Alle inzendingen over elegante dame

Ik verzocht de nog jonge en zo elegante dame achter de toonbank van de boekwinkel het jeugdboek als een cadeautje in te pakken. Ze voldeed graag aan mijn wens en met rappe vingers die eindigden in keurig gelakte spitse nageltjes deed ze het papier er omheen. Ze vroeg nog of het cadeau voor een jongen of voor een meisje was.…

Tegenover mij zit opeens een strak gekapt met goud beladen elegante dame van een jaar of 50. Alles aan haar straalt klasse en verfijndheid uit. Ze belt naar huis met de mededeling dat ze verlaat is en pas kwart veur zeuven thuis is. Vervolgens pakt ze een duur uitziende leren map uit haar tas en gaat aan het werk. Naast haar zit een man.…

In 1929 presenteerde je op de Salon des Artistes Français een portret van een elegante dame, waar je een gouden medaille voor kreeg. Op sommige van jouw schilderijen toon je extra objecten, zoals een paraplu, een snuifdoos en kleurrijke linten op de salontafels om de vrouwelijkheid aan te dikken.…

Wat mij opviel was haar mooie ogen in een elegant gezicht. Haar ogen leken op de ogen van de chinezen, langwerpig en smal. Ze sprak heel beschaafd. Ze vroeg aan mij of ik een geschikte plek wist waar ze kon overnachten of een herberg in de buurt.…

Neem bijvoorbeeld de (portret)schilderijen 'Een dame in zwart met roze rozen', 'Jonge vrouw in Witte Jurk', 'Eva Aminoffin Muotokuva (1857 - 1933)', 'Zijn naam', 'De spiegel', 'De Idylle van de tuin', 'Vrouw met een Vogel bij het Kasteel van Maison Laffitte', 'Zomer', 'Elegante Dame in Roze', 'Portret van een vrouw (Mellin)' en …

En de Indonesische, elegante schoonheid zei met zachte stem dat ze meeleefde en ze bereidde op een klein, kartonnen bordje dat speciaal voor deze gelegenheid gemaakt scheen, voor mij enkele kleine Indonesische culinaire frutsels en fratsels en bood mij deze aan....…

In 1901 maakte je een fenomenaal esthetisch portret van Mevrouw Wilfred Worcester, zo mooi, dat ik meteen in het schilderij wil duiken om deze elegante dame eindeloos te omarmen. In de jaren twintig deelde je een atelier met Frederick MacMonnies en had je een liefdesrelatie met hem. Na die relatie belandde je in een diepe depressie.…

De reis naar Leerdam verliep sneller dan ik verwachtte dankzij het gesprek dat ik voerde met de zevenentachtigjarige dame naast mij in de Opstapbus. Over de Oorlog en haar voorbije leven, de lange huwelijksjaren en haar kinderen.…

Aan de wand zwart-witte portretten van elegante heren die zeker ooit belangrijk zijn geweest. Hier ontmoet ik mevrouw A., een oudere dame wier grijze haar en vervallen gezicht een teken is van wijsheid en gezag. Niettemin bereikt ons gesprek nauwelijks de wellicht zozeer gewenste diepgang.…

Iedereen noemde haar de Dame. Maar iedereen had angst voor haar. Geruchten gingen dat zelfs de ratten op de vlucht sloegen wanneer de hakken van haar naaldhak schoenen de grond onder haar met een klik klik klik mishandelden. Het was een uiterst gevaarlijke vrouw. Daar was iedereen het over eens. Stukje bij beetje nam de Dame de stad over.…

Met Elise, de dame met de trouwhartige bruine ogen, mijn metgezellin, heb ik het restaurant, inmiddels ons "stamrestaurant" in Oisterwijk, genaamd "l'Hermitage" opnieuw bezocht.…

Duiven waren neergestreken vóór haar en ze voerde de mooie, elegante vogels die er fladderend om wedijverden en het elkaar schenen te misgunnen met een stukje van het krokante deeg van haar ijsje. De vogels zetten hun vleugels op en de brutaalste kwam dichtbij op het tafeltje vóór haar, bedelend om méér.…

Hoe dit ook zij; hij trok een kast open waaruit een veelheid van schoenendozen tevoorschijn kwam met als inhoud onveranderlijk een paar elegante pumps, in het geheel niet mijn stijl.…

Tevens ziet men een collage van filmische beelden van de Franse hoofdstad en zijn we getuige van de wervelende dans van de dames van de "Moulin Rouge" met de witte, kanten onderrokken, die razendsnel opgevangen worden door de elegante, gekostumeerde heren.....…

Tot de "dansende uitverkorenen" behoren verder een oudere heer die zijn ene hand beschermend en elegant tegen de rug van zijn dame heeft gedrapeerd en die losjes en vlot met haar zijn rondjes draait over de vloer. Een heer aan ons tafeltje en rood-zwart geblokt overhemd knikt me bemoedigend toe als we gebruik gaan maken van het buffet.…

Het openluchtbad is aan de andere kant van de stad. Op de enige fiets die wij als gezin bezitten, rijd ik die middag naar de Badstraat; heerlijk zwemmen, mijn lust en mijn leven. De zomerschoolvakantie is eindeloos lang en warm. Toch is zwemmen voor mij, als onzeker pubertje, een twijfelachtig genoegen. Ik heb geen flitsend badkostuum, laat staan…

Een dame wenkte hem. ‘Als u wilt kan ik wel een beetje opschuiven.’ Ze leek wel een aardig mens. Keurig in een mantelpak en een batik shawl. Hij knikte dankbaar. Ze ging wat naar haar kant en hij liet zich kreunend neer. De dame brak wat stukjes brood af en wierp die in het water. Kwakend vlogen de eenden er op af.…

Ik had nagedacht over God en m'n dame. Ik begreep iets van 't een, en beminde het ander. Ik droomde, en meende veel te weten, veel lief te hebben. Al liefhebbend en dromend liep ik 'n restaurant in, en daar heb ik groen-erwten met spek gegeten. Daarom ben ik boos op mezelf.…

Ik keek haar achterna en dacht bij mijzelf: dat is nog eens een vreemde Dame!…

Hij zag een dame naderen, ze was misschien net in de veertig en deftig gekleed. Ze droeg een lichtblauw mantelpakje en was vol slank, verder droeg ze een klein donker hoedje schuin op haar hoofd met een netje voor haar knappe gezicht. Dat zal ze wel niet zijn, dacht hij, maar tot zijn verbijstering kwam ze naar hem toe.…

ACHTER DE GERANIUMS. Een paar jaar geleden hadden de oudjes in de zomer een huisje gehuurd, die nog vrij was, ongeveer één kilometer van het strand, in de kop van Noord-Holland. Het was een lange rit vanuit Drenthe via de afsluitdijk, maar de volgepropte Daf, zo lek als een mandje, bracht ze op de plaats van bestemming. Mien had van alles meegenomen…

Opeens zag ik een jonge dame het terras oplopen. Ze had prachtig lang ravenzwart haar. Een weldadige bries zwaaide het haar naar achteren en ik was weg van dat knappe smalle gezichtje met die donkere ogen. Ze droeg een lichte zijden jurk en daarin waren haar bijzonder weelderige vormen duidelijk te zien.…

In de supermarkt viel het mij herhaaldelijk op, dat een vrouw van middelbare leeftijd mij altijd heel vriendelijk aankeek. Ze was slank en tamelijk lang en had een grijs kapsel, maar op een andere dag stond ik bij de bakker en voelde ik, dat iemand op mijn schouder tikte. Ik keek om en zag haar, maar nu geblondeerd. Ze zei: ''Ik moet u wat vertellen…

Het licht van een vroege, onverwachte zomer speelde over de wereld, toen ik haar ontmoette in de cafetaria. Voor haar zou het nooit meer zomer worden en het viel te betwijfelen of het ooit zomer was geweest in haar leven. Ze sprak me plompverloren aan met de woorden: "Ik ben schizofreen. Ik woon in de IJskelderstaat". Haar hamsterachtige wangen…

Symmetrische rijen van elegante, ui-vormige lampen sieren het plafond en storten hun heldere, witte licht uit over blonde, donkerblonde, grijze en kale hoofden.…

De spreekster van de avond, een zestigjarige dame aan wie het leven allerminst onopgemerkt voorbij is gegaan, brengt haar betoog met veel gevoel voor drama, gesticulerend met weidse gebaren. Zij strooit wijze woorden en raadgevingen als confetti uit over haar toehoorders.…

Een trotse struik die zo elegant, majesteitelijk en onbekommerd haar elegante, majesteitelijke en triomfantelijke crèmekleurige schermbloemen toonde in de lente en die ik vanuit mijn raam kon aanschouwen, hebben ze ontworteld en neergehaald.…

(voor Willa Cather Sibert (1873 - 1941)) Je bent geboren op 7 december 1873 in de Back Creek Valley nabij Winchester, in de boerderij van je oma en opa. Je opa Jacob Seibert heeft het in het begin van de achttiende eeuw gebouwd. Je vader was Charles Fectigue Cather, een inval-sheriff, en je moeder was Mary Virginia Boak, een ex-lerares. Na een jaar…

Daar staan ze op een rij in de "Thuiszorgwinkel"; de rollators; de hulpmiddelen die sommigen "elegant" noemen en waarvan er een wellicht mijn ouderdom zal markeren.... Men kent ze het predikaat "lichtgewicht" toe (ten onrechte???)…

Op de televisie later het Bevrijdingsdefilé; stoere en elegante Schotten met muziek die door merg en been ging. Dit alles ter herdenking van een absurde, chaotische en onbegrijpelijke oorlog, die gedurende vijf bittere jaren ons continent in haar ban hield.…