Alle inzendingen over ouderen verhuizing angst

...Duynsberg"? Waar moeten de orchideeën staan als er geen vensterbank zal zijn? Mevrouw ziet een en ander met angst en beven tegemoet en waagt zich aan de meest sombere voorspellingen.....

Zo word ik geconfronteerd met een kennisje dat gaat verhuizen en wat is er vervelender dan je hele leven in te moeten pakken, alles door je vingers te laten gaan, in dozen te stoppen ect.ect. Het opzeggen van haar huurwoning is natuurlijk geen probleem, immers zijn er vele wachtenden op de lijst...

...keukenraam te bonzen. Ik moest bijna kotsen van angst. Even later gooide de man een bos sleutels door de brievenbus. Toen werd het mij te veel, dan maar een mep voor mijn kop van de bandiet, dacht ik met het zweet op mijn kop. Ik opende behoedzaam de buitendeur en daar stond voor mij een grote...

Haar knokige vingers friemelden aan de bloemetjesjurk. Ze had gevraagd of ze mocht blijven zitten tot de laatste doos en stoel verdwenen waren, zodat ze rustig afscheid kon nemen. Al weken keek ze tegen de verhuisdozen aan. Haar dochter en schoondochter kwamen een paar maal per week om het huis...

Het regende en de lucht zag er niet zo vrolijk uit. Vervelend, want ze had een afspraak voor de volgende dag om samen te gaan winkelen met Eric. Nee eigenlijk had ze helemaal geen zin, ook door het besef dat ze een beetje voorzichtig moest zijn met haar geld. Ze schreef hem een mail dat ze het...

Het is volbracht. De tijd in de "logeerwoning" die voor mij was ingericht met de hoogstnoodzakelijke voorzieningen is voorbij. Ik heb afscheid genomen van de trouwe klok aan de wand die de nutteloos gepasseerde uren wegtikte, van het veel te ruime tweepersoons bed waarin ik geen partner mocht...

Daar staan ze op een rij in de "Thuiszorgwinkel"; de rollators; de hulpmiddelen die sommigen "elegant" noemen en waarvan er een wellicht mijn ouderdom zal markeren.... Men kent ze het predikaat "lichtgewicht" toe (ten onrechte???) en ik mag er een optillen van die oudere grijsharige...

De situatie met de huisbaas begon uit de hand te lopen. De kamer was duur. Ik had weinig te besteden, en ik had er totaal geen privacy. Zodra ik beter was, besloot ik per direct de huur op te zeggen. Hij reageerde chagrijnig, maar stemde uiteindelijk toch in, en hij gaf me het sleutelgeld terug,...

...voor het eerst voor mezelf, pff... De andere verhuizingen werden vaak door een ander bepaald of omdat het moest. Ik heb er best wel van wakker gelegen, hoor, maar het positieve ervan sloeg door. Mijn huisgenoot is niet gemakkelijk, hij trekt zich aan mij op en probeert mij neer te halen in...

De houten vloer, het douchegordijn en de koelkast mocht hij voor een prikkie overnemen. De hoge barkrukken aan de ingebouwde toog wilden ze graag meenemen. Deze waren immers door beide vaders van het jonge stel gemaakt. Emotionele waarde of zoiets. Stad en land afgezocht. Deze hoogte was nergens te...

...zeker niet en ik hoef alleen maar aan onze eigen verhuizing te denken om spontaan een verhuis-fobie te veroorzaken, want oh wat heb ik er een enorme hekel aan, temeer daar ook ik altijd zei: ik ga hier niet eerder uit dan in een kist! Maar ja, ik ben niet alleen, we zijn samen en net als de...

...werd achtervolgd door onbeantwoorde liefde en de angst voor waanzin. In 1928 overleed Thomas Hardy en werd jij opgenomen in een privé-verpleeghuis nabij Baker Street. Je zat ruim een maand in het verpleeghuis, toen je op 24 maart 1928 zelfdoding pleegde door het drinken van een fles Lysol....

Toen ik dertig jaar was en dat is al weer ruim zestig jaar geleden, kreeg ik voor het eerst een huurwoning als vrijgezel. Niet in Amsterdam, maar in een dorp in Drenthe. Dat was mijn grote wens, lekker rustig wonen. In genoemde stad woonde ik bij een hospita, een aardige Indische mevrouw. Zij had...

Bij de vroegere poort aan de Noordzijde van de Efteling stond een stenen, zwarte pelikaan op een hoge sokkel. Terwijl deze vogel voortdurend een straal water uitspoog, verwelkomde hij de binnenkomende bezoekers van de Efteling. Vele jaren was hij het eerste beeld, dat de mensen zagen als ze in het...

...gehouden die de bijbel de mens voorschrijft. Die angst zie je meestal bij oudere mensen: zij vrezen een oordeel over hun leven. De dood is iets waar we liever niet over praten. Het woord ‘dood’ heeft ook een negatieve lading, het geeft een onbestemd en zwaar gevoel. Zelf spreek ik liever...

...plaats. Het moet verloren gegaan zijn bij de verhuizing maar het staat voor altijd in mijn geheugen en verbeelding gegrift. Het behoorde tot de zo unieke collectie van spulletjes, tot de inboedel, tot de inventaris. Het toonde twee schattige cockerspaniëls, met zachte flaporen, die, als...

Het was een perfect idee: oma ging met de kleinkinderen (die van ruim onder de tien jaar overigens) een gezellig tripje maken met het openbaar vervoer, immers: daar waar zij ermee was opgegroeid daar kenden die kids daar dus niks van! Niets met de metro, hoe of dat werkte, met een kaartje en...

...rekenden een redelijk tarief voor een verzekerde verhuizing. Die wisten waar ze mee bezig waren. Het schilderen van de woning werd in samenspraak met Berend door Bjarne en Berend zelf gedaan, dat was vier keer goedkoper dan de aanbieding van de malafide organisatie waar de casemanager mee kwam....

...huis heb ik dan ook de gelegenheid om ze te laten logeren, één van de redenen dat ik wilde verhuizen. Aankomende zaterdag komen mijn dochters bij mij gourmetten om de verhuizing te vieren en alle verjaardagen. Eigenlijk wil ik het hier even bij laten. Er zijn veel dingen gebeurd zowel...

...protest tegen mijn ouders, hun opgedwongen verhuizing naar de Achterhoek - ver weg van mijn vrienden - fietste ik op de eerste zaterdag dat ik officieel in oma’s huis woonde terug naar de Veluwe waar ik een jaar lang vrij en blij gewoond had. De fietstocht ging richting de school en duurde...

...deur krijgt die je vraagt om te tekenen voor ontvangst van een pakketje en het pakketje blijkt uit Nepal te komen. Ik ken niemand in Nepal. Vorig jaar heb ik dan wel iets benefieterigs gedaan voor een weeshuis in Kathmandu maar dat mocht geen naam hebben. Omdat ik tussen de dozen stond en met...

...stijfsel en behangerslijm zal me altijd aan onze verhuizing herinneren. Mama had op ooghoogte in ons slaapkamertje een bonte strook met kleurige afbeeldingen doen aanbrengen en aan de hand daarvan zongen we kinderliedjes voor het slapengaan) De blaadjes van onze boom ritselden zachtjes onder...

...verschrikkelijke storm barstte los. In de angstwekkende nacht bulderden keiharde donderslagen. De wanden van de berghut trilden. Een reusachtige bliksemstraal trof het dak, dat meteen ging branden. De weinige mensen die in de hut zaten, vluchtten naar buiten. Net op tijd! Het vlammende dak...

Toen ik het kobaltblauwe straatnaambordje met daarop de witte letters "Wattstraat" weer zag, wist ik: hier heb ik eens geleefd, gedroomd en gestudeerd in het krakkemikkige pand; de etage in de nabijheid van het kerkhof en van het gebouw met de benaming "Mater Dei" waar mijn jeugdvriendin zich...

Hoewel ik een groot supporter en aanhanger van weernietman Piet Paulusma ben - posters met zijn imposante gestalte hangen kamerbreed in mijn douchecel - kijk ik ook graag naar de Belgische weervrouw. Al was het maar vanwege die geweldige taal. Die Belgische weervrouw begint al meteen anders dan bij...

Ze verklaarde uit Zuid-Amerika afkomstig te zijn (asblond haar, enigszins vervallen en van mijn leeftijd) en naar haar zeggen had de verhuisdrift haar in zijn greep (zoals wel meer voorkomt; men verwacht dat het grote geluk om een straathoek op de loer ligt en dat men het kan kopen als een pak...

...niet echt erg hard ging. Zo ging de verhuizing bij mij weer naar de achtergrond. Maar laatst vertelde zij met haar oudste zoon erbij: ze waren wezen kijken naar een woning in Roosendaal. Maar de familie heeft de woning afgewezen. Ik luister en bespreek het wel en wee over...

...flat ontlopen. Vandaag is het de dag van de verhuizing. Tevens de dag dat ík eens een briljant idee heb! Kwestie van even naar de supermarkt lopen en… ‘Mevrouw Stieltjes?’ hoor ik een van de verhuizers zeggen. Aan hun gewauwel te horen zijn het er twee, ik hoor de ander zeggen:...

...zich om me heen vouwden. M’n geest slaakte een angstige schreeuw die niet gehoord kon worden. Het voelde of m’n geest ingezogen werd door zwart. Zwart..alleen dat overheerst. En nu verbaast het me waar ik ben. Opnieuw geboren. Wat heb ik hier te zoeken, vreemde aanwezigheid, geen...

...Ik schonk het hen ter gelegenheid van hun verhuizing van het grote, vooroorlogse huis waarin ik mijn jeugd had doorgebracht, naar de kleine bejaardenflat. De symboliek die ik met mijn geschenk beoogde, werd mijzelf pas gaandeweg duidelijk, zij zette als het ware aarzelende stappen over...