Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Spoorloos

Voor de zekerheid heb ik ze nog eens heel secuur geteld en het waren er negen, dat weet ik zeker. Dat aantal verbaasde mij in hoge mate, omdat ik toch een even aantal mocht verwachten. Maar meer nog bevreemdde het mij, dat geen één bij een andere paste. Zeer merkwaardig.
Nu had ik wel goede hoop dat het een volgende keer in orde zou komen, maar helaas nee… ze waren alleen en bleven alleen, de anderen waren spoorloos verdwenen.

Ach heel soms vind ik ze terug. Op de meest vreemde plaatsen: achter een bed, in de punt van een hoeslaken, een kussensloop, tussen een berg speelgoed, buiten in de tuin of in de garage, maar altijd te laat.

De laatste tijd herhaalt deze geschiedenis zich. Ze verdwijnen onder mijn ogen. Terwijl ik een tijdlang een uitgekiend aankoopbeleid heb gevoerd, witte en gekleurde, effen en met ruit of streep of stippel, lichte en donkere. Alles in de hoop om ze uit elkaar te houden, maar nee na verloop van tijd weet ik niet meer aan wie wat toe behoort.

Nu hebben we dezelfde maat, aan één kant is dat handig, maar van mijn kant vind ik het helemaal niet handig, want ik grijp namelijk regelmatig mis. Tot mijn grote verbazing mag ik toch wel zeggen, immers op een zeker moment gingen zij voor enkeltjes en ik dus voor gewone. Plotseling hoefden enkeltjes niet meer voor hen en zag ik mijn kans schoon, doe mij maar een enkeltje.

Maar als er niets anders is, passen ze alles en is ineens de kleur volslagen onbelangrijk. Een motiefje, mijn motiefje, dat eerst nog zo verachtelijk en bespottelijk was, who cares?
Onbegrijpelijk.

Sokken!!! Ik zou er iets van krijgen.

Schrijver: Bij, 29 augustus 2006


Geplaatst in de categorie: kinderen

3.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 686

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)