Alle inzendingen over godsbeelden

Wie meent dat het beeld dat mensen zich gevormd hebben, identiek is aan de goddelijke werkelijkheid, heeft van zijn godsbeeld een afgodsbeeld gemaakt.…

Elke religie heeft haar eigen godsbeeld. Gezien het grenzeloze aantal variëteiten aan godsvoorstellingen zou je van elk nadenkend mens een bescheiden opstelling verwachten als het gaat om de inschatting van het realiteitsgehalte van welk godsbeeld dan ook. Er is immers niemand die de juistheid van enig beeld kan aantonen of weerleggen.…

Hoe zou zo'n godsbeeld zich kunnen verdragen met de macro- en microkosmische dimensies waarvan hierboven sprake was. Voor mijn gevoel past daarbij alleen de notie "Heilige Geest", de alles omvattende goddelijke Geest uit Wie, door Wie en tot Wie alle dingen zijn, in Wie wij leven, ons bewegen en zijn.…

Elke religie heeft haar eigen godsbeeld. Gezien het grenzeloze aantal variëteiten zou je van elk nadenkend mens een bescheiden opstelling verwachten als het gaat om het realiteitsgehalte van zijn eigen godsbeeld. Er is immers niemand die de juistheid van enig beeld kan aantonen of weerleggen.…

Maar het feit alleen al dat het aantal godsbeelden onder de mensen een veelvoud is van het toch al grote aantal godsdiensten, vormt er een aanwijzing voor dat de goddelijke transcendentie ieder godsbeeld onwaarschijnlijk en in elk geval onbewijsbaar maakt.…

Binnen de wereldreligies bestaan immers diverse Godsbeelden. Ook zou kunnen worden opgemerkt dat cultuurverschillen het godsbeeld kleuren. Dat is allemaal waar.…

Dit is het godsbeeld vanuit de christelijke geloofsbeleving. We weten dat er ook andere godsvoorstellingen bestaan. Misschien lijkt het dat ik hier schamper over doe. Maar dat is niet zo. Wij mensen hebben het moeilijk. We onderscheiden ons als mensen van de rest van de schepping door ons bewustzijn.…

Ook de vaststelling dat het aantal godsbeelden onder de mensen een veelvoud is van het toch al grote aantal godsdiensten, vormt er een aanwijzing voor dat ieder godsbeeld onwaarschijnlijk en in elk geval onbewijsbaar is.…

Je kunt een godsbeeld nauwelijks verder abstraheren dan door het aan te duiden als een Woord, als uitdrukking van een creatieve gedachte, als scheppende en vernieuwende kracht.…

Hoe zou zo'n persoonlijk godsbeeld zich kunnen verdragen met de macro- en microkosmische dimensies waarvan hierboven sprake was. Voor mijn gevoel past daarbij alleen de notie “Geest" – de alle ruimte en tijd omvattende, alles doordringende, levenwekkende Geest.…

Zo zal ook de mensheid het zónder godsbeeld moeten stellen op de generaties-lange tocht door zeeën en woestijnen naar “het beloofde land” van de toekomst. Zonder godsbeeld, maar niet zonder de zich aan elke beeldvorming onttrekkende goddelijke Geest waaraan de kosmos is ontsproten, die haar doordringt en die haar opstuwt naar vervolmaking.…

En is zo’n antropomorf, zo’n naar de mens gemodelleerd godsbeeld in onze tijd nog redelijk aanvaardbaar? Typisch voor deze godsvoorstelling en de daarmee samenhangende opvattingen over godsbestuur zijn immers de evidente innerlijke tegenstrijdigheden.…

Men meent God te dienen, maar men buigt zich neer voor godsbeelden (meervoud, want er zijn nogal wat varianten) die door voorgeslachten zijn bedacht en opgericht.…

Ik stel voor mezelf wel vast dat ik mijn Godservaringen beter in de discussie kan brengen en toelichten door te lezen, veel te lezen over uiteenlopende vormen van godsbeelden. Zonder lezen wordt immers geen ratio ontwikkeld en dat is de enige vorm van communicatie met anderen.…

Elk godsbeeld laat het afweten in confrontatie met de werkelijkheid, ook het gekoesterde beeld van God de Vader, die zijn kinderen persoonlijk begeleidt en ze zo nodig redt uit nood en dood.…

En wat onze godsbeelden betreft: wie God hebben ontmoet, kunnen Hem niet beschrijven en wie Hem kunnen beschrijven, hebben Hem niet ontmoet.…

Ik ben daarom bang dat die oude godsbeelden met name menselijke projecties waren, overigens net als de nieuwe godsbeelden, die niet echt nieuw te noemen zijn. De rattenkolonie van IS vormt daarmee natuurlijk een overduidelijke en extreme uitzondering.…

Maar zolang er vragen zijn, is er plaats voor een godsbeeld en een religie. Mensen met een hoog denkniveau en een godsbeeld zijn ontzettend sterk, bezitten uitstraling en kennen weinig angst. Want ze hebben een groot vertrouwen in de toekomst en hebben, in elk geval voor zichzelf, veel vragen beantwoordt.…

Is dat godsbeeld écht verouderd, of durven we simpelweg geen duidelijke keuzes meer te maken? Schamen we ons voor het godsbeeld van de Vader die ons als Zijn kinderen heeft voortgebracht? Zo ja, waarom dan?…

Het godsbeeld bepaalt de relatie en de relatie bepaalt in hoge mate aard en inhoud van het gebed. Bidden is primair mystiek van aard, wat het woordenboek omschrijft als: geheimzinnig, hartstochtelijk strevend naar een vereniging van de ziel met God. En dan gaat het met name om het persoonlijke gebed.…

Daarnaast zou het zomaar eens kunnen dat het heden-ten-dage heersend virus ons godsbeeld zodanig (heeft) aan(ge)tast dat geloven niet meer realistisch zal zijn, aangezien in elk geval onze planeet en daardoor ook zeker wij als bewoners zonder efficiënt vaccin ongetwijfeld het loodje leggen...?! De mondiaal-Onaantastbare in hogere sferen...!…

Zogenaamd ter ere van hun gesneden Godsbeeld. Het allerleukste was wel het tonen van het standbeeld 'Het Fonske' op het Rector De Somerplein van Leuven. Het heet ook wel Fons Sapientiae, wat Bron der Wijsheid betekent.…

Mijn godsbeeld is subjectief, begrijp je, ik kan er alle kanten mee op, naar gelang het mij uitkomt, in totale vrijheid bepaal ik mijn godsbeeld, door niets van buitenaf bepaald, nee, geheel vanuit de uitgebreide krochten in mijn ziel, geïnspireerd door oeroude natuurvolkeren en heidense aanbiddingsrituelen, ik sta volkomen open voor alle zielesferen…

Ziel en geest zijn volgens mij ontsproten aan het brein door het ontstaan van een streven naar een vorm van onsterfelijkheid en de daaraan gekoppelde godsbeelden. Je zegt: “We zijn veel meer dan ons lichaam”. Ik denk echter dat het voor velen gewoon een grote wens is om veel meer te zijn dan hun lichaam.…

Ik zeg het nogmaals, de oude, grote wereldgodsdiensten zijn versleten en zo dood als maar kan, het is pure blasfemie om in naam van welk Godsbeeld dan ook andere medemensen te doden!…

Voor antieke religies en religies van natuurvolken gaat dat nog wel op, maar voor monotheïstische religies als het jodendom, het christendom en de islam – samen aangehangen door ca. 3,6 miljard mensen - is dat godsbeeld veel te beperkt.…

God als een persoon: is zo’n antropomorf, zo’n naar de mens gemodelleerd godsbeeld in onze tijd nog redelijk aanvaardbaar? Typisch voor zo’n godsvoorstelling en de daarmee samenhangende opvattingen over godsbestuur zijn immers de evidente innerlijke tegenstrijdigheden.…

Toch heb ik een heel ander godsbeeld als zij. Zo hoor je in spirituele en esoterische kringen vaak dat God geen persoon is, maar een ‘energie’ die het leven schept en in steeds hogere vormen transformeert. Om een aantal redenen zie ik God heel anders. Graag leg ik in het kort uit waarom.…

- Om bij dat alles nog maar niet te spreken over de verschillende godsbeelden waarvan bijbelschrijvers blijk geven en van de tegenstrijdigheid dat een en dezelfde God in oude geschriften mensen zou hebben opgeroepen om hun vijanden te verdelgen* en in nieuwere om hun vijanden lief te hebben**. Alles wat mensen doen, is mensenwerk.…

Om dat laatste te geloven zouden we er, gezien alles wat mensen overkomt, een vreemd godsbeeld op na moeten houden. De mens maakt, zoals alles in de natuur, deel uit van een ontwikkelingsproces. In dat causale proces gebeuren de dingen zoals ze “moeten” gebeuren, namelijk wetmatig. “In het verleden ligt het heden, in het nu wat worden zal”.…