Alle inzendingen over Mischa

Niet dat het ergens voor nodig is, want Mischa houdt de touwtjes het liefst zelf strak in handen. En ik? Ach het is heerlijk om zo verwend te worden.…

Je jongere broers waren Jaap en Mischa. Jaap werd arts en Mischa was een begenadigd pianist. Jaap is in Hilversum geboren en Mischa in Winschoten. Jullie woonden ook in Tiel en op je tiende verhuisden jullie naar Deventer, waar jij naar het gymnasium ging. Je tenniste en je had dansles. Je was dol op jongens.…

Omdat ik bij Mischa langs zou gaan, meer niet. ‘Zelf zie je die vent van je minstens twee, drie keer per week’, verweer ik me. ‘Dat is anders.’ Ik weet dat ze gelijk heeft, dat is anders. Het is die vent niet, het is de jongen. ‘Wat de jongen is voor jou is Mischa voor mij’, heb ik haar al eens uit proberen te leggen.…

Door een niervergiftiging lag Mischa een jaar op sterven. Na die drie jaar in Noord-Sumatra keerde ze terug naar Medan, waar haar moeder etenswaren van het collectegeld wilde kopen, maar dat bleek vals geld. In 1946 gingen ze als gezin terug naar Nederland, waar ze in Emmen gingen wonen.…

Uren kon ik me met een boekje vermaken, van het ene naar het ander plasje trekkend, terwijl Mischa haar gezicht liet bruinen in de zon. Of met haar moeder een boodschap ging doen in het grootste dorp van het eiland, dat ze stadje noemden. Dat was toen. Nu is er alleen de stilte.…

Want straks, als ik thuis kom, dan is Mischa daar. ‘ Goed hoor, Jort’ zegt ze ‘Je bent een bikkel’ ‘Biertje, Jort?’ Dat is goed, Mischa, dat is goed.…

En de verontwaardiging van Mischa was oprecht toen vandalen zijn mooie kunstwerk op de dijk al snel onherstelbaar beschadigd hadden. Een golf was het. Een transparante, heldere golf. En nu heeft die golf hem weggeslagen. Verdwenen is hij, net als het hele eiland voor mij verdwenen is met Mischa, verdwenen, net als die golf zelf.…

Ik woonde nog bij Mischa, maar zat bijna elke avond boven. Vanuit mijn kamer had ik een prachtig uitzicht over de wei, zag de snelweg en het bos erachter. Beneden lag Mischa op de bank, sliep of keek tv. GTST, Idols, dat soort dingen. Later keek ik wel eens mee. Om mijn schuld een beetje af te lossen.…

Hier, juist hier zat ik voor het eerst met Mischa. We aten er een mixed grill, lekker veel voor lekker weinig. Precies waar Mischa van hield: van veel voor weinig. Zo kocht ze de supermarkt leeg, en de Zeeman. Liet me trots haar nieuwe overbodige aanschaf zien: 'kijk, wat een leuk jurkje, kostte niks'.…

Ik ben net zo bang voor haar boosheid als voor het woedende gescheld en getier van Mischa. Gisteren belandde de prullenbak met inhoud nog op mijn hoofd. Niet zo erg, maar wel dat de computer bijna geraakt werd. En de pc, dat is, net als de mobiel, dat is Woemi. Dat weet Mischa maar al te goed.…

'Ga er nou maar gewoon heen, geef dat meisje een kans' heeft Mischa me bevolen. Nog geen tekenen van een rigoureuze verbouwing, zelfs geen paarse bank. Woemi en ik zagen 'm staan, zo'n ding, bij Piet Klerkx, model Dilian, stof Puccini, ook mooi in kleur 22 rood. We ploffen erop neer. 'Kan je er lekker ook op liggen?…

Ik zie me nog wegrijden bij Mischa. Elke week een weekendtasje vol, totdat, nou ja totdat er niets meer mee te nemen viel wat van mij was. Mischa de bescheiden bankrekening en de spullen, ik de auto en de caravan, zo ongeveer ging het bij ons. Maar bij Stef valt meer te halen. Een jaar of tien geleden riep Cornelis ze bij elkaar.…

Mischa eerst, en daarna mijn tweede Woemi. Nog niet binnen of ik kreeg zijn nieuwste verhandeling te lezen die hij wilde geven aan zijn relikring. Jezus, wat een warrig betoog, 'Maak nu eens je punt' zou de jongen van Woemi gezegd hebben. Natuurlijk deed hij niks met mijn voorzichtige kritiek.…

Met Mischa Kool en Reinier Voet aan haar zijde treedt ze op, meestal in kleine theaters, met een unieke setlijst, variërend van fado tot Franz Schubert. Geen wonder dat Kuhr, na haar internationale doorbraak, vooral in Frankrijk in de smaak viel.…

Je hoort er de regen, je hoort er de wind en lang, heel lang hoorde hij er Mischa huilen: 'Jorrit, kom terug, kom bij me terug'. Maar hij kwam niet terug. Het werd voorjaar. Hij hoorde vogeltjes, druk bezig een nieuw nestje te bouwen onder de pannen. Het leven ging door. Maar niet daar. Ze gooien hem eruit.…

De prijs is inmiddels gewonnen door: Ria Bremer, Mischa de Vreede, Nel Dahlberg, Ester Naomi Perquin en Kira Wuck. Iedere dichteres onder de vijfendertig kan de prijs in de wacht slepen, mits zij de beste dichtbundel weet te presenteren.…

Gisteren heeft Mischa gebeld. Haar vader gaat dood. Ze huilt. Piet Kuiper, de ongeslagen kampioen schapensheren van het eiland gaat dood. Ik kan, ik wil het niet geloven. Hoe vaak heeft die man met zijn negen kattenlevens niet al op sterven gelegen?…

Mischa raakt bezorgd, en Woemi begint me achter de broek aan te zitten. Er moet wat aan te doen zijn vindt ze, iets wat helpt. Een dieet misschien. Ze pluist voor me het forum van de vereniging af. Komkommer en een bos wortelen blijven over, de rest wordt al snel verboden of afgeraden, om te beginnen de drank en de sigaretten. Dat wist ik al.…

Ik denk aan Woemi, ik denk aan Mischa. Meine Frau, meine Frau. En voor een keer druk ik het gaspedaal niet te diep in.…

Behalve dat wat duurt en eindigt ooit begonnen is In ieder woord de uitweg van een melodie Schuilt dat alleen wie te lichtzinnig liefheeft Schrikt van wat met klem daarin besloten is Hij ligt stil wakker met de gordijnen dicht Hoort meer dan een hart als zij zich schikt In de angst van hem loskomt ze zijn hier Uit: WINTERLAKEN van Mischa…

Ze deed ook mee met een poëzie-kroegentocht door Assen, bedacht door de stadsdichter Mischa van Huijstee. Elf dichters, vier cafés; Tastoe, Whispers, Socy Corner en De Witte Bal.…

Dat is mijn Huisje Buiten geworden, mijn eerste eigen thuis na Mischa. ‘Je houdt weinig over’ ziet ook Woemi en ze wil haar portemonnee trekken als we bij de kassa staan. De stoommaaltijd heb ik al teruggezet. Vanaf nu ga ik op de kleintjes letten. Natuurlijk betaal ik zelf, het is mijn open dag.…

Ooit, met Mischa misschien, in een ander leven. ‘Boven Bladel’ zeg ik. Dat boven, dat is zoals ze het wil. Ten noorden van, dat is te stijf, te Hollands, boven en onder, zo moet het zijn. En dat Bladel? Tja, daar help ik Woemi niet mee. Dat deel van Nederland is haar onbekend. Zoals zoveel nieuw en onbekend voor haar is.…

Een keer fietsen in plaats van, een keer een kopje thee bij Mischa, en pats, boem, het is over en uit. Maar nu kan ze me wat. Ik laat me hier lekker al fietsend bruin bakken langs de Dender. Zwetend vastgeplakt aan mijn zadel. Maak vrienden, en trap maar door totdat ik zowat van vermoeidheid van de fiets val. Dag Woemi, het beste met je.…

Ze is o.a. verzot op het werk van Pablo Neruda, Mischa de Vreede, Hagar Peeters en Hans Andreus. Ze schildert en zingt ook. Haar lievelingsfilm is 'Amelie' van Jean-Pierre Jeunet. Ze noemt Hopper en Kathe Kolwitz als twee geliefde kunstschilders.…

Als Mischa behangen en geschilderd wilde hebben kon ik meteen een week vrij opnemen. Woemi is nog erger, die wacht niet eens totdat ik tijd heb. Niks ter ontspanning wandelen, geverfd moet er worden. Na het neuken dan. Ik doe mijn schoenen en sokken bij voorbaat uit. Het staat zo stom, op sokken in je blote reet in bed duiken.…

.' Mischa kon het nog wel eens doodleuk overdoen, maar zover wil Woemi niet gaan. Ze staat al klaar met schoon beddengoed volgende klusje: bed opmaken. Heel handig heeft ze van haar nieuwe dekbedhoes de naden op de hoeken losgetornd. Kan je het dekbed er makkelijker inkrijgen vindt ze zelf. Maar het blijft gemier.…

Dit is geen knippen, dit is strelen, dit is afscheid nemen van Mischa, van mijn jeugd. 'Wel eens seks gehad met een man?' Hij wil niet dat ik betaal. Nicky laat er genoeg achter. Wel eens wat gerommeld, als puber. Maar of dat seks is? 'Wat moest je nog veel leren'. Nicky begint zich aan te kleden.…

Tegen Mischa, met haar bedroefde blik die me smeekt: ‘Ga niet weg, blijf bij me, laat me niet alleen, ik hou van je.’ Twee dagen, en ik weet het nog niet. Nicolai begrijpt me. ‘Vous étés un homme de nature’, zegt hij, met nauw verhulde bewondering.…

Zoals Anna ooit haar huis open had voor alles en iedereen waarmee haar kinderen kwamen aanzetten, zoals ze ooit ook Mischa opnamen in hun midden, zoals ze misschien ooit ook het leuke jonge blonde ding waarmee ik aan kom zetten zullen accepteren. Hihi. Vorig jaar werd ze nog gevraagd voor het familieweekend. Nu niet.…