Luister
Ze voelt zich als een gedemonteerde, goedkope, plastic pop waarvan men geprobeerd heeft deze weer in elkaar te zetten.
Goed bedoeld, maar de kwaliteit van de reparatie was gelijk aan die van de pop.
Veel onderdelen zitten niet op de juiste plaats, andere delen zijn kwijtgeraakt of kapotgemaakt (of ontbraken reeds bij aanschaf).
Een pop waar je weinig mee kunt omdat deze elk moment uit elkaar dreigt te vallen. De kans is groot dat ze binnenkort wordt weggegooid. Ze is beschadigd, en niet de moeite waard om uitvoerig na te laten kijken en op te knappen of zelfs maar voor de 'sier' te houden want het betreft geen zeldzaam exemplaar. De enige reden van haar huidige bestaan, is de luiigheid van de eigenaresse om de pop bij het vuilnis te zetten.
En hoewel mensen de gevoelens van het speelgoed niet erkennen, weet de pop wel beter. Zij ontleent haar (eigen)waarde niet aan haar oorsprong en ziet wel degelijk mogelijkheden om van nut te kunnen zijn.
Het enige wat nodig is, is de bereidheid van mensen haar aanwijzingen te horen en serieus te nemen.
Ze heeft hulp nodig bij de reconstructie aangezien haar armen zijn zoekgeraakt. Men weet niet dat de twee afgerukte ledematen in een hoekje onder een berg troep liggen. De pop wel.
Ze kan er echter niet naartoe zo lang haar linkerbeen aan de rechterkant zit.
Geplaatst in de categorie: individu