Alle inzendingen over natuur

Vanmorgen had ik dat gevoel aan de zee ... Het schelpenstrand, het water dat zijn weemoed achter laat, dood uitspuwt in verloren opeengestapelde, lege, gekleurde schelpen ... maar in zijn voortdurende veranderlijke beweging van eb en vloed zijn levendige zichzelf blijft, geworteld in zijn vloeibare ...

Het zag er vredig uit. De bladeren hadden zich neergedrapeerd op de grond. Het leek alsof ze waren gaan liggen. Niet alsof ze van de bomen waren gevallen. De ochtendzon baande zich een weg door de bomen en struiken. Gewillig gaven de stralen zich over aan de schaduw. Die had met de komst van de Herf...

De zon vond nog steeds het hoge blauwe laken. Ik lachte toen ze me een warme zoen gaf. Zomaar, ergens tussen neus en lip. Beetje flirterig voelde het. Ook het strand werd gezoend. Een kleine windvlaag blies tussen schip en wal een korte fluittoon en magisch werd het toen schrompelend geel en sterve...

De wereld lag roerloos en lam onder de broeierige, benauwende, loodzware deken van een gesloten wolkendek, in de wurgende, verzengende houdgreep van een onverwachte en langdurige tropische episode. Nergens meer de joyeuze schaduwen, die twijfel of melancholie kunnen symboliseren; de wereld gaf zich...

De man met wie ik door de nacht ga, reciteert Jean-Pierre Rawie. Verhoogt zijn tred, zwaait wild met zijn armen, plaatst intonatie waar het hoort. Waan me in een amfitheater. Decor van de Grieken. Zie de hemel. Een rivier. Talloze sterren. De Linge. Zomaar een gedicht in een heldere nacht. Uit he...

Hoor me even aan, ik beloof dat het niet ingewikkeld zal worden, maar juist uitgewikkeld. Het is van groot belang dat we de wereld waar we deel van uitmaken leren begrijpen. Dat we ontdekken hoe grootse wiskundige en natuurkundige ontdekkingen een plaats hebben in ons alledaagse leven. Deze ...

Ergens in de Brabantse Kempen, omgeven door het grote bos van Chaam, ligt een schoon, zuiver meertje. Hier leven eenden en ganzen in vrede met elkaar. Allerlei libellen zweven langs de oevers, waar dichte struiken op groeien. Dit kleine meer is allang bekend om zijn reinheid. Het verhaal wil dat in...

Het grote NIKS, er was niemendal en was noppes, NADA, kortom er was geen moer. Leegte, een grote overzienbare niets ziende, leegte als een woestijn. Zo leeg. Zonder iets. En toen ontstond er iets, gewoon een simpel IETS waaruit weer verdere dingen ontstonden en de cyclus was in gang gezet. Maar ...

We moeten er iets aan doen. Het kan zo niet langer. Onze bronnen van informatie zijn 'totally and utterly' verdacht. We worden tot en met gemanipuleerd. Bij de NEUS genomen. En we zijn de beduvelde slachtoffers van de stokende mediamachines, ronkende politici, volkomen integere maar door dez...

In de weilanden van mijn zwager en zijn vrouw, mijn zus, staat een aantal windmolens. Vanwege het vlakke Friese landschap en ongehinderde vrije windvlagen over Gods akkers verwachten ze daar, samen met de Energie maatschappij en de bankschieters, een goed rendement van. Elektriciteit. Kilowatten, Me...

Ten zuiden van de stad heeft zich voor mijn ogen een wonderlijk en wondermooi landschap ontvouwd, nadat ik mijn wandelgenoten van die avond ontmoet had op het terras van Café "Zomerlust"; een landschap dat zich er zonder meer voor leent geschilderd of beschreven te worden in passende, heldere kle...

“Lang, lang, lang voordat het wereldwijdeweb van het virtuele elektronische netwerk zich via kabels, elektrische circuits, servers, ‘ordinateurs portables’ (zoals de Fransen hun laptop noemen), satellieten en alle andere tussenstations en geleiders over de Aarde had verspreid, was alles en ied...

Sergeant Staaldraad doet elke dag op appel een kleine intelligentietest met zijn manschappen, die vers van de middelbare school komen. Vandaag roept hij met z’n karakteristieke stentorstem: Mannen, hoeveel graden heeft een rechte hoek? Soldaat Brillemans doet een stap naar voren en antwoordt: “M...

Toen ik was neergeknield langs een landelijke weg, ontvouwde zich een kleine wereld voor mijn ogen; een klein, petieterig maar wonderbaarlijk universum.... Daar stond een minuscuul lieflijk plantje met lichtblauwe bloempjes; geworteld in de harde zandgrond en opgeschoten, streed het de strijd van...

Tegen het decor van mijn vele, voorbije, eenzame zwerftochten, de Bibliotheek aan het Koningsplein te Tilburg, tussen de boeken die zich veelbelovend aaneenrijgen alsof zij de illusie willen scheppen dat zij alle iets nieuws te bieden hebben, waren we samengekomen: vijf oudere dames en twee aardige ...

Na een fikse wandeling door de Eiffel arriveer ik in Andernach. Tot mijn grote verbazing zie ik knolvenkel en koolrabi groeien midden op een rotonde. Even verderop staat een grote boerenwagen vol met tomatenplantjes. Door de glazen wanden kun je mooi de wortelstelsels zien. Een inwoner vertelt me tr...

De tuin, een lust voor het oog hield het met regenbuien in het geheel niet droog, plassen water bleven staan omdat de grond verzadigd was, of er was iets anders aan de hand. Tja zei de een, het ligt aan het afwateringssysteem en de ander wist te vertellen dat het lag aan de verzakkingen van de omg...

Wij mensen kunnen veel van de natuur aan ons onderwerpen of naar onze wil regelen. Laten we daarbij in gedachten houden dat wij geen bezitters van de schone Schepping zijn. Als kundige rentmeesters van de Schepper hebben wij de taak om voor wat groeit en bloeit zorg te dragen, zodat dit ook een re...

Nu schriftelijk is gebleken, dat Vogelbescherming Nederland geen maatregelen wenst te treffen tegen het buitensporige aantal kraaien, kauwen en eksters, maar ook geen medewerking wenst te verlenen aan het terugdringen van de ca. 2.000.000 ganzen die jaarlijks in Nederland neerstrijken, dienen de vo...

Je houdt van de regen en je weet niet waarom. Is het omdat je lang-overleden vader je af en toe het gedicht voorlas over de regen die regent op daken en dakpannen, weilanden en velden? Is het omdat je in je zolderkamer altijd de druppels hoorde, als een gestaag tikkende klok? Of is het wegens het...

Hotel en conferentie-oord "Boschoord" rijst hoog en monumentaal op en haar oranje-beige muren schemeren door een wirwar van boomstammen die met haar wedijveren in hoogte, waardoor we niet onmiddellijk tegen haar op hoeven te zien als lilliputters tegen een reusachtige, eerbiedwaardige gestalte. W...

We waren op die lentedag, die kennelijk het immense, alomtegenwoordige leed van de wereld getrotseerd had en stralend en schitterend met majestueus licht en bloemen van velerlei makelij een nieuw seizoen representeerde, de witte bosanemoontjes gaan bewonderen die zomaar uitbundig krioelden op de rul...

Lichtgrijze rook kringelt onbekommerd, grillig en vrijmoedig uit een schoorsteen in de verte, volgt zijn eigen weg en patroon en gaat waarheen hij wil. Een inktzwarte kraai hinkt onbeholpen maar dapper en welgemoed door een dakgoot en beklimt de zilvergrijze gelaagde schubben van de dakpannen, op...

Het is naar weer, de hele dag al regen, afgelopen nacht zelfs onweer gehoord bij een harde wind uit het westen. Gelukkig is wulpse Alie op visite en ik kreeg twee zoentjes van haar en een klein geschenk, namelijk een grote reep puur chocolade. Dat is goed voor je hart, zei ze. Ik denk wel eens, dat ...

Evenwijdig aan het landelijke zandpad waarover wij voortstappen, bevinden zich grasgroene weiden waarop in de verte zwartwitte koeien doodgemoedereerd, onverstoorbaar en onverschillig liggen te luieren en te herkauwen. Meer op de voorgrond grazen er eveneens enkele, met de last van de bolronde, roz...

Niemand is vies van een beetje strijd. Al zeg ik het zelf: een spel of sport is zonder strijd zinloos voor mij. Laatst kreeg ik in een gedachtegang over dit menselijke trekje. De bedoeling was niet om een gebruik in mijn systeem te krijgen, waardoor ik mijzelf kon veranderen. 'Strijd' zal met o...

Drie plantjes. Ik heb ze net binnengezet. Stonden op de veranda te vernikkelen. Het is daar nu al min twee. Laat staan als het echt nacht is straks. Ze zijn een paar maand terug uit hun eitjes gekropen. Pitten van avocado’s en mango. Was benieuwd of dat zou lukken. Had een zwarte plastic bak op zo...

Op deze laatste zondag van november wil ik u niet lastig vallen met een column over oorlog, politiek of ruzie. We hebben al genoeg zware kost mogen verstouwen afgelopen week. Gelukkig was er deze week het nieuws van de Afrikaanse woestijngrasmus. Die was neergestreken in de Polder van Alphen aan ...

U leest het juist, ik ben weer eens verliefd. Zij is te jong en ik derhalve te oud, maar die amberogen, godnomdeju, ik kijk er graag in. Zij is lief voor dieren en een echt mensenmens, neemt de tijd voor mij. En ik sta voor een niet te nemen bolwerk, neemt niet weg dat ik er toch van geniet. Suza...

De noot is gekraakt, het vlies is gescheurd, het zegel dat gehecht was aan de geheimzinnige brief is verbroken; de bekentenissen zijn van de lippen gerold van mijn mysterieuze wandelgenote, die gedurende twaalf lange jaren iedere zondagmiddag stilzwijgend naast me heeft voortgestapt; de tragiek van ...