Alle inzendingen over pop

Het was een mooi, nieuw, oranje Turks kleedje met een franje aan beide zijden en ingeweven motieven en het was opgeslagen in de berging van mijn flat bij de andere spullen van haar, die ik bewaakte en bewaarde tot haar mogelijke, zozeer gewenste terugkeer, eens, uit dat oord van onheil en verschrikking waar ze, volgens de berichten nu "vocht voor haar…

Je had haar moeten zien wat ze zag, een mooie grote pop. Ze was niet meer te houden, die pop werd meteen door haar geknuffeld, echt het moederlijke en de liefde zag je aan dat lieve kind. Ze trok zelfs het broekje van de pop uit om de bips schoon te maken. Daarna kreeg ze nog een verplaatsbaar mandje om de pop te laten slapen.…

Op de foto stond ze als 9-jarig meisje ernstig te kijken met een pop in haar armen. Met dezelfde uitdrukking en ook met dezelfde pop stond ze meestal op foto’s uit die tijd. Ze had de pop kennelijk erg belangrijk gevonden. Haar verkering was net weer uit en die week vertelde haar vriendin dat ze dacht dat ze misschien aan bindingsangst leed.…

De pop droeg een soort van wit hansop en kentekenen van een soort van verwonding in het gezichtje; een geschondenheid en een schennis van de gaafheid zoals slechts voorkomen bij geharde en doorgewinterde personen die de stormachtige verwikkelingen van het mensenleven getrotseerd en achter de rug hebben.…

De herinnering aan de onschuldige pop vormt een troost voor me alsof haar gestalte altijd al soelaas had moeten bieden in ons armelijke milieu, alsof de pop de schoonheid en de kunstzinnige scheppingen die later in mijn leven hun intrede zouden doen, voortijdig moest vertegenwoordigen......…

De pop wel. Ze kan er echter niet naartoe zo lang haar linkerbeen aan de rechterkant zit.…

In mijn boek 'Als ik me ophang breekt het touw' staat een heel ander verhaal over oom Pop. Het was een man met veel mogelijkheden. Kijk op de site van www.uitgeverijdebrouwerij.nl…

Zoals te doen gebruikelijk heb ik mijn zinloze, doelloze zwerftocht langs de etalages aan de Schouwburgpromenade, die mij niets zeggen en nooit iets te bieden hebben en waarin de koopwaar mij aanstaart en aangrijnst op zinloze, walgelijk aandoende, afschuwwekkende wijze, weer eens afgelegd, toen mijn oog viel op een lieflijke pop met een wit mutsje…

Voor het denkbeeldige kind dat haar schoot nooit gedragen had, had zij de pop wellicht bestemd......…

Jaren en jaren geleden, was de mode zwart -wit, men noemde het pop-art, al dan niet aan elkaar geschreven. Alles was zwart-wit, niet alleen de kleding, ook de stromingen werden zwart-wit.…

De ene pop zullen ze Ken noemen,een mannelijke pop en de andere zal in de volksmond Barby heten, een vrouwelijke pop. De poppen kunnen zelf hun aan en uitkleden. En een heel mooie vrouwelijke pop lippenstift zorgzaam de lippen van haar meesteres.…

De pop van mijn zusje droeg de naam "Liselotje" en ook zij werd vertroeteld, gekoesterd en verzorgd.…

Zestig jaar nadat deze in het bezit kwam van mijn zo dierbare zus, bewaar ik nog een pop die eens de naam "Elsje" kreeg toebedeeld.…

Lucia bezat de Barbie-pop; van mij was de Midge-pop met de sproetjes en het pony-kapsel. Het was een heel feest als we dure nieuwe kleertjes voor onze poppen konden kopen of cadeau kregen, wat slechts zelden voorkwam. We waren beiden veertien, luisterden naar popmuziek en droegen pop-art-kleding en hotpants.…

Ieder jaar als de Kerstdagen weer aanbraken, haalde mevrouw de pop tevoorschijn. Het was een pop, gekleed in het traditionele kostuum van de kerstman, die gesticulerend een vrolijk kerstlied te berde kon brengen.…

Het is een pop, een porseleinen pop, voorstellend een jongen die een hondje in de armen geklemd houdt. Ze kwam mij het breekbare artefact, dat ze in een handdoek gewikkeld had, brengen.…

Nederlands - moedertaal - 26 dummy > blinde (bij bridgen), demonstratiemodel, domkop, figurant, model, paspop, pop, stroman, sufferd, testpop, uilskuiken.…

We speelden in die jaren van onze jeugd nog met onze Barbie- en Midge-pop. Midge was het zusje van Barbie; ze had blond, halflang ponyhaar en sproetjes op haar gezicht. Het was een feest als we nieuwe kleertjes voor onze poppen konden kopen. Lucia was mijn beste vriendin.…

Ik beweer dat er uit Pope's 'Essay on men' en zulke werken, meer te leren is - vooral voor iemand die geroepen is tot regeren of besturen van MENSEN - dan in een stal.…

Te midden van genoemde collectie signaleerde ik een grotere pop gekleed in een bontgekleurd zomerrokje die daar kennelijk stond te wachten tot zij zou worden toevertrouwd aan de handjes en aan de zorgen en liefkozingen van een kind, van een jong meisje.…

Vol weemoed en verdriet denk ik nog vaak terug aan die kartonnen "aankleedpoppen" die je verschillende kleertjes kon "aantrekken", die je uit kon knippen en waarvan je de kleding dan met eveneens kartonnen lipjes aan de pop bevestigde. Schön ist die Jugendzeit, sie kommt nie wieder....…

Afgebeeld was een jonge vrouw, in feite een meisje nog, met een pop in de tedere armen. Op het gezicht van het meisje tekent zich de kwetsbaarheid, de naïviteit, de onschuld en de argeloosheid af die van alle tijden zijn en die de jeugd, nog niet aangeroerd door de wreedheid van het leven, zozeer kenmerken.…

De chirurg opende mijn borst, terwijl een andere chirurg een Klaas-Vaak-pop in mijn armen legde. Om in slaap te komen. Ik begon zachtjes tegen te stribbelen en vroeg om een Jezus-pop. Maar dat mocht niet.…

De beeldbuis vertoont een film en pop-ups en banners doen pijn aan mijn ogen. Er wordt geschreeuwd in kookprogramma's, afgezeken in een opvoedende serie, maak je niet dik of kijk eens wat mijn man kan. Sterren en dansen op/onder/naast ijs, zie ons gaan, vergeet niet te kijken, dit mag je niet missen. Kakafonie, Toren van Babel, weinig wol.…

We zijn daar ongetwijfeld met een beschadigde, "zieke" pop naar toe geweest.....…

De wereld van pop, porno, glamour en glitter maakt haar beloften niet waar...…

(voor Alexander Pope (1688 - 1744)) Je werd geboren in het woelige, arbeidzame, romantische Londen, waar je stoere vader als linnenkoopman de kost verdiende, terwijl je gedegen moeder geurige maaltijden kookte en de huishouding deed.…

Haar ouders hebben haar "Victoire" genoemd, lang geleden. Ze moeten triomfantelijk en intens-gelukkig en trots geweest zijn om de geboorte van het dochtertje. De babypop van Victoire, een overblijfsel uit haar verre, voorbije jeugd is nu slordig weggeworpen in mijn berging, naast de hele inboedel van haar voormalige huis en haar overige bezittingen…

De foto moet ongeveer in 1960 genomen zijn en toont mijn moeder, die nog een uitstraling van jeugdige, meisjesachtige charme en lieflijkheid bezit, in een tijd vóór de grote rampspoeden die haar gevoelige hart zouden verbrijzelen en vermorzelen en ze houdt een popje monsterend en liefkozend vast, alsof ze zeer tevreden over de aankoop ervan is en zichzelf…

Het mooie van muziek is dat je jezelf, er door leert kennen. Muziek leert je wie je bent, als je er gevoelig voor bent – je er open voor kunt stellen. Je muzieksmaak spiegelt misschien wel iets van je diepste innerlijk. Vreemde opmerking? Misschien, misschien ook helemaal niet. Ach als jongere behoor je een voorkeur voor bepaalde muziek te ontwikkelen…