Alle inzendingen over biologie

Samen met mijn driejarige zoon fiets ik door de stromende regen op weg naar de kinderboerderij. Het water gutst over mijn gezicht. Mijn broek is doorweekt en mijn gympen glijden bijna van de trappers af. "Ach, het is maar water, mama," had hij gezegd toen ik hem achterop de fiets in zijn stoeltje zette en met een bedenkelijk gezicht naar de lucht…

De onderzoeker speurt het veenweidelandschap af op zoek naar de Amerikaanse rivierkreeft. Even blijf ik gebiologeerd kijken. In de polder van het Groene hart huist dit kleine exotische monster, in enorme aantallen. Zijn graafdrift, paringsdrang en onstilbare honger, tasten ons ecosysteem aan. 'Hier zie je een vrouwtje, die heeft hier een driehoekje…

Naar het water verlangde ik als een hongerige naar het voedsel, zoals een zieke naar de gezondheid verlangt, zoals een baby uitziet naar de moederborst. Het goedgunstige water heeft mij niet teleurgesteld. Het heeft mijn oude, vervallen lichaam omgeven en gekoesterd als een mantel, als de handen en als de liefkozingen van een willige geliefde. Kortom…

Eens schonk je mij het vogeltje van fragiel, doorzichtig glas. Vaak kijk ik ernaar. Het heeft een lange, eveneens glazen staart, die enthousiast opwipt alsof jij, mijn meest dierbare zus daarmee wilt veronderstellen dat de fervente en vurige kracht waarmee ik mijn leven attaqueer, waardeer en hanteer nog altijd zo groot en levendig is en zal blijven…

De witte auto van de Regiotaxi naderde een breed, groot pand dat zijn innerlijk vooralsnog verborgen hield. Van buiten af beschouwd leek het op een soort van "alternatief" kantoorpand. Bij nadere inspectie bleek het labyrintische gangen en kamers te bevatten en bevolkt te worden door tandartsen en hun assistentes, gehuld in witte beroepskledij.…

Hij droeg een pet die hij op zijn grijze haar had gedrapeerd, zoals veel oudere heren graag schijnen te doen. Hij drentelde wat rond in de Umberstraat, naast het langgerekte gebouw van de artsenpraktijk. Nieuwsgierig vroeg hij naar mijn leeftijd en ik gaf aan dat er veel gepasseerd is in mijn leven. "Zoals?" was de stupide wedervraag die daarop…

De behuizing van de artsenpraktijk is er zeker op vooruitgegaan nu in de Umberstraat in de wachtkamer mooie gecapitonneerde banken, bekleed met lichtbruin leer, "de dienst uitmaken", als men dat zo kan zeggen en helder licht uit modern aandoende armaturen neervalt over diegenen die hier noodgedwongen aanwezig zijn. De arts betastte vandaag lichtjes…

Een lange gang mondt in het Twee Steden Ziekenhuis uit in een wachtkamer die uitzicht biedt op merkwaardige architectonische constructies en op een hoge, witte schoorsteen die eveneens kennelijk merkwaardige doelen dient. In genoemd lokaal ontmoet ik twee gedrochtelijke personen die zich hier met onbekende doelstelling bevinden: een gezette mevrouw…

Een levensgrote schildering van een krijtwit skelet tekent een muur in de Burgemeester Brokxlaan; een soort uitvergrote maar onechte grafitti, die het uiteindelijke, oneigenlijke doel en de tragische, tot wanhoop stemmende uitkomst van al onze nutteloze strevingen levensgroot verbeeldt. Vlakbij, aan de achterzijde van de parallel lopende Lange Nieuwstraat…

In een klein, heel curieus "museum" in Nijnsel, een van de acht "zaligheden", omringd door een grasgroen veld en met aanpalend riant woonhuis, bewaart men tal van artefacten uit vroeger jaren, onder meer een zilverkleurige koffer waarmee te vroeg geboren baby's in de vroegere tijd naar het ziekenhuis, naar de couveuse werden gebracht. En zo…

Catrinus bracht een leuk verhaal met de titel: "soms verandert er niets" en ik plaatste er een reactie bij. Jammer dat er zo weinig reacties geplaatst worden, maar dit terzijde. Hij bracht me aan het denken omdat zijn verhaal contra het mijne is als het gaat om toiletteren. Natuurlijk zit er geen grenzeloos verschil in mensen, ook in hun gedrag als…

Dag nette meneer, met je hoodie en afzakkende broek, wat doe je daar op die parkeerplek in de hoek, oh ik zie het al, een patatje een cola en een peuk, prima combi maar hou het wel leuk, ruim je rommel op maar nee: daar gaat de verpakking van het patatje inclusief een opgerookte peuk, met een zwaai de bosjes in wat zijn we weer leuk! Een blikje cola…

Ooit had ik een dierbare vriend die de cactussen kweekte en elke keer vroeg hij me: weet je zeker dat ik voor jou geen mooie hoef mee te nemen, waarop mijn antwoord hem altijd liet schateren, want ik keek hem alleen maar aan met een blik van: meen je dat nou en zei erachteraan: we houden het wel leuk hè lieverd? Nee, je doet me echt geen plezier met…

Kijk, ik moet gaan bloedprikken en oh ja het is koud maar goed ingepakt is het te doen, de afstand is te verwaarlozen, een krappe tien minuutjes op de gemeente cabrio en ik ben er! Bij de ingang staan al sinds de uitbraak mensen met gele hesjes, niet te verwarren met degenen die het nieuws toen haalden, maar mensen die je opwachten om te vragen of 1…

Wakker wordend met op de achtergrond een ongekende machine- herrie liet weten dat het maandag was en ik dacht gompie, ze gaan het struikgewas aanpakken want inmiddels staat dat zo ontzettend hoog dat een beurtje niet verkeerd zou zijn. Zeg maar de APK van het welig groeiende struikgewas, maar nee hoor de herrie was nog erger bleek toen we de deuren…

Nee natuurlijk is er nu geen zon, sterker nog: het regent maar dat mag de pret niet drukken! Het zal ook wel weer droog worden nietwaar? Een paar weken geleden stonden we te praten over een voetpad, wat onder water stond, dat kwam van de regen natuurlijk maar het probleem was, dat het water niet wegging, ook al was het opgehouden met regenen! Heel lastig…

Verborgen in het bos doe ik mijn grote boodschap. Langzaam ga ik weer staan en veeg mij schoon met varenbladen. Luid gezoem duidt erop dat vliegen uit de omgeving het al geroken hebben. Ondanks de stank kijk ik met genoegen hoe ik al die krioelende diertjes het genot van smullen heb bezorgd. Deze vliesvleugelen reinigen tegelijk de bosgrond.…

Ja, dat heb ik af en toe, migraine. Dat symptoom van een turbulent en gepassioneerd geestelijk leven, dat vaak net op tijd waarschuwt voor een naderende kortsluiting van het brein. Een elektrische storm, een wervelwind van vrije, radicale ionen rond het hoofd, die aangeeft dat het tijd is je over te geven aan de automatische zelfregulering van het…

Bij het boodschappen doen twee weken geleden stonden er van die kale knollen in een potje als het ware te schreeuwen , neem me mee! En zo kochten wij, mijn buurman en ik beide zo'n onooglijk geval. Op de verpakking stond een prachtige bloem: wit op die van mij, rood op die van hem...voor hetzelfde geld was het andersom geweest: wit bij hem en rood…

Er wordt gebeld, ik doe open. Er staat een man voor me, met een wit pak aan. Het lijkt op een overall. Ook zijn hoofd is bedekt. Voor zijn gezicht draagt hij gaas. Zijn ogen kijken me vanachter het rooster aan. Ik kijk terug. Er klinkt een wijsje in mijn hoofd. Even ben ik van mijn stuk gebracht. ‘Dit is dus mijn beschermpak’ zegt Stefan. Oh…

In mij, de oceaan is van alles te vinden. Haaien, koraal, de prachtigste vissen en de mooiste zeemeerminnen, ook zeemeermannen natuurlijk en in sommige gevallen zijn er ook zeemeerminkinderen. Jawel want ook die kun je IN mij de oceaan vinden. Het zal niet allemaal zichtbaar zijn maar IK weet dat ze IN mij zitten. Natuurlijk zijn er ook minder leuke…

Zo dapper als een leeuw. Een leeuw is groot. Heeft grote tanden en scherpe klauwen. Er is bijna geen beest dat niet bang is voor een leeuw en de enkele dieren die niet bang zijn voor leeuwen, zijn nauwelijks geneigd om een leeuw lastig te vallen. Nee, dan een merel. Hip, hip, hip, langs de struiken, kijken of er een poes is, pikken of er eten…

Mij werd een aantal jaren geleden als vrijwilligster bij de omroep ingefluisterd dat door een heuse opzichter van de plantsoenendienst opdracht was gegeven om "het onkruid van de knekelput te verwijderen". Nou moet ik eerlijk bekennen, dat ik nog nooit van het woord gehoord had, laat staan dat ik wist wat een knekelput was. Inmiddels weet ik beter…

De mensen van nu zijn de apen van morgen.…

Volgens mij is er ergens iets misgegaan. Eerst was er helemaal niks en waren er dieren en apen en opeens waren er adam en eva en toen ging er iets mis in het paradijs want ze aten een appeltje. Dat was natuurlijk niet fout al zeggen ze in drenthe want adam sloeg eva met de sukerbietje voor de kont ola die ja la die jo. Toen kwamen er verstrekkende…

In de Oekraïne vindt een machtswisseling plaats. In Noord Korea wordt de bevolking volgens een VN-rapportage nog steeds zwaar onderdrukt. Wij mogen binnenkort ons eigen gemeentebestuur weer kiezen. De filosoof Alain de Botton legt in zijn nieuwste boek uit dat we dit soort nieuws te gecompliceerd en ver van ons bed vinden om te kunnen boeien. We zijn…

Soms wordt wat je niet kunt verzinnen waar. Zoals intens contact tussen 'n Amsterdamse en een Vulpes vulpes, nabij pingpongclub Tempo-Team in Zuid. Vlakbij Amstel RAI en Zorgvlied. Rivierenbuurt, grens Buitenveldert. Geloof het of niet maar buurvrouw Rita* heeft een sprekende vos in haar tuin! Een roodbruine, witte lippen en een donkerbruine traandruppel…

Rond 1850 ontwikkelde Charles Darwin zijn evolutieleer. Dankzij miljoenen jaren tijd en natuurlijke selectie konden soorten zichzelf aanpassen en herscheppen. Het was de doodsteek voor de religieuze scheppingsleer. Helemaal toen Darwin ook nog eens aantoonde dat de mens een gewone diersoort was. God was als Schepper werkeloos gemaakt. Als theoloog…

Wie de vrije meningsuiting en het recht op kritiek geen warm hart toedraagt, heeft eelt op zijn ziel.…

Hij kwam tot ons in ‘Hier is Adriaan van Dis’. Legendarisch was zijn verhaal over piemelvisjes in de Oranoco. Minuscuul candirúvisje (2.6 cm bij 3.5 mm) dat de penisbuis binnenzwemt van onderwaterplassers. Met maar één wens: bloedzuigende nesteling in urinebuis. Waarna slechts één remedie rest: afhakken. Parasiet die prooi van binnenuit opeet. Niet…