Inloggen
voeg je column toe

Columns

BOEKJE OPEN

Als ik de aandrang voel een groot schrijver te willen worden, ga ik wel eens naar een tweedehands boekwinkel. De aanblik van die duizenden boeken die voor een habbekrats te koop zijn, kan me dan weer met beide benen op de aarde zetten. Zelfs boeken van bekende schrijvers kunnen terechtkomen in de ramsj. Onverkoopbaar, ongewenst. En voor zo’n mogelijk lot ga je je toch niet jaren opsluiten met een pc om het boek waar iedereen op wacht, te gaan schrijven.
Ik moet me overigens wel fit voelen om zo’n winkel binnen te gaan. Het lezen van veel boektitels, waarbij het hoofd fors zijwaarts moet worden gebogen, kan heel inspannend zijn. Zeker als je de vorige avond een leuk feestje hebt gehad.
Maar vanmiddag voel ik me in topconditie. Al een paar weken zit ik ‘s avonds lekker te schrijven met uitsluitend koffie als smeermiddel. Het schrijven ging de laatste tijd zo goed dat ik gisteravond weer eens de drang voelde om een meesterwerk te gaan schrijven. En dan moet ik dus onmiddellijk even afkicken in een winkel vol winkeldochters.
Monter slenter ik rond en heb vrede met het bestaan. Ik koop een aardig dicht-bundeltje en ben blij dat ik die dichter niet ben wiens artistieke arbeid voor nog geen tientje te koop is. Verder is het altijd oppassen in een ‘goedkope winkel’ om geen dingen te kopen alleen omdat het goedkoop is. Ik zet daarom een prachtig tuinboek met schitterende foto’s en werktekeningen terug omdat ik zeker weet er thuis nooit wat mee te doen. Ik haat tuinieren.
Bij een tafel met reisgidsen en -boeken is een meisje in de weer dat kennelijk tot het personeel hoort. Ze verricht tenminste allerlei handelingen die niet je niet van een gewone klant verwacht. Ze bukt en gaat wat in de weer met een slordige stapel boeken. Het is een mooi meisje en ik merk dat ik er wat langer naar kijk dan eigenlijk betamelijk is. Dan zie ik dat er een knoopje teveel van haar bloesje open staat. Moet ik haar daar even attent op maken? Nee, zoiets doe je niet. Even een ander vrouwelijk personeelslid inschakelen? Ik vraag me af of ik iets moet doen.
Het meisje voelt nu dat er naar haar gekeken wordt en kijkt op. Zedig sla ik onmiddellijk de ogen neer en vestig mijn blik op het boek dat zij in haar handen heeft. Ik zie achter het plastic kaft een briefje waarop met vette letters staat: INKIJKEXEMPLAAR.

Schrijver: Hans Mooi, 20 februari 2017


Geplaatst in de categorie: overig

4.3 met 7 stemmen 828



Er zijn 6 reacties op deze inzending:

Naam:
An Terlouw
Datum:
27 februari 2017
Hans, een ontzettende leuke meeloop-column. Dit overkomt de meeste mensen, oke, niet zozeer het ene knoopje wat teveel openstaat, maar de rest is zeer herkenbaar. Blij weer wat van je te lezen, het bracht een glimlach op deze stormachtige sombere dag. Wanneer ga je weer? Dan hoop ik op een man, wiens gulp openstaat....want dat zou je toch wel zeggen?
Naam:
Jacob van Schaijk
Datum:
24 februari 2017
De afsluiting: subtiel staaltje humor.
Naam:
J. de Groot
Datum:
21 februari 2017
Ik bedoel maar: we zijn weer thuis! :)
Naam:
Hans Mooi
Datum:
21 februari 2017
Dank je Karel voor je aardige opmerking
Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
21 februari 2017
Misschien heb jij wel in een chique notedop de kern van het eeuwenlange schrijverschap van mannen blootgelegd. De gooi naar eeuwige roem is inderdaad een dwaze illusie en het kerndoel van al deze sullige taalzwoegers, is de tot heftige sex bereidwillige vrouw, die met mooie woorden niet af te dwingen is, dus hoe sneu is al die ingenieuze, poëtische, detaillistische, diepzinnige woordpielerij?!...
Naam:
Karel Jong
Datum:
21 februari 2017
Geestige bijdrage. Is Hans Mooi weer terug op deze site? Zou niet gek zijn.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)