Alle inzendingen over dagbesteding

Ik had me van de kamer een totaal andere voorstelling gemaakt. Het bleek een soort huiskamer te zijn, laten we zeggen; een plaatsvervangende "huiskamer" voor ontheemden, voor eenzamen, met een grenen tafel in het midden en een rustieke grenen kast waarop twee porseleinen vazen, met daarnaast tegen de wand een ongetwijfeld kunstzinnig verantwoord schilderij…

Men noemt dit "dagbesteding" en één van de dames kan kennelijk niet ophouden uit te barsten in een bulderende lach en het ene salvo volgt op het andere. Stilletjes zit ik erbij, met overweldigend verdriet achter mijn ogen, in mijn brein en in mijn hart als een pias, als een Fremdkörper.…

Mijn moeder gaat drie keer per week naar de dagbesteding in het plaatselijke verpleeghuis. Ze wordt opgehaald door een taxi-bus die rond negenen haar straat in rijdt. De chauffeur belt aan, wacht geduldig totdat ze de deur op slot heeft gedaan en haar sleutels veilig in haar tas zitten.…

Een diashow met toelichting laat zien hoe een dag in de dagbesteding eruitziet. De toverwoorden zijn regelmaat en vertrouwdheid. Dus met het busje ophalen met liefst dezelfde chauffeur en een dagindeling met vaste momenten voor koffie met koek, bouillon en lunch en buiten wandelen, want dat geeft houvast.…

En aan de wand ziet men de ontroerende, schamele "kunstwerken": de schilderijtjes en tekeningen die de bewoners, mogelijk op de dagbesteding, vervaardigd hebben. Mijn bezoek op de afdeling "Mondriaan" was niet welkom. Mijn vriendin stuurde me weg. Haar mooie huis, decor van jaren van lief en leed, staat leeg.…

Wat fijn om te ontdekken dat ik ook toen al geen extra dagbesteding nodig had. Nooit zal ik vergeten hoe schuldig ik me voelde, terwijl de schade - weet ik nu - zo rond een euro zal zijn geweest. Via een lange omweg is deze vandaag dan eindelijk ingelost.…

En de boer kwam er op zijn demente oude dag ook terecht en bleef de haan eten geven die de bewoners wakker riep om hun fiets te bestijgen want de dagbesteding bestond nog steeds en verder was er niets veranderd.…

De arme schat met wie ik de boodschappen doe en wier echtgenoot is getroffen door een halfzijdige verlamming en aangewezen is op georganiseerde dagbesteding, is me zó dankbaar voor deze kleine, àl te kleine gunst dat ze later, in een lunchroom, een kop thee voor me betaalt.…

De arme schat met wie ik de boodschappen doe en wier echtgenoot is getroffen door een halfzijdige verlamming en aangewezen is op georganiseerde dagbesteding, is me zó dankbaar voor deze kleine, al te kleine gunst dat ze later in een lunchroom een kop thee voor me betaalt.…

Dat doet het stiekem ook, mijn schrijven, mijn contacten, zelfs mijn afspraken en het grootste deel van mijn dagbesteding. Allemaal in dat kleine zwarte bakje... De volgende dag naar mijn buur die er meer verstand van heeft. Ook bij hem lukte het niet om het ding - wat ondertussen een groot deel van mijn leven is - aan de gang te krijgen.…

stofdeeltjes die neerdaalden uit de hoge septemberhemel, stond ik te wachten, ergens in een steeg in Tilburg West, die uitzicht bood op onduidelijke, met elkaar verstrengelde en bouwvallige bouwsels en die een blik bood op feloranje afrikaantjes in de verte, in plantenbakken, in een parkachtige tuin, ergens achter een pand waar verstandelijk beperkten hun dagbesteding…

Gelukkig komt moeder op bezoek en dan gaan zij uit rijden en in het café zitten want de dagbesteding is hem onmogelijk, hij kan er niet eens heen lopen omdat hij niet kan lopen en de weg niet kan vinden naar het gebouwtje. Dit is Zuidlaren, nee het moet al anders anders komt het niet goed.…

Maar de dagbesteding in verzorgingshuizen laat veel te wensen over, schrijft het College voor de Rechten van de Mens in een net verschenen rapport over de ouderenzorg. Met Het Verhalenhuis gaan jonge schrijvers de verzorgingshuizen in, om de monotone dagen met nieuwe verhalen te verdrijven.…

Die middag vergezelden mijn broer en ik onze moeder bij haar eerste kennismaking met de groep van de dagbesteding in het plaatselijke verpleeghuis. Mijn moeder keek schuchter rond, maar reageerde als een bijdehand meisje. Ze pakte het racket. “Ik had zeven broers. Ik ben wel wat gewend, hoor.” Goed zo, ma, dacht ik.…

Gamende, blowende en drinkende mannen, zonder een andere duidelijke dagbesteding, soms met kind. Ik vermoed dat het een soort occupiedkamp geweest zal zijn, maar dan van steen. En of er gechilled werd voor een betere wereld was onduidelijk. Het is over gegaan. De gemeente had op brute wijze een eind gemaakt aan deze vrijstaat.…

Een goed bed, een werkende wc, prima maaltijden en dagbesteding. Veel pingpongen. In de avonduren lekker in je cel tv kijken. Iedereen die de komende tijd 14 dagen in quarantaine moet, krijgt een klein beeld van hoe het is om gevangen te zitten. Ook al is het in je eigen huis, omringd door je eigen spullen en je eigen gezin.…