Alle inzendingen over overig

Een grote pot thee gezet. Twee piramidezakjes erin met gemalen hout. Zoethoutpulpextract. Smaak doet herinneringen in jeugdflarden met dropwater bovendrijven. De geest is als een groot, diep waterreservoir. Een bassin, een bastion. Herinneringen zijn in deze binnenzee opgelost als plankton. De walvis van ons bewustzijn waart er 's nachts…

Het is eigenlijk best leuk. Ik weet een beetje hoe journalisten denken. Ik heb namelijk anderhalf jaar Journalistiek gestudeerd. Althans, dat zou de intentie moeten zijn geweest, toen ik de opleiding begon. Maar het liep anders. We hebben het over de tijd waarin de Millenniumwisseling plaats vond. De tijd waarin paniek over crashende computers heerste…

Mijn juffrouw Engels van de Middelbare Tuinbouwschool te Utrecht had mij gebeld om een afspraak te maken om bij haar Italiaans te komen eten in haar woning in een buitenwijk van de stad. “Zou het je aanstaande zaterdag uitkomen Bjarne, er komt ook een derde persoon voor de gezelligheid.” Ik schrok toen zij dit zei, de vervelende nasleep van mijn…

Over de besneeuwde Alpentop woei een harde wind. Een groepje bergwandelaars, dat door die witte wereld liep, werd er bang van. "Gauw naar beneden, naar het bos toe! Hier in de sneeuw kan zo'n sterke wind levensgevaarlijk zijn!" De mensen renden weg. Het angstzweet viel van hun gezicht in de stuivende sneeuw. Die druppels werden opgemerkt door een…

In eerste opzet zou dit een milde bewering worden over “te veel van hetzelfde”, maar bij nader inzien was de beschikbare ruimte te krap. Een summiere Hartenkreet dan? Neen, want het merendeel van mijn inzendingen is daar al geplaatst. Dan maar een luchtige beschouwing op het tabblad met dezelfde naam plaatsen. Ik vertel u niets nieuws dat ik me, bij…

Ergens in de gemeente Opsterland, dichtbij Beetsterzwaag, staat een gezellig hotel-restaurant, dat een ieder, die langs komt gemoedelijk wenkt. De blanke muren zijn als gladgeschaafd roomijs, waar verfijnd griesmeel in vermengd is. Die gevels noden de mensen uit om hierbinnen van versnaperingen of goede maaltijden te genieten. Tegelijk moedigen ze…

Spreuken zijn er om uit te spreken, zo niet dan blijven ze onbesproken.…

Ook al verklaart iedereen het voor onmogelijk, en al heb ik nog niet veel houvast aan m'n onderwerp, en al zal ik dat misschien voorlopig ook niet krijgen, ik vind het van het allergrootst belang om er een boek over te schrijven. Al kost het me zeven jaar, wat een belangrijk getal schijnt te zijn in die sferen, tronen, hiërarchieën of regionen.…

(fictie) Ik vroeg aan kenau Alie of ze een keer patat wilde maken want dat had ik een hele tijd niet meer gegeten. Ze zei: ''Goed ouwe, maar schil jij de piepers maar en snijd ze in reepjes. Ik doe de rest wel.'' Het waren mooie grote aardappelen. Het schillen met een aardappelmesje ging mij niet zo gemakkelijk af, omdat mijn handen trilden…

Men kan van alle markten thuis zijn en toch lokaal zijn waren vinden!…

Het was toeval. Ineens belandde ik in de talkshow van Eva Jinek en haar gasten. Alle gezichten aan tafel vertelden mij direct dat het gesprek niet lekker liep. Eva's gezicht zag er ook niet ontspannen uit.  Er werd gepraat over de Nederlandse militair die naar Syrië afreisde om tegen IS te vechten. In gesprek met Eén Vandaag had hij gezegd 'mogelijk…

God is een kind Iedereen maakt fouten In het begin…

Liselore werd wakker in de heksstudentkamer die ze boven de kapsalon gehuurd had. Het was de eerste ochtend in haar nieuwe leven in Triastad. De tovenaarcolleges begonnen over een paar weken pas. Maar ze wilde meedoen met alle activiteiten die het nieuwe studiejaar in de stad zouden inluiden, en die begonnen deze week. Vorige week was ze verhuisd. Haar…

Ik probeer de seconden te rekken, ze te laten uitdijen tot minuten, tot kwartieren, tot uren; de broze, luttele, fragiele seconden van mijn geluk..... Het terras is overschaduwd, erbuiten regeert Koning Zon onbarmhartig in dit warmste van de seizoenen. Op het helle groen van het grasveld hebben zich de grillige, grijze schaduwen van de bomen neergelegd…

Stilte is alleen nog te vinden in je eigen binnenwereld. In de buitenwereld is er altijd wel een geluid; een vogel, een afzuigsysteem in je huis, een koelkast die bromt...…

Schaamteloos mooi gaan, verenpronkend gestolen uit de kont van een voorbij paraderende pauw. Het dendert maar door, naar de rand van de afgrond. En ik, ik kijk hoopvol naar de zon.…

Een VIERDE reden voor de schijnbare onzichtbaarheid van de ‘eigen’ gedachten is dat de mens OORDEELT over de inhoud van zijn gedachten. Het is als bij iemand die je absoluut niet mag, die je verafschuwt: je wilt die persoon niet zien. Je wilt er niets mee te maken hebben. Je loopt liever een straatje om dan hem tegen te komen. Datzelfde heb je met…

Mensen zeggen; een dag niet gelachen is een dag niet geleefd of een dag niet gecreëerd is een dag niet geleefd. Maar je blijft toch gewoon ademhalen?…

Tot mijn verbazing loopt de Top-10 hartenkreten leeg. Het is wenselijk dat de persoon, die de afvoerdop uit baldadigheid heeft verwijderd, deze onverwijld weer terugplaatst.…

Het jonge kapstertje, dat zelf getooid was met aandoenlijke, kinderlijke staartjes, die boven oo haar hoofd parmantig waren samengebonden door kleurige frutsels, deed haar best om mijn onwilllige haardos te fatsoeneren en te disciplineren en een fantastisch, nieuw kapsel te creëren..... Mijn armzalige haar, dat heel zijn vroegere glorie verloren…

Bescheidenheid is een lovenswaardige karaktertrek die meestal door anderen als sympathiek wordt ervaren. In het dagelijks leven blijkt soms, dat men op vele terreinen zonder deze sympathieke eigenschap meer en sneller resultaten bereikt.…

Wanneer de avond valt dan staat een échte nachtbraker pas op.…

Zowel het in bed kruipen als het opstaan zijn een grote zegen. Beide zegeningen staan tegenover elkaar, kunnen echter niet zonder elkaar, gaan steeds samen voort.…

Er bestaan huishoudelijke misvattingen die jaren overeind blijven. Dit kan zijn uit koppigheid of gewoon uit opvoeding. Er kan natuurlijk ook sprake zijn van matige communicatie, maar niet in dit geval. Alles wat ik de wereld inslinger doe ik duidelijk en helder, met een klein accent, vanwege mijn afkomst. Omdat de vaatwasser enige tijd stuk is,…

Het jaar na Liselores zestiende verjaardag, verhuisde Fedan naar een andere stad. Hij ging daar studeren. In de weekeinden zou hij terugkeren naar het huis van zijn ouders in Mosastad, en zou hij Liselore zien. Dat ging een paar weekeinden goed, daarna kwam hij nog maar om de twee weken, en na een paar maanden nog maar één keer per maand of minder.…

De dag brak aan dat Liselore haar draak zou ontmoeten. Ze ging daarvoor naar het bos met Spetter en Hoorntje. Bij de grote eik ging ze zitten en wachtte. Spetter maakte zich klein en rustte op haar schouder. Hoorntje lag naast haar met zijn hoorn in haar schoot. Een heldere winterzon scheen door de bomen en verlichtte het bos in kleuren roze, blauw…

In een nieuwbouwwijk kom ik ter wereld. Binnen acht dagen worden in het begin van onze straat vijf stieren geboren. Later komt er nog een geïmporteerde bij. We komen met zijn zessen in dezelfde klas. Een klasje van slechts zestien kinderen. Met overhand vormen we de grootste kudde. We hoeven elkaar nooit iets uit te leggen. Een stier houdt vooral niet…

"Pap, wat gebeurt er als heksen en tovenaars tongen?" Herald liet de aardappel die hij schilde uit zijn handen vallen. "Vraag dat over een paar jaren nog maar eens, Liselore, daar ben jij nu nog te jong voor." "Maar ik mag over een paar maanden al mijn draak ontmoeten, dan moet ik toch weten wat tongen is?" Liselore was tegenover haar vadertovenaar…

Al met al was het vooral een jaar waarin je massa's zag verdwijnen...en dat is maar goed ook. Het ideale gewicht mag dan niet veel om het lijf hebben, mij interesseert het wél ene reet...die schommelde al bijna tegen de negentig aan. Maar dit jaar liep het anders af; naar de vijfenvijftig en ik heb zo mijn trots... Maar wat ik ook zag verdwijnen…

Veertien mussen in de boom van de benedenburen voor mijn raam. Ik word daar vrolijk van en doet mij weer denken aan de jaren vijftig. Toen alles nog onbekommerd was.…