Alle inzendingen over liefde

In mijn rechterooghoek werd het donker. Ik dacht: “zitten wij al zolang te praten dat het daglicht weg is?” Ik keek omhoog naar een vrouw met helder blauwe ogen en blond rasta haar. Ze had het haar in een knot op haar kruin. Langs haar gezicht hing het rasta haar over haar schouders. Ze toonde een glimlach met opgetrokken wenkbrauwen en een vragende…

Arcelia keek mij met fronsende wenkbrauwen argwanend aan. Ze boog haar hoofd naar de rechterkant van mijn gezicht. Haar wang raakte bijna mijn rechter wang. Ze draaide haar hoofd zodat haar lippen bij mijn oor was en fluisterde: “aan de tafel bij het raam zitten twee mannen mij aan te staren”. Ik wilde mij omdraaien! Maar in een fractie van een…

Ik nam plaats op de barkruk toen mijn hart sneller begon te kloppen. Ik kende Daisy alleen van haar profielfoto en digitale woorden, dus de waarheid lag in het midden. Tussen gerangschikte flessen whisky zag ik een klok 19:55 weergeven. Ik had acht uur afgesproken met Daisy, dus ik was ruim op tijd. Te laat komen voor mijn eerste afspraak vind ik…

Slenterend slinger ik mij tussen de groepjes zombies door, de trappenhal naar beneneden. Nog verdoofd door de intellectuele SM-praktijken die de prof op me losliet. Mezelf verwijten makend: heb ik nu echt zo slecht geleerd of is mijn brein gewoon een sadist? Ik ben nog volop bezig met mijn op zelfhaat gebaseerde ritueel als plots niets er nog toe doet…

Geen slachtoffers, zegt het nieuws. Geen doden, geen gewonden. Maar er is een hond gestorven. Men heeft hem horen huilen onder het puin. En nu is hij dood. Maar hij is niet nieuwswaardig genoeg voor de mensen om als dode genoemd te worden. Wat weten mensen ook van liefde. De onvoorwaardelijke liefde van een hond, die kennen ze niet. Alleen wie de trouwe…

Ik staarde over het meer op een ligstoel. Fenomenale kleuren lieten mij wegdromen van het schouwspel van de ondergaande zon. De herinnering overheerste mijn gevoel. Een diepe ademhaling! En zucht volgde. Ik pakte het glas dat naast mijn ligstoel op een lage tafel stond. Met gesloten ogen nam ik een slok van de cocktail om in de sfeer van de kleuren…

Als door een mug gestoken, pak ik wat euro's en stap ik op de fiets. Kleurrijke vlaggetjes heten me welkom. Kwam er al zo vaak langs. Zovele jaren, maar kocht nooit iets. Aardbeien en kersen. Ik kom voor de kersen. Van die bijna zwarte. Hoor ze zachtjes roepen. Of ik een pond of een kilo wil? Waarom ook niet? Ik ga ervoor. Achter het jonge meisje…

Toen ik gisteravond mijn herdershond Max uitliet schrok ik vreselijk. Ik liep met hem op het pad achter mijn huis. Het was al donker en je zag de wolken snel gaan waar de maan nog zichtbaar was. Opeens hoorde ik een gezoem boven me en Max keek ook al omhoog. Hij begon te blaffen. Toen zag ik wat het was en mijn verbazing steeg ten top. Het was een oude…

De locatie was de Eendenkooi in Heerenveen-Noord. Ons hoekhuis grensde aan een klein bos. In mijn kleine slaapkamer boven de garage hingen tientallen naaktposters uit het tijdschrift 'Aktueel' en op een simpele platenspeler beluisterde ik mijn elpees van Camel, OMD en Johnny Cash. 's Nachts luisterde ik naar moderne, griezelige, klassieke muziek…

Op het schilderij waren twee schimmige torens afgebeeld, waarvan ik de namen niet weet, ergens in Amsterdam gesitueerd. Ik had het geërfd van een zwaar aan de alcohol verslaafde "vriendin" die aan haar verslaving te gronde was gegaan. Mijn vriend was "lightyears away, day after day" (en "transatlantisch knuffelen is wel het toppunt van masochisme…

Bij een vergeet-mij-nietje hoort een vergeet-je-nietje.…

Ze probeerde het al vijfentwintig jaar..... Aanvankelijk was het Theo, die te oversexed was, toen was het Paul, die weigerde zich te wassen, toen Henk die te zwakbegaafd was en daarna volgden de jarenlange pogingen via de diverse huwelijksbureaus, en, niet ten onrechte, bij het huwelijksbureau voor gehandicapten. De lange, grijze dagen vol lusteloosheid…

Nikita zat op een top van de duin in Kijkduin en keek tijdens zonsondergang over de Noordzee. Met een diepe zucht was ze verzonken in gedachten van de afgelopen twee jaar. Ze kan nu nog de harde klap van het glazen potje horen in de portiek bij de voordeur van haar buurman, “Richard”. Tijdens dit mijmeren voelde Nikita op haar rechterschouder een…

Achter de hoge flat aan de Sweelincklaan strekt zich een feeëriek park uit waar herten ronddartelen en uitrusten en waar in dit voorjaar verliefde stelletjes genieten van de zon, het water, van het groen en van hun liefde. Daar, op een bankje, zaten wij, twee vrienden, naast elkaar en mijn tranen stroomden terwijl een majestueus hert ons onverschillig…

Alles is liefde. Soms, echter, is het even spitten om de ware liefde onder wat vreemd aandoend gedrag te herkennen. Goed gedrag lijkt dichter bij liefde te liggen dan fout gedrag. Ik schreeuw wel eens tegen mijn kleine kinderen als ze plotseling de weg oversteken. Ze krijgen dan een agressief reagerende vader tegenover zich die nog net z’n handen thuis…

De ochtendgloren ziet Rachel nu kleurrijker dan de afgelopen drie maanden. De koude dagen in december zijn weer warm met een verlicht brein. Begin van de herfst begon zo mooi. Rachel werd gevraagd door haar Sylvia om in het huwelijk te treden, dit na zeven jaar samen te wonen. Nu past alles op zijn plaats. Na drie maanden dagelijks een vol brein met…

Het was een prachtige nazomeravond op 22 september 2012. De zon die de horizon bereikte liet de lucht veranderen in een oranjegloed met blauw en paarse tinten. Rachel hoefde niet voor het avondeten te zorgen. Nu zij zeven jaar samenwonen kookt Rachel de maaltijden, omdat zij eerder thuis is van het werk. Op deze nazomerse dag had Sylvia beloofd om…

“Ik kan mijn eigen zin doorzetten, maar. . . , een schikking is altijd mogelijk”, dit vertelde Jasmijn aan Douglas op hun eerste kennismaking tijdens een glas verse muntthee. Met een ondeugende blik en glimlach op haar gezicht nam zij een slok van haar muntthee. Er ontstond een klik van wederzijdse interesses. Van muziek, kunst en hobby’s waar zij…

Een warme handpalm pakte uit het niets Douglas zijn rechterhand. In deze hand had hij al een zakje met dillezaad. Hij keek over zijn rechterschouder en zag een vrouw verbaasd met grote ogen kijken. “Neem mij niet kwalijk! Ik had niet in de gaten dat jij ook dit zakje wilde. Ik was afgeleid door de weekaanbieding wat in het krantje staat”, zei de vrouw…

Treurig, maar met een voldaan gevoel keek Douglas vooruit. Hij openende de deur van de serre en liep de tuin in. Dit was de laatste keer dat hij in de tuin was. Douglas verhuisd naar de plaats Coìn in Spanje. Hij had besloten om afstand te doen van drie jaar belofte en trouw. Dit was het moment dat goed voelde, om de herinnering te koesteren in zijn…

Hij heft me door zijn blikken uit het wilde, woeste water van twijfel en vertwijfeling, zodat ik me spoedig op de hoogvlakte van zijn liefde bevind, veilig voor de laagte, voor de grauwheid en leegte.... Hij raagt met de wisser van zijn glasheldere brein door de uithoeken van mijn wezen en houdt grote schoonmaak zodat alle tobberijen, problemen en…

Deel 3 En Moeder Aarde trilde Hij moest zich erbij neerleggen dat ze weg was. Misschien zou hij er nog eens achter komen, waarom ze er als een speer vandoor was gegaan.Want als zij werkelijk zijn Isis was, dan zou ze weer opnieuw op zijn pad komen. Het was een mooie dag voor een wandeling om het meer. Hij stapte in zijn auto en reed de hem inmiddels…

Wulpse Alie was geslaagd voor het examen apothekersassistente en was al aangenomen bij de plaatselijke apotheek Koster in het dorp. Met pretlichtjes in haar mooie blauwe ogen kwam ze bij mij om dat te vieren met een slagroomgebakje. ''Ik zet wel koffie Kees, blijf jij maar lekker zitten.'' Ze kwam bij het raam tegenover me zitten en we genoten…

Dat overkomt je blijkbaar als je ouder wordt. Naast een steeds meer in de gaten lopende vergeetachtigheid heb je overdag of ’s nachts onverwachts flashbacks uit vroeger jaren. Neem nou het voor mij nog onverklaarbare feit dat mij, zo maar uit het niets, de laatste twee regels van een oud Middelhoogduits minnelied te binnen schoten, waarvan wij de gehele…

Alie woonde in het dorp in dezelfde straat als ik, maar omdat de woningen tot krotten werden verklaard moesten de bewoners verhuizen. Mij werd een woning toegewezen aan de rand van een heideveld. Ik woonde daar wel eenzaam, maar gelukkig kwam dichtbij wulpse Alie te wonen. Zij was gescheiden en kwam vaak bij mij koffie drinken en gingen we samen naar…

Juist op die dag had je het hem voorgoed willen zeggen: hoe de feestelijk-oranje ballon van je verliefdheid geknapt was zodat er slechts een slap vod over was dat lusteloos ter aarde lag; hoe het porselein van je genegenheid onherstelbaar gebroken was. Juist op die dag bracht hij het minuscule karafje mee en het flesje parfum, als het ware weggekaapt…

Het zijn de oorbellen; het waren de zilveren oorbellen. Ik ging ze de volgende morgen halen bij de juwelier te Berkel-Enschot... wanneer ik 's ochtends nog wakker zou worden! Een teken van eigenwaarde, van waardering... van pure schoonheid, die ik waarschijnlijk toch in me had. Het was een lange zware nacht geweest, maar ik haalde nog adem en alles…

Ik heb het gouden klokje uit Middelburg met de zwarte cijfers op de wijzerplaat niet kunnen verkwanselen, niet kunnen verpatsen, hoewel mijn armoede daar de grootst mogelijke aanleiding toe scheen te geven; mijn arme vader, die van chique kunstvoorwerpen hield, die hem schenen te troosten met zijn ongeluk, heeft het eens, in een tijd die ver achter…

Nietszeggend was mijn liefde voor de drippendraaier, doch toen zij mij flukselde ging mijn roerganger stijf perplex het dekbed tegemoet. Het moest er eens van komen.…

Zij, die ondergaan zullen liefdevol blijven voortbestaan. Zij die ondergaan krijgen mijn toegewijd bestaan. Zij die gaan in ondergaan; zij zijn de krachtigste mensen in stil en langzaam vergaan. Ik geef mijn bestaan voor hun bestaan. Ik zal altijd met hen samengaan. In liefde te gaan.…