Alle inzendingen over lichaam emoties wonden

Vanmorgen bedekte een lange, zwarte pantalon de diepe wonden die geslagen zijn en die nu tijdelijk schijnen te zijn genezen, echter nauwelijks tot opluchting of blijdschap van meneer....…

De welvingen van mijn lichaam, mijn zachte, nog altijd donkerblonde haar, mijn dappere ademhaling waarvan niemand kon houden; ik heb ze lief en koester ze.....…

Beetje rood, beetje bruin zodat het net een heel diepe wond lijkt. Ha, niks aan de hand. Zie je wel. Die schaafwonden stellen ook niet niks voor. Schoonmaken, pleister erop en klaar. Zo doen die profwielrenners dat ook.…

Emoties zijn beweegredenen van ons bestaan, van ons doen en laten. Ze kunnen daardoor ook duidelijk ons leven in de weg staan. Volgens psycholoog William James kan er geen emotie bestaan zonder een lichamelijk gevoel. Het kleurt je leven, en dat kan dan donker, licht of vol met kleur zijn.…

Vandaag troffen we elkaar opnieuw voor de glazen, openschuivende deuren van de supermarkt waarop optimistisch het woord "welkom" staat vermeld. Wit verband was dit keer gewikkeld om zijn linkerbeen. Dit kon niet verhinderen dat de snijwonden zichtbaar waren die diep in het bovenbeen gekerfd waren zoals de innerlijke pijn die meneer hiermee probeert…

wordt het kwetsbare, witte, weke vlees - dat meer geschikt is voor de liefkozingen en strelingen die het niet ontvangt - hardhandig gespreid op de metalen plaat van het vernuftige, ingenieuze medische instrument en pijnlijk samengedrukt Ik heb ongewild en ongewenst het harde, koude staal van de machine die rondwentelde en rondcirkelde boven mijn lichaam…

Een carillon of ‘klokkenspel’ kan bij personen gevoelens van uiteenlopende aard generen, zoals vrolijke of droevige stemmingen en emoties. Soms ervaart menigeen ook gevoelens van geestelijk en lichamelijk genot.…

Maar ik bedacht hoe de onzichtbare innerlijke wonden van de liefdespijn, die ik verborgen houd voor de mensen nog langzamer zullen genezen als de uiterlijke wonden....…

Wellustig en bevangen door ongrijpbare emoties beantwoord ik op afstand zijn verklaring van digitale lust.…

Gelukkig was de kanker verwijderd, maar de wond op mijn linkerwang is nu zes centimeter en vertoont zwellingen van vocht. Dat vocht zou vanzelf verdwijnen, via de wond zelf of via het lichaam. Een groot litteken zou blijven, maar dat vind ik niet erg, nu ik 82 ben.…

Maar je hebt ook een lichaam. Je bent je lichaam. Minder denken en meer voelen: via je lichaam ervaar je dingen. Wanneer je je daarop focust, laat je je gedachten voor wat ze zijn en ben je in het nu. Dit is waar mindfulness om draait, en het is ook de basis van haptonomie. Haptonomie gaat over voelen: hoe de dingen voor je zijn in je lichaam.…

De verpakking van mijn ziel, met zorg door de Allerhoogste uitgekozen. Naar Zijn beeld geschapen, bedoeld voor de roeping die me is gegeven. De presentatie van mijn zijn. Een afdruk van een indruk, door iemand gemaakt. Positief of negatief, het is maar net hoe je iemand raakt. Hetgeen wat me doet zijn tot hoe ik word gezien, hoe dan ook. Gehoord…

Ik realiseerde me dat als IK er weer in zou gaan, Ik het was die mijn lichaam persoonlijk maakte door het te gaan bewonen. Het lichaam zonder mij erin was niets, gewoon een lichaam zoals alle andere. Mijn aanwezigheid erin maakte het dat IK het werd.…

Maar die ene uitspraak — Je bent niet je lichaam — die bleef plakken. Het idee dat ik niet m’n lichaam ben intrigeerde mij en dat doet het nog steeds. Ik denk omdat het haaks staat op hoe de mens, en ik dus ook, normaal gesproken in het dagelijks leven staat. Want eigenlijk zijn wij mensen best veel bezig met ons lichaam.…

Datzelfde heb je met gedachten die je verontrusten of waar je vervelende gevoelens of emoties bij krijgt (gedachtes veroorzaken emoties).…

De emoties maar even weggestopt. De hartkloppende medicijnen verstomden…. Maar ze hield deze uitputtingsslag krachtig vol. Uur na uur, minuut na minuut. Hoelang kon haar lichaam dit nog verdragen? Gaat dit niet teveel ten koste van haar? Wat kan ik doen? Ze wilde persee die 32 weken halen. Want dat was het beste, zo vertelde men.…

Aan de manier waarop haar lichaam zich bewoog kon ik haar talloze emoties lezen. Het ging sneller dan haar geest bijhield, er viel een stoel. Het was ijzigwekkend stil, te midden van haar relaas. Ik kon de toon der liefde niet verstaan, zag een verterende angst in de ogen van een jonge vrouw, van wie ik zoveel houd.…

Al mijn moed bij elkaar rapend begin ik mijn lichaam puntsgewijs te beoordelen. Tja, die oren. Echt blij ben ik er nooit mee geweest. Flaporen, één van mijn zwakke plekken. Alhoewel: Ik heb er veel prachtige dingen mee gehoord. De intieme woordjes die manlief me influistert, de eerste huiltjes van mijn kinderen,hun lachjes en kromme zinnetjes.…

Een kleine wond vertoonde zich aan de binnenzijde van mijn rechter middenvinger.…

En wanneer er niets meer in het lichaam zit om over te geven, dan wordt overgegaan op de sappen van de gal. Alles wat erin zit wordt eruit geperst. Tot de laatste druppel reinigt het lichaam zich en ontdoet het zich van de toxische stoffen die de oververmoeidheid heeft opgebouwd. En de geest?…

Wie een ander niet met zijn dode lichaam wil opzadelen, die wandele als Henoch met God.…

Neem een frisse duik in de onwetendheid en dwaal mee in draadloze liefde, tot de Egyptenaren voor je staan als zalf voor alle wonden, dronken als God, eenzaam als je angstige hart, mager als je gedachten, verstomd. Breek! Wees minder dan de minsten en bijt je vast in de boeddhakersen van Isis.…

Ook deze laatste poging om iets van de emoties en gevoelens uit mijn jeugd in mij te laten genereren, haalde niets uit. Natuurlijk bestaat er een goede definitie van het begrip nostalgie. De verschillende aspecten daarvan alsmede de impact van de gevoelsbeleving is blijkbaar voor een ieder verschillend.…

Als verstandige man van 40 verborg ik op dat moment de vrijkomende emoties voor mijn moeder die de glinsterende tranen van haar wangen depte. Toen de film begon zei ik nog : "Ma, is er nou echt niets anders?..." Het onderwerp sprak me niet aan en ik wilde graag iets anders zien. Na 10 minuten zei ik niets meer.…

Het felrode bloed, mijn dierbare bloed, springt op uit de wond. De machine toont een gunstig cijfer....…

Ik werd vroeg in de ochtend wakker met gedachten aan jou en realiseerde me dat mijn lichaam al wakker was geworden omdat er iets uit mijn onderbroek stak. Toen ik masturbeerde, stelde ik me je voor. Ik dacht dat je hand het deed en ik kan mijn gevoelens niet overbrengen als ik klaar ben.…

Wat we aanschouwen is de buitenkant, het lichaam dat afsterft. De persoon zelf, dus de ziel, neemt ook afscheid van het lichaam en leeft daarna verder aan gene zijde. Afscheid nemen van het lichaam waar je in geleefd hebt is niet gemakkelijk en dat zal vaak gepaard gaan met kreunen. Kreunen is dus niet altijd een uiting van lichamelijke pijn.…

Ik hang tegen haar aan, zij ondersteunt het lichaam dat geen kracht meer betoont. Ik drink haar liefde met volle teugen word er zelfs misselijk van. Later in de avond, over mijn schrift gebogen, beginnen de woorden te schrijven en vormen samen een flash-back van mijn jeugd. Messteken door mijn hele lichaam, mijn hart breekt.…

Een felle pijn had mijn been getroffen, was dit onverwacht en plotseling komen bezetten als een leger in oorlogstijd. Een ranselende pijn die geselde en die het been doorsneed als een mes. De pijn noodzaakte mij te strompelen bij mijn trage parcours door de straten en deze veroordeelde mij bijna tot de status en de lotsbestemming van een slachtoffer…

En dan zei ik: "Ik kom voor de borstcontrole" en dan zei hij: "Ga maar in het hokje" Vervolgens moest ik me uitstrekken op de onderzoeksbank en kwam hij met zijn koele artsenhanden en kneedde hij de zware lobben die op mijn bovenlichaam rusten als halve citroenen, landurig. Allerlei ondefinieerbare "gezwellen" bevonden zich daarin die vooralsnog…