Alle inzendingen over tehuis alzheimer verhuizing

Verrast had ze opgekeken, toen ze ons zag zitten aan de tafel in het restaurant van het tehuis. We bestelden koffie, en uiteindelijk nam ik het woord. In mijn hoofd stormde het. Die ochtend, zonder dat ze het wist, was mijn moeder voor het laatst in haar eigen huis geweest.…

Hoe dit ook zij; een weldadige blijmoedigheid die echter ieder werkelijk fundament of rechtvaardiging mist, heeft mevrouw overvallen en zij zal volgens eigen zeggen weer gaan tekenen en schilderen en zij zal gaan verhuizen.…

......na deze bezigheid gingen we wel eens aan de wandel door de gangen van het tehuis.…

Alzheimer Als ik een ding mis Is het dat ik niets mis En dat mis ik…

Zo word ik geconfronteerd met een kennisje dat gaat verhuizen en wat is er vervelender dan je hele leven in te moeten pakken, alles door je vingers te laten gaan, in dozen te stoppen ect.ect.…

Wanneer je namelijk "vergeet" te spelen dat je Alzheimer-patient bent, is dat JUIST het ULTIEME bewijs dat je deze ziekte onder je ledenen hebt.…

Mijn gedachten kan niemand van mij afnemen, maar ja, eens schuifel ook ik door de gangen van het tehuis, dement verloren zoekend naar wie ik was.…

Daarom denk ik dan wel eens terug aan de tijd dat ik bestuurslid was van een verzorgingshuis, wij noemden dat vroeger een bejaardenhuis en heel vroeger een tehuis voor ouden van dagen. Nog langer geleden heette dat zelfs een rusthuis. Ach ja, een mens wil wel oud worden, maar niet oud zijn!…

‘Te vroeg gejuicht rond Alzheimer’ ‘Valide test ontbreekt’ ‘Controlegroep niet steekhoudend’ Zo gaat het maar door. Bij elke nieuwe mogelijke remedie tegen een enge ziekte wordt het woord ‘doorbraak’ van de daken geschreeuwd.…

De onbedwingbare neiging om telkens laatdunkend te reageren op de beweringen van anderen is geen teken van wijsheid, maar van verbale incontinentie of zelfs van beginnende Alzheimer.…

Misschien hoorde dat bij verhuizen, misschien behoorde je de tijd te nemen afscheid te nemen van je huis en je leefomgeving. Misschien wel ja, maar misschien ook wel omdat je de tijd had je te verheugen over alle positieve en nieuwe dingen die aan de nieuwe woonomgeving vast zaten.…

Het is volbracht. De tijd in de "logeerwoning" die voor mij was ingericht met de hoogstnoodzakelijke voorzieningen is voorbij. Ik heb afscheid genomen van de trouwe klok aan de wand die de nutteloos gepasseerde uren wegtikte, van het veel te ruime tweepersoons bed waarin ik geen partner mocht verwelkomen, van het bankstel en van de eettafel, omringd…

En dan zie ik die drie a-4'tjes, wat te doen bij beginnende Alzheimer. Godverdegodver, had ik dat maar eerder gezien.....…

Alzheimer heeft het roer overgenomen...…

De situatie met de huisbaas begon uit de hand te lopen. De kamer was duur. Ik had weinig te besteden, en ik had er totaal geen privacy. Zodra ik beter was, besloot ik per direct de huur op te zeggen. Hij reageerde chagrijnig, maar stemde uiteindelijk toch in, en hij gaf me het sleutelgeld terug, want dat had ik nog te goed. Mijn zes jaar oudere vriendin…

Ik hoop later Alzheimer te krijgen, kan ik even alles vergeten. Ik vraag me af wat de zin hiervoor was. Rimsky Korsakov, prachtige muziek met een fruitige afdronk. Dementeren, demonteren, lijf en leden, leef en lijden, doe mij maar een Alzheimertje.…

Binnenkort ga ik voor de 41ste keer verhuizen. Na ca. 14 jaar in hetzelfde huis gewoond te hebben (lustrum?). Samen met een huisgenoot, met wie ik lief en leed gedeeld heb. Na lange overweging neem ik een stapje terug en heb besloten om in een beschermde woonvorm te gaan wonen.…

De houten vloer, het douchegordijn en de koelkast mocht hij voor een prikkie overnemen. De hoge barkrukken aan de ingebouwde toog wilden ze graag meenemen. Deze waren immers door beide vaders van het jonge stel gemaakt. Emotionele waarde of zoiets. Stad en land afgezocht. Deze hoogte was nergens te krijgen. Vanaf een stoffige zolder in een nieuwbouwwijk…

Verhuizen....brrrrr…

In 2013 was bij hem Alzheimer ontdekt. De KNVB doet er goed aan te laten onderzoeken of bij hem en vele andere voetballers (Piet Keur!) het koppen een zwaarwegende factor is geweest bij het ontstaan van deze hersenziekte.…

Sluitingen, verhuizingen, het 'indikken' tot 6 en meer 'cliënten' op 1 kamer. Stagiaires die de gaten moeten vullen. En dan moet de grote slag van de overgang naar de Gemeenten nog komen. Gemeenten die het budget ook in de speculatieve aankoop van bouwgrond kunnen steken.…

Toen ik dertig jaar was en dat is al weer ruim zestig jaar geleden, kreeg ik voor het eerst een huurwoning als vrijgezel. Niet in Amsterdam, maar in een dorp in Drenthe. Dat was mijn grote wens, lekker rustig wonen. In genoemde stad woonde ik bij een hospita, een aardige Indische mevrouw. Zij had haar man verloren toen hij in de oorlog in een Jappenkamp…

Bij de vroegere poort aan de Noordzijde van de Efteling stond een stenen, zwarte pelikaan op een hoge sokkel. Terwijl deze vogel voortdurend een straal water uitspoog, verwelkomde hij de binnenkomende bezoekers van de Efteling. Vele jaren was hij het eerste beeld, dat de mensen zagen als ze in het Wonderpark kwamen. Maar die poort verdween om plaats…

" In het taalgebruik van velen opgenomen, vooral door mensen die nog niet lijden aan Alzheimer. Nog veelzeggender vind ik de quote van de beoogde premier van het Kwartet van Wilders: "de beschuldigingen zijn in essentie onwaar en voor het overige futiel!…

Hoog aan de mast van het grote zeeschip wapperde een feloranje wimpel. Hij wapperde erg trots, ook al was er maar en heel zwakke wind. Het schip voer door een warme zee, ergens onder de tropenzon. Kleine golven gleden loom voort. "Ik ga maar zo'n beetje heen en weer," dacht de wimpel. "Maar nu is het voor mij ook het ogenblik van rustig afwachten…

Een monteur van KPN, gekleed in de pantalon waarop in trotse letters de naam van zijn firma, maakte zijn opwachting en we schertsten samen wat over geheugenverlies en "Alzheimer Light". En zelfs door deze korte onderbreking van mijn zwaarwichtige en bezorgde overwegingen en tobberijen klaarde voor mij mijn hele toestand op.....…

Alzheimer had toegeslagen. Ze was uit haar huis verdreven. Maar zelfs het merkwaardige artefact, een soort kunstwerk, dat ondanks alles reminiscenties opriep aan de Natuur, de Natuur die zij zozeer liefhad, het artefact dat aangebracht was in de kale gang van het Zorgcentrum waar zij verbleef, kon haar nog inspireren.…

de maagzweer die in haar binnenste prijkte, maakte bloed verdunnen niet mogelijk. en dan zwijg ik nog over de heer alzheimer die haar hersenen langzaamaan aan gruzelementen trapte. als niet-gelovige kan ik niet geloven dat ik minder dan vierentwintig uur voordien nog met haar grapte. ik zie haar weer met me lachen om dan te zeggen: clown…

Als sluipmoordenaar komt het je leven binnen. Langzaam vermoordt het de hersencellen, in het begin vaak niet zichtbaar voor de buitenwereld maar voor de desbetreffende persoon des te meer. De persoon probeert uit alle macht de 'gaten' die deze insluiper veroorzaakt te dichten. Te dichten met 'verzonnen' verhalen om het maar niet zichtbaar te…

Ze is de regie kwijt; "Alzheimer" nam het roer over Op het terras had men mij herkend. Vroeger versloeg ik als journaliste de festiviteiten en het wel en wee van de ouderen. Om mijn diensten voor mijn vriendin prijst men mij vandaag de dag de hemel in.....…