Alle inzendingen over Garage

Omdat de garage in ons dorp inmiddels gesloten was, belde ik een garage in een naburig plaatsje. De eigenaar, monsieur Grenier, had ik al eens eerder mee gemaakt. Een driftig baasje, dat altijd druk is en de hele dag door loopt te rennen.…

Wat, zo luidde de vraag, zou de auto opbrengen als we de garage waar mijn ouders de Lada, hun vierde, hadden gekocht, zouden vragen deze in te nemen. Omdat er slechts één manier was om daar achter te komen, begaf ik mij in de Lada naar de garage. Ik werd er uiterst voorkomend ontvangen door de meneer van de zijn naam dragende garage.…

Binnen een paar maanden was de garage weer net zo vol, onoverzichtelijk en vertrouwd als voorheen. Dan kwamen er weer langdurige tijden van klagen en zeuren tegenover mijn vader: ruim nou die garage toch eens op.…

Zorg voor mijn auto koop ik in bij een erkende garage. Ik maakte telefonisch een afspraak. Ik kon mijn wagen de volgende ochtend al vroeg brengen. “Wat mankeert eraan?”, vroeg de receptionist aan de balie bezorgd. “Hij is de laatste tijd wat traag”, antwoordde ik. “En soms is hij de weg kwijt.”…

De bolide blinkt in de garage, de bankrekening gevuld. Maar voorbij hun waarheid ligt de wereld open. Pijnlijk broos, zo anders, zo warm, zo koud , zo gemeen en zo dichtbij. Dan doemen er plots beelden op van razernij. Zij stellen vast en zappen weg. Naar een ander kanaal van meer weer hetzelfde. Maar we hebben het toch goed?…

Ze moeten die Jorge Zorreguieta de film "Garage Olimpo" eens laten zien en hem daarna confronteren met die drie moedige mensen, die hem nu juridisch aanklagen. Of denkt hij soms dat hij via zijn koninklijke bloedbanden onschendbaar is in ons tolerante landje? Sorry, Maxima, maar je vader deugt echt niet!…

De wijsvinger van zijn rechterhand wees naar een auto die voor een garage stond. 'Het is een zwarte. Ik heb een auto gekocht. Vroeger kocht ik altijd roodgekleurde wagens. Altijd rood, rood, rood en nu een zwarte', benadrukte hij, 'en ik heb niet eens tijd om er in te rijden.' 'Wat voor merk is het?' vroeg ik belangstellend.…

Tweeduizend mensen op blote fietsen, hoofdstedelijk een kanaal overbruggend, het lijkt of ze zweven, tijdelijk huiverend geparkeerd in de garage. Blaasontsteking, witte vloed ontmoet slap gelul in de marge, een fotograferende potsenmaker misbruikt de grootheid van waanzin.…

En met elkaar gingen ze op weg naar de garage. Daar aangekomen zagen ze hun vertrouwde wielen tegen een muurtje staan, en de opluchting was groot. 'Precies zoals Saar had verondersteld, zo was het ook gegaan,' grapte de garagist.…

Op zijn buik, midden in de kamer liggend, speelde kleinzoon met zijn zelfgemaakte garage van legoblokjes. Terwijl hij de autootjes in de garage manouvreerde keek hij mij strak aan en zei: ga maar weg hoor oma en opa. Met de gele trein met de blauwe strepen. Ach.... dacht ik. Dat heeft hem de hele middag dwars gezeten.…

Een werelddeel achter het hondenhok naast de garage. Een kinderlijke grijns op mijn gezicht.…

In de garage brandde een heel klein lampje en ik schrok mij een ongeluk, want nu hoorde ik de voetstappen weer en het leek net, dat de garagedeur dicht viel. Opeens zag ik een schim achter in de garage.…

En tja, als je auto een grote beurt krijgt dan ben je hem ook even kwijt, staat ie in de garage tot de monteur klaar is en groen licht geeft en je het geval weer op kunt halen.…

' 'Maar je bent een van de beste automonteurs van zijn garage!' 'Ik ben wel met zijn vrouw naar bed geweest, weet je wel?' 'Man, dat is vijftien jaar geleden en toen kende hij haar nog niet eens!…

De Kinderparkeergarage in garage De Krakeling onder het stadshart werkt zonder afspraak. Kinderen kunnen maximaal drie uur worden geparkeerd, dat is dan wel weer kort. Heeft mamma net afgerekend bij H&M en dan moet ze Jeffrey alweer ophalen. Maar het is een begin, dit initiatief. Een gat in de markt zelfs naar ik vermoed.…

Wij worden bij de ondergrondse parkeergarage door een, in het huisgeel geklede, Ikea-adept met drukke gebaren gemaand de garage in te rijden. Dat aan de andere kant rijen auto’s de garage weer verlaten omdat alles vol zit, mag de pret niet drukken.…

Op de meest vreemde plaatsen: achter een bed, in de punt van een hoeslaken, een kussensloop, tussen een berg speelgoed, buiten in de tuin of in de garage, maar altijd te laat. De laatste tijd herhaalt deze geschiedenis zich. Ze verdwijnen onder mijn ogen.…

In de garage sprak Hij, doe je gordel om, maar je mobieltje, overstemde Zijn stem. De Here rende achter je aan, maar toen je door 't rood reed, verloor Hij je uit het oog. Je reed tegen een boom.…

Wat een pestherrie horen en zien vergaan ik voel me staan, daar in die garage want iedereen kijkt dan natuurlijk onze kant op, alsof we van plan zijn om een auto te stelen, maar aan de andere kant, het zou natuurlijk ook zomaar kunnen….…

Maar eerst ging ik naar de garage om de koplamp te laten vervangen. De vorige keer dat het grote licht aan de kant van de accu kapot was, had ik m’n lesje wel geleerd: wat een frustratie!…

“Lambrisering”, zei mijn tante "Wij hebben nog wel wat laminaat in de garage." Het duurde even voordat ik de conclusie kon trekken dat laminaat even goed als lambrisering gebruikt kon worden. “Ik heb verdorie zelf nog laminaat op zolder liggen”, zei ik haar.…

En dan …worden toyota’s teruggeroepen naar de garage. En of dat nog niet genoeg is slaan ze op hol. Deze week raasde ergens op een highroad in de V.S. een toyota Prius uit zichzelf naar 150 km/u. Zijn bestuurder remde wat hij kon maar het vehikel ging zijn eigen gang. Onze laatste reddingsboei in de chaotische wereldzee is gezonken.…

De monteur van de garage kent mij of doet heel handig alsof hij mij kent. „APKaatje meneer?“, vraagt hij elk jaar als ik hem zie. Hij lacht dan alsof ik een goede vriend ben, maar ik rij bijna nooit, dus ik zie hem toch echt maar een keer per jaar. Dit jaar heeft zijn lachje iets geniepigs voor mij.…

Afgelopen donderdag ging mijn trouwe vierwieler voor de keuring naar de garage. Omdat ik het jaar er voor nog al wat geld aan het oude autootje besteed had, had ik nu de stille hoop dat het dit jaar wel mee zou vallen.…

Ik weet niet wat de garage ermee gedaan heeft, maar hij glimt aan alle kanten en bovendien hebben ze de motor zo gereviseerd dat ie geruisloos loopt. Unicum voor een Volvo van die leeftijd. Het lijkt een beetje op midden Frankrijk, die weg naar de hemel. Heuvels met lentegroene akkers en glinsterende riviertjes.…

In hun garage zijn ze bedrijvig met spandoeken en spuitverf, houten planken en paaltjes en het uittesten van megafoons. In een handomdraai spuiten ze hun verzuurde boodschap op oude lakens en trekken ze in groep naar straten en pleinen waar ze - stout als ze zijn - al eens graag een pot rode verf uitgieten in de filters van fonteinen.…

Stond de S klasse soms bij de garage? Of moet Fred nog wennen aan de afwezigheid van Harrie de chauffeur nu hij geen asielzoekers meer uit mag zetten? Waarschijnlijk zat het zo. Fred had de pest in, moest van Miep voor een bos prei en een pond rundergehakt de deur uit. Geen zin om te lopen, want overal ‘Fredje … Fredje!’…

Ver******, en ik pak de telefoon, een dame neemt op en ik zeg netjes goedemiddag, dan steek ik van wal en zeg: moet u nou eens luisteren, de pijlers van het ziekenhuiszijn van ons, de pijlers van de garage eveneens. In al die jaren dat het ziekenhuis er staat zijn wij een vette klant en nu een weg-blijf-tarief-factuur?…

En tot mijn grote verbazing zat er een garage bij! Grappig, als je geen auto hebt. Dus heel veel spullen werden daar opgeslagen en toen kon er uiteindelijk geen auto meer bij, humor. Wat ik wel fijn vond, was het feit dat ik veel spullen kon overnemen. Twee tweepersoonsbedden, één beneden en één op zolder.…

Oeps: zachte banden...eventjes een ommetje langs een garage waar natuurlijk geen apparaat werkt, omdat het ding defect is. Dan staat er een man met een vette BMW die vraagt: wilt U lucht hebben? Ze kijkt hem aan en zegt ja, maar dat heeft U toch niet? Jazeker wel zegt de Italiaanse-Nederlandse man en opent zijn kofferbak.…