Alle inzendingen over dikke tante

.'' ''Ja, dat klopt Mien, maar als ik nu naar je kijkt ben je een dikke tante geworden. Niet erg hoor, want ik ben nog steeds verliefd op je, behalve gisteravond in bed. Toen ik dacht je eindelijk weer eens te verwennen en op je klom, duwde je mij met je dikke kont mij het nest uit.…

.'' ''Dank u vriendelijk dikke tante, maar u moet weten, dat ik Kees ben, maar in een andere gedaante. Kees heeft namelijk van de Lieve Heer het eeuwige leven gehad en door de reïncarnatie steeds een andere gedaante aangenomen. Nu moet hij weer mens zijn. Hij is geboren bij een Germanen stam en heeft gevochten tegen de Romeinen.…

De eerste dag werd ik al afgewezen en kon ik weer naar huis gaan, maar die dikke tante wist niet beter, dat ik drie dagen zou wegblijven. Toen ik 's avonds laat thuis kwam zag ik nog licht branden in de slaapkamer. Dat vond ik vreemd, want ze ging altijd tegen tien uur naar bed. Dichtbij het raam gekomen hoorde ik gegiechel.…

Dus ik weer naar huis, maar die dikke tante wist niet beter, dat ik drie dagen zou wegblijven. Toen ik avonds laat thuis kwam zag ik nog licht branden in de slaapkamer. Dat vond ik vreemd, want ze ging altijd tegen tien uur naar bed. Dichtbij het raam gekomen hoorde ik gegiechel.…

Ik had wel zin, maar tot mijn schrik wees een dikke tante mij aan als partner. Ze begon mij te zoenen en dat mokkel stonk me zuur zeg. Ik moest bijna kotsen en duwde haar van mij af. Ze nam dat niet en wilde mijn string naar beneden trekken. Toen gaf ik haar een kopstoot en ik vluchtte het gebouw uit. Wil je mij troosten, buurman?…

Dat van die dikke mensen mevrouw, vanaf april. Ja..? Met die extra tickets. Ja..? Want vindt u daar nou zelf van. We proberen ze af te schrikken meneer Trawant, want het is geen gezicht zo'n papzak in de rij.…

Mijn goede tante had me echter eerder twee andere winterjassen geschonken in haar moederlijke bezorgdheid. Onverricht ter zake aanvaardden mijn neef en zijn vrouw de terugtocht. Ik had twee tijdschriften verpakt en hen meegegeven om mijn arme tante te bedanken.....…

Als hij iets hoorde wat ook maar de schijn van het woord ‘dik’ had, verhief hij z’n stemmetje: “dat mag je niet zeggen!” Opa had het over ‘dikke vrienden’. Fout! Oma was een dik boek aan het lezen. Mag niet. Papa had iets dik voor mekaar gekregen. Oei oei oei! De nuance moest worden bijgebracht, zo ging het niet langer.…

Wouter neemt er ook van, maar hij blijft mager, maar zij is vreselijk dik geworden. Het is maar goed dat hij dun is, want anders kan hij niet naast haar in bed liggen. Ze merkte bij het boodschappen doen in de supermarkt, dat zij het benauwd kreeg.…

In het verleden, toen je zelfverzekerd dacht te zijn maar dit beeld langzaam zag vervagen en je je vrienden vroeg: " ben ik...dik"? En het antwoord was, 'oh nee', natuurlijk niet, wist je dat ze logen. Alleen ik vertel de waarheid. Je ouders...Lets not even go there!…

Ik pleit voor dunne agenten en dikke boeven. Dat helpt tegen ontsnappingen, en leidt tot een veel duidelijker maatschappij. Dun is agent, dik is boef, dus……

Dik, dun, knap, lelijk, zwart, wit en zo kan ik doorgaan, zijn allemaal uitingen over het uiterlijk van mensen. Mensen die je beoordelen of veroordelen op je uiterlijk, zijn geen gelukkige mensen. Het zijn mensen die zichzelf miskennen en zij proberen dat bewust of onbewust jou aan te meten. Trap daar niet in.…

Moederschap maakt dik met mooie gevolgen.…

Met dikke pretogen en een schelle stem zong hij de rapste (oud)Hollandse liedjes. Onder de douche blèrden wij soms luidkeels met hem mee, want zijn gezang was ook besmettelijk. Met Frans was het omkleden altijd een feest. En na de koffie in de kantine van tante Nel klom Frans op zijn fiets en ging dan fluitend naar huis.…

Tante Aaltje kwam mij al tegemoet en omhelsde me. Oom Piet was op het land aan het werk. Tante schonk thee voor me in en ik kreeg er een dikke plak ontbijtkoek bij. Tante kwebbelde aan een stuk door en wilde alles weten van thuis, maar oom is een heel rustige man en zei niet veel.…

Ik vind dat ik bof met mijn tante en dat ik goed het nieuwe jaar inga.…

Is tante mij zusje. Dat verzin ik dan niet, dat is dan zo. Maar dan komen die dingen op papier die tante niet wil weten, niet wil lezen. Dat grootvader misschien een verzetsheld was, maar ook een huistiran, een ploert die in drift zijn vrouw en kinderen sloeg.…

Dikke Mien van het asiel was zo hartverscheurend blij met de bevrijding van de poesjes, dat ze mij een klapzoen gaf en een kopje koffie met een gevulde koek. Toen ik weer thuis kwam zag ik dikke Willem op de fiets naar mij toekomen. Hij riep: ''Je bent toch niet bij de politie geweest, hé, pleurislijder.…

“Wow, dat betekent dat ik tante ben geworden! Laat nog eens die foto zien!”. Mijn collega’s, bekend met mijn verleden, beginnen in hun handen te klappen. Het langgeleden weggelopen broertje om wie ik nog steeds heel veel verdriet had en dat ik nog iedere dag miste, zit hier naast me.…

Toch berustte ons tante Jans erin. Onze lieve Heer zal er wel een bedoeling mee hebben zei ze. En als Hij het wil dan ga ik! Inmiddels is ze weer terug ons tante Jans. Ze werd ziek en dat was reden voldoende om haar weer in haar vertrouwde omgeving op te nemen. En nu is er feest!!! Vijftig jaar in het klooster is ze nu.…

Zo denkt een mens dat het een stille saaie dag wordt en het volgende moment komen er achter elkaar 2 vriendinnen op visite. Eerst de ene en natuurlijk direct thee gezet. Gelukkig er waren nog 2 stroopwafels, dan staat het iets royaler he, ook al weet ik dat ze daarvoor niet komt. Mijn koekje heb ik nog niet helemaal op toen de bel weer ging. Oh…

Een echte tante was ze niet, maar ze gedroeg zich als het vleesgeworden cliché van de oudere, en vooral bemoeizieke, tante. Die wens tot inmenging was één van haar vele verslavingen: gokken in lotto en loterijen, tijdens kermissen en waar niet al. En dan haar verbijsterende koopziekte.…

En ik mag dan geen moeder zijn, maar ik zou een prima tante zijn. Toch?’…

Altijd zal ik me blijven herinneren hoe ik, in het voorjaar van het jaar 2011, samen met mijn tachtigjarige, moederlijke tante Margaretha op dat bankje zat, in het Vondelpark.....…

De stad, de oude vestingstad aan de Dieze, vormt het decor voor mijn ontmoeting met mijn bejaarde tante.…

Op het kerkhof toonden asgrauwe, granieten zerken inscripties van geboorte- en sterfdata en namen en voornamen van "voorgangers" van mijn betreurde tante. Enkele maanden later kwam oom J. met de garderobe. Er waren truien bij, blouses en lingerie; de kleding van een dode. En jarenlang nog zou ik mij in de kleding van een dode hullen......…

De tante, naar wiens gastvrije, lieflijk ingerichte woning ik veertig jaar geleden na een dolzinnige escapade, in jeugdige onbezonnenheid, vluchtte, leeft nog en haar eenvoudige huisje draagt nog steeds de sporen van haar jeugd en verleden.…

Zij kwamen mij zomaar cadeaus brengen van mijn goede, enig-overgebleven, oude en zieke tante die in hun auto op hen wachtte en die ik ontroerd de hand ging schudden en ging kussen.…

Mijn tante, mijn plaatsvervangende moeder, wil onze familie, die echter nauwelijks nog in leven is en die welhaast uitgeroeid is als betrof het slachtoffers van een pestepidemie, bijeenhouden en nu nog ben ik haar 63-jarige, "plaatsvervangende" en zo dierbare "dochter", waar zij afscheid heeft moeten nemen van haar echtgenoot, van een andere dierbare…

die haar goede gaven bevatte, waaraan ik me hecht als aan de geschenken van een allerliefste, moederlijke, tedere tante; als aan de welhaast laatste gaven van haar, die weliswaar niet mijn moeder is, maar die haar als het ware plaatsvervangende liefde zo ongebreideld over me uitstort.…