262 resultaten.
Onvergankelijke liefde
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 17 Op een van mijn talrijke maar nutteloze wanhoopsexpedities naar het stadscentrum had ik mevrouw al eerder ontmoet, maar ik herkende haar verouderde gezicht, getekend door diepe lijnen, aanvankelijk slechts met enige moeite...
Het alomtegenwoordige leed, in ieder geval weer verschillend en kenneli...
De vrouw op het strand
verhaal
3.3 met 3 stemmen 127 De vrouw zit op het strand, vlakbij de rustig kabbelende zee. Dat was vandaag vier maanden geleden wel anders. Toen was de zee woest, hoge bulderende golven sloegen neer op het strand. Ze was toen hier met haar zoontje van vijf jaar. Haar zoontje vond het prachtig, die woeste zee. Hij rukte zich los...
Verdriet in Nijmegen
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 109 Met een snelle auto is de afstand Tilburg - Nijmegen gemakkelijk te overbruggen. De imposante Waalbrug wachtte vandaag als het ware al op ons en toen we op de plaats van onze bestemming gearriveerd waren, zagen we in de verte en in de hoogte de petieterige figuurtjes van het verkeer op de brug. Onze...
Bij "Multivlaai"
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 107 Bij "Multivlaai" (waar zelfs een busje met daarop de naam van de genoemde zaak in trotse kapitalen voor de deur staat) stonden vandaag zoals altijd de diverse heerlijke, kleurige vlaaien te pronken onder de toonbank.
Maar het gonsde in de winkel: de vader van de verkoopster was overleden. Haar d...
Brede schouders om op uit te huilen?
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 74 Gekleed in zijn geruiten colbert zat mijn vriend vóór me; he-man of altijd kind gebleven? Brede, indrukwekkende mannelijke schouders die de welhaast onbeheersbare stortvloed van mijn tranen zouden kunnen stelpen of een wankel, fragiel staketsel dat al op instorten staat bij de minste of geringste ...
Als smeltend ziele-ijs / Bevroren tranen
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 50 Verdriet had zich opgestapeld als een onzalige Toren van Babel. Het bezette mijn middenrif als een steen tot op het moment dat de tranen uit mijn ogen vloeiden als gletsjers, als smeltend zieke-ijs. De tranen die gedurende mijn hele lange leven bevroren waren geweest en ik huilde...
Het lieflijke...
BEA, NICO EN JAN JACOB, een spontane ontmoeting.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 37 BEA, NICO EN JAN JACOB spontane ontmoeting
en het TroostGedachtenis-concert en -Kerkdienst
van 12 en 26 november a.s. in de Westerkerk
Ze zaten aan een visje
Ze zaten met hun 2: Bea en Nico
Bij de Volendamse Vishandel
Aan de Kinkerstraat in Amsterdam
Maar die 2 werden er 3
Ik, ...
"Curae leves..../Een soort prozagedicht voor Ans B.
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 75 "Curae leves loquuntur, ingentes stupent" ("Kleine zorgen daar praat men over; over grote zorgen zwijgt men") aldus leerde ik op school en ik weet nog altijd niet of je daarom bleef zwijgen tijdens onze zo frequente wandeltochten op die zondagmiddagen....
Later, veel later kwam het mij ter or...
Als een onomkeerbaar projectiel
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 98 Stil en verlegen zat ik in een uithoek van het terras terwijl mijn tranen vloeiden. Bittere tranen om de gemene kwetsuur, afgevuurd op mijn hart als een projectiel, als een onomkeerbare pijl met uiterst trefzekere uitwerking.
Het bittere leed stapelde zich op en het bereikte onvoorziene, ellendige...
Een monsterlijke kolos op mijn weg?
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 94 Het verdriet dat zich schuilgehouden had in duistere, verborgen uithoeken van mijn ziel, geest en gemoed brak los uit de kluisters en het bevrijdde zich en een wilde stroom van tranen baande zich een weg naar buiten, als een tomeloze, onbeteugelde rivier....
Een Cerberus bevindt zich op mijn weg,...
Verdriet in Zundert
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 137 De Opstapbus is voor komen rijden en ze hobbelde aanvankelijk door de straten die geen schoonheidsprijs verdienen. Later voerde onze chauffeur ons met ferme hand over de snelweg naar onze bestemming, het dorp Zundert. Het landschap buiten weerspiegelde een desolate winter.
In het pannenkoekenresta...
De schamele, tevergeefse "troost" van de kastanje
hartenkreet
3.5 met 2 stemmen 238 Een kastanjeboom met trotse, witte kaarsjes die in de verte zichtbaar is, vormt een merkwaardig contrast met het geheel verwaarloosde en verloederde interieur en zij kan meneer en mevrouw niet troosten. Zij rijst op tussen bouwvallige panden en ingezakte daken in een achterbuurt. Meneer en mevrouw h...
Ongeziene tranen
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 63 De zonneschermen zijn opgetrokken bij "Anvers" aan de Oude Markt en ik neem op het tarras een plaats in beslag voor een kop Earl Grey thee. Starende blikken van verschillende bezoekers en passanten. Ik vraag me af wat er in feite voor bijzonders is waar te nemen. Serveersters met een lang, zwart s...
Voorjaar 2022 / Een prozagedicht
hartenkreet
3.5 met 2 stemmen 75 Zachte voorjaarsregen tikt tegen mijn vensters en trompetgeschal weerklinkt uit de speakers. De trompetten heffen een treurige melodie aan; een treurnis die correspondeert met het verdriet in mijn hart; beter gezegd met mijn dode hart dat in mij rust; dat niet kon genezen, niet kon herstellen van de...
"Ik heb overal blauwe plekken van jou"
hartenkreet
4.3 met 3 stemmen 274 Mijn verdriet komt en gaat; wast af en aan als het getij dat de kust geselt en streelt. Na de zoveelste ruzie stapelde het leed zich in me op; de tranen brandden achter mijn ogen maar vonden een uitweg en ze rolden gestaag over mijn wangen; tranen om het menselijk tekort.
De arme, goede stadgenot...
Als de wonden in mijn hart/Gesmeed op het aambeeld van het leven
hartenkreet
4.7 met 3 stemmen 214 Mijn oude leren bank vertoont scheuren en gaten. De bank vormt een erfstuk uit mijn goede, solide, oude ouderlijke huis. De schade aan mijn bank is als de wonden, geslagen in mijn hart door de talloze kwetsuren uit een lang leven: door armoede, liefdesverdriet, desertie en de harde, wrede woorden va...
"Ik heb overal blauwe plekken van jou"
hartenkreet
4.5 met 2 stemmen 217 Mijn verdriet komt en gaat; wast af en aan als het getij dat de kust geselt en streelt....
Na de zoveelste ruzie stapelde mijn leed zich op als een ongewenste Toren van Babel; de tranen brandden achter mijn ogen maar vonden een uitweg en ze rolden gestaag over mijn wangen; tranen om het menselijk t...
"Those little anodynes that deaden suffering" (Emily Dickinson)
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 129 Wat troost ons nog te midden van de grauwheid, de grimmigheid en de eenzaamheid?
Is het het zachte timbre van de regen die ruist en neervalt en ons omhult als een gordijn nadat sneeuw- en ijsvelden ons overvielen?
Is het de aarzelende lente die al in februari aantreedt achter het venster met blauw...
In de carrousel van het leed
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 100 Vader, je hebt op je kantoor, waar tot je treurnis en diepe vertwijfeling je noodlottige en ongewilde carrière zich voortsleepte, dag aan dag, jaar na jaar en wel gedurende veertig jaar je eindeloze en nutteloze berekeningen moeten maken, terwijl het leed en het ongeluk als het ware uit je poriën ...
De ring
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 195 Het toeval wilde die dag dat ik op de zitplaats bij de bushalte die ik altijd bezette als ik terugkwam van mijn vriend, een ring aantrof; deze lag daar min of meer onopvallend maar zijn aanwezigheid kon me toch niet ontgaan. Hij bleek bezet te zijn met een guirlande van kleine, schitterende, lichtpa...
‘t Zijn de kleine dingen die ‘t doen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 54 Zeg T, goedemorgen meis alles goed en thuis ook, vraag ik als we aan de kassa komen bij Appie? Ze lacht haar brede lach en zegt: het gaat steeds beter en dat is hartstikke mooi natuurlijk.
Gedurende het feit dat de boodschappen op de band gaan en het pinnen wat er onvermijdelijk achteraan komt, pr...
Aan mijn betreurenswaardige moeder, sinds lang overleden
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 98 Hoe heb je in je laatste jaren, in je troosteloze nadagen, in je woninkje van oude vrouw, gebogen over de lectuur die je niet meer tot je kon nemen, gezeten in de sierlijke stoel met de gewelfde leuningen, nog je levenslange verdriet op je schouders kunnen dragen?
Je "televisiehelden" die je ve...
Reminiscenties
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 50 In een merkwaardig gewelfd doosje uit tropisch hout dat rondingen vertoont als van een voluptueuze dame, bewaar ik nog altijd enkele curieuze en nietige en zo schamele voorwerpjes, enkele herinneringen of souvenirs, zoals daar zijn: een lok van het grijze, stugge haar van mijn oude moeder, afgeknipt...
bewering
3.7 met 3 stemmen 1.507 ik huil, nee ik grien van binnen in mijn eenzame, machteloze strijd voor het behoud van de Ziel en de Geest van u, mijn land- en tijdgenoten.
Aan mijn goede Lucie met haar "reine geweten"
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 47 In die lang-vervlogen tijd trof ik je weleens aan als je aan het borduren was in je riante flat waarvan je nooit kon genieten....De klanken van de piano van de buurman bereikten ons door de dunne muren heen. Je had graag quatre-mains met hem gespeeld en wel op verschillende ongebruikelijke manieren....
Grabbelen en graaien tussen de vodden met een onechte vriendin en met liefdesverdriet.......
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 62 In die tijd, gedurende die zeven jaar van je emigratie, toen ik je bestaan in dat Zuid-Amerikaanse land ten onrechte beschouwde als een sprookje, dan wel als de romantische film die het niet was en toen ik nog altijd verliefd op je was heb ik al mijn geld aan je verbeld en struinde ik rond met die o...
Bonnie en Clyde te Slochteren
verhaal
2.0 met 1 stemmen 1.510 Er klinken ineens harde pistoolschoten in het landgoed en er snellen twee voortvluchtigen langs de striemende takken. Sjoerd de Stroper en zijn sexy vriendin Albertina Wildschut hijgen van de opwinding en vermoeienis nu ze in de koude avondlucht door diverse politie-agenten worden gezocht. Blijkbaar...
De sprong in de afgrond
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 96 Hij hunkerde naar een relatie. Niet ongewoon en heel gebruikelijk voor een jonge man met felle gevoelens. Zijn wens werd niet vervuld en de relatie werd hem, kennelijk door een ongunstig gesternte of een hardnekkig noodlot nooit vergun tot zijn wanhoop en depressie hem zozeer tergden dat de diepte e...
Over een brief die nooit verzonden zal worden.......
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 41 In mijn mooie nieuwe agenda die mij optimistisch een mooi nieuw jaar voorspiegelt zonder mijn ellendige ongelukkige liefde voor jou; een agenda gelardeerd met onwerkelijke vrouwenportretten van fotomodellen en Barbiepoppen, heb ik het adres genoteerd van je verre woonoord en bestemming dat ik van je...
Als een onwillige en slechte actrice in een ongewenst toneelstuk.....
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 138 Van het Winkelcentrum Wagnerplein te Tilburg maakt men zich wellicht een voorstelling die niet overeenkomt met de werkelijkheid...
De tempels van het consumentisme zijn gegoten in strak, koud beton en dag aan dag sjouwen hier de adepten, die men ook slachtoffers zou kunnen noemen, voort in een no...