Een heks daalde neder
Toen ik gisteravond mijn herdershond Max uitliet schrok ik vreselijk. Ik liep met hem op het pad achter mijn huis. Het was al donker en je zag de wolken snel gaan waar de maan nog zichtbaar was. Opeens hoorde ik een gezoem boven me en Max keek ook al omhoog. Hij begon te blaffen. Toen zag ik wat het was en mijn verbazing steeg ten top. Het was een oude vrouw op een bezem. Tot mijn grote schrik maakte ze een rondje en daalde voor ons neder. Het was een heks, een oude lelijke vrouw met een puntige kin. Op haar schouders zaten vleermuizen. Max had het niet meer en ging vlak tegen mij aan zitten. Hij was erg geschrokken.
De vrouw kwam van de bezem af, en zei:
''Schrik maar niet mijnheer, ik ben een vriendelijke heks met een boodschap. Vroeger in de Middeleeuwen waren er heksen die contact hadden met boze machten, we hadden een verbond met de duivel. Veel van hen zijn toen ter dood gebracht op de brandstapel, maar nu zijn we heel vriendelijk en helpen iedereen die in hoge nood zitten. We zijn een detachement van veertig oudere vrouwen opgericht door de regering.
Helaas mochten mooie vrouwen niet meedoen, want de minister-president wilde het uiterlijk van een heks zo houden. Hij had nog gekeken in de Tweede Kamer, maar niemand kwam in aanmerking. Sommigen hadden al een bezem of een vloerkleed aangeschaft, maar moesten die weer inleveren.
Ik zie, dat u een mooie hond bij u heeft. Lust hij hapklare brokken van heerlijk vlees uit Den Haag?''
''Max, die mevrouw vraagt of jij hapklare brokken lust, ze heeft een portie voor je?''
''Liever niet baas, alles wat uit Den Haag komt vertrouw ik niet.''
''Dat valt best mee Max, we hebben toch een uiterst vriendelijk minister-president, die iedereen een schouderklopje geeft en van alles belooft.''
''Oké, dan wil ik het wel proberen, baas.''
''De vriendelijke heks had het gehoord en pakte uit een zwarte tas een portie hondenbrokken en gaf het aan Max. Eerst snuffelde hij eraan of het wel goed was, maar toen hij één brok opgegeten had, zei hij:
''Baas, ze zijn uit de kunst, lekker mals en niet vet.''
''Zo mag ik het horen, Max.''
Toen vroeg de heks:
''Mijnheer, ik heb van de minister opdracht gekregen voedsel van de voedselbank naar de kabouter familie Plop te brengen en volgens mijn Tom Tom moeten die hier in de buurt wonen. Moeder kabouter is erg ziek en de kinderen schreeuwen van de honger.''
''Nou mevrouw de heks, dan bent u goed gevlogen, want aan het einde van dit pad begint het bos. Als u beneden een meertje ziet dan is het de eerste dikke boom waarin de kabouterfamilie woont. Wat zullen ze blij zijn.''
''Goed, dan vlieg ik daarheen en bedank ik u voor de hulp.''
''Nog een vraag mevrouw de heks. Wilt u de hartelijke groeten doen aan de minister-president. Zeg maar van Kees, hij kent me wel, want op zijn feestjes van VVD-ers ben ik zijn butler en schenk ik voor de dames en heren de glazen tot aan de rand vol. Dat zien ze graag.''
''Doe ik Kees en de mazzel, hé.''
Geplaatst in de categorie: liefde
Heel verrassend hoe je weer met Mark Rutte aanpapt, daar lust ik wel meer pap van!...