Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Ik werd op slag verliefd op deze auto

De behandeling bij de tandtechnicus duurde langer dan ik verwacht had. Een onderdeeltje van mijn implantaat was afgebroken en moest vervangen worden. Gelukkig werd ik dezelfde dag geholpen. Opgelucht stapte ik een uurtje later in een taxibusje waarin een getinte man achter het stuur zat.

Hij had kort, zwart, krullend haar, mooie bruine ogen en was gekleed in een spijkerbroek en een kort leren jack. Onrustig keek hij om zich heen. O, die is zenuwachtig en heeft het te druk vandaag, dacht ik. Om een goede boterham te verdienen moeten taxichauffeurs in onze regio heel veel uren draaien.

'Het is zo druk en nog sturen ze me overal naar toe', mopperde hij. Ik wist niet tegen wie hij sprak. Praatte hij in zichzelf of tegen mij?
Met een vaartje reden we de parkeerplaats af en zijstraatjes in. Plotseling keerde hij het voertuig, ging een eindje terug en stopte.
'Hij staat er nog', zuchtte hij zichtbaar opgelucht. Zijn buitenlandse accent kon ik niet helemaal thuisbrengen.
De wijsvinger van zijn rechterhand wees naar een auto die voor een garage stond. 'Het is een zwarte. Ik heb een auto gekocht. Vroeger kocht ik altijd roodgekleurde wagens. Altijd rood, rood, rood en nu een zwarte', benadrukte hij, 'en ik heb niet eens tijd om er in te rijden.'
'Wat voor merk is het?' vroeg ik belangstellend. Zijn enthousiasme groeide per seconde. Ik werd er een beetje door overrompeld.
'Een Golf 3. Die ziet er moderner uit', lachte hij glimmend van trots. 'Ik ging eerst bij een andere zaak kijken, maar daar vond men dat ik te weinig wilde betalen. Daarom ging ik naar deze garage op het industrieterrein.' Ik knikte en zag het helemaal voor me.

De chauffeur vervolgde: 'Ik heb de auto in vijf minuten gekocht.' Een beetje verbijsterd kijk ik hem aan. 'Als je een auto ziet staan, moet je er gelijk verliefd op zijn. Ik werd op slag verliefd op deze auto en kocht hem', legde hij uit. Het was alsof hij het over een geliefde bruid had. Het was ontroerend om een grote man te zien, zo blij met een tweedehands auto. Ongetwijfeld gaat hij er heel goed voor zorgen en de auto vertroetelen met een dagelijkse wasbeurt. Het taxibusje vertrok en even later reed het op de grote weg.
Van emotie kon de man niet meer stil zitten op zijn stoel en ik dacht aan kinderen die vol ongeduld op sinterklaascadeautjes wachten.
'Ik wil hem zien en er mee rijden. Ik heb er nog geen minuut tijd voor gehad.'

Op mijn vraag wanneer de grote aankoop had plaatsgevonden, antwoordde de man tot mijn verbazing: 'Twee uur geleden. Bij een andere garage vroegen ze vijftienhonderd euro, maar in de tweede slechts zevenhondervijftig.'
We reden richting binnenstad. Ik was bijna thuis.
'Daar staat er een!', schreeuwde hij wijzend op een zilverkleurige auto die aan de kant van de weg geparkeerd stond. Van schrik veerde ik twintig centimeter omhoog uit mijn stoel. 'Die ziet er hetzelfde uit, maar ik heb een zwarte!' 'Het is een mooie wagen', beaamde ik. Hij werd steeds vrolijker. Waar ging dit heen? Ik wist niet meer zo goed wat ik moest zeggen. Het taxibusje reed de straat in waar ik woon en stopte voor mijn huis. Ik bedankte hem vriendelijk.
De chauffeur zuchtte en riep vervolgens met een brede lach: 'Ik ben zo blij met mijn auto. Hij is slechts achttien jaar!'

Schrijver: Elvira Taelman, 7 januari 2011


Geplaatst in de categorie: humor

3.5 met 2 stemmen 225



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)