Inloggen
voeg je autobiografie toe

Autobiografieen

Zekerheid

Als we ook maar iéts zeker weten is het:
dat we geboren zijn om te sterven. Toch is het tijdstip bepalend voor de lengte van je leven, want: de baby die nog geboren moest worden, stierf reeds in de moederbuik.

Alles stond klaar, het was zo welkom zo ontzettend geliefd al van net - bij het verkleuren van het beruchte staafje...
De maanden erna verliepen zoals elke moeder zich een zwangerschap wenst, zonder spugen, zonder misselijkheid, een probleemloze zwangerschap.

Tot die ene controle, een controle als alle andere: ze ging zitten, ze ging liggen en de verloskundige luisterde, luisterde nog eens...
Ze pakte een apparaat, keek bezorgd en ineens, zomaar vanuit het niets zei ze: kleed je maar aan, we gaan even voor de zekerheid naar het ziekenhuis...

Verbaasd keek ze op toen de verloskundige de telefoon pakte en snel twee telefoontjes pleegde, eentje om het ziekenhuis op de hoogte te brengen en eentje om al haar afspraken tot nader order op te schorten en te verzetten.
Toen gebeurde wat niemand wil, wat niemand verwacht, wat niemand had zien aankomen....

De baby dood in de schoot van de moeder en moeder zelf was alleen maar perplex, niet verdrietig niets van dat al.
De klap zou later komen.

En dat is dan de onverwachte dood, net als de man, die 's morgens zijn vrouw gedag kuste, tot vanavond meissie...
Dan staat 's avonds de politie aan de deur, terwijl zij aan het koken is....hij komt nooit meer thuis, doodgereden door iemand die van een personeelsborrel kwam...

Die klap kwam later.
Er is een tijd van komen en er is een tijd van gaan, hoe we léven bepalen we vaak zelf en een uitzondering daargelaten, hoe we dit aardse verlaten blijft vooralsnog een vraagteken.

Schrijver: An Terlouw, 4 juni 2016


Geplaatst in de categorie: natuur

4.0 met 2 stemmen 61



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)