Alle inzendingen over wrevel

De arrestatie van de Catalaanse leider Carles Puigdemont (en mogelijke vervolging en veroordeling van hem en zijn mede-onafhankelijkheidsstrijders) maakt bij mij gevoelens van wrevel los: is dit nu zo nodig?!…

‘Ik loop al drie kwartier te zoeken, maar kan haar nergens vinden. Zijn jullie al bijna klaar in dat kasteel, of hoe zit dat?’ Zijn stem klonk een tikje geïrriteerd. Wij wisten natuurlijk ook niet waar ze uithing. Echt ver kon ze niet zijn nu ze nog met elleboogkrukken liep. ‘We komen er zo aan, we hebben alles nu wel zo’n beetje gehad.’ We daalden…

Ze worden wrevelig naar elkaar toe en af en toe komt het tot een uitbarsting. De baas, waarvoor de een de studie volgt, kan de planning blijkbaar niet zo maken waardoor degene die studeert meer vrij krijgt. Je studeert immers toch ook voor hem ? Wat gaan ze doen ??? Ze vraagt wel eens mijn mening. Maar dat moet ze zelf kiezen.…

Ze had geaarzeld haar buurvrouw. Wel of niet ingaan op het aanbod van de vriendelijke man. Ze was haar pinpas vergeten en de supermarkt ging bijna sluiten. Na een tweestrijd van enkele seconden stemde ze toe. Hij schoot het bedrag van haar boodschappen, vijf euro in totaal wel voor. Op de kassabon noteerde hij zijn adres en telefoonnummer en zij beloofde…

Nooit heb ik enig gevoel van wrevel bij mijzelf kunnen ontdekken, geconfronteerd met het ‘monument’ van Kooten. Waarom nu dan wel. Na enig nadenken, schiet het mij te binnen. Als een flits. Er is een boek te promoten. Ook ‘het monument’ geeft dus toe aan eigenbelang en de commercie. Ik geef toe, een gemene gedachte. Laag, zelfs.…

extra, die confronteren mij niet met de van top tot teen lichamelijke en geestelijke pijn, het verdriet om mijn onvrijwillige isolement, waar ik mij tot op het diepst van mijn kunnen en vechtlust tegen verweerd heb, maar waar ik nu maar vrede mee heb, want liefhebben is in alle gevallen het allerbeste, schenkt soms onverwachts meer genade dan jaren wrevelig…

Bitterheid raasde door zijn berenburgbloed, vastgelopen wrevel, ongewassen schavuit, het niet te herleiden verdriet, zijn mensen vandaag de dag nog echt te vertrouwen? Er luistert toch niemand, kijk dan toch, kijk dan toch, stelletje uilskuikens! Hij vergrendelde de luiken.…

Salinger) Ik heb zijn wrevel verstaan, een somber klokgebeier in de nacht van zijn eenzame ziel. Eén ding begreep hij als geen ander, dat kunst, hoe geniaal ook, geen geluk brengt. De aasgieren vermalen al het schone.…

Dàt wekte destijds nogal wat wrevel bij hem op. De jaren nadien louterden hem weliswaar, maar nooit meer kwam het nog goed tussen hen beiden hoewel hij, de afgestorvene, later met de "echte feiten" werd geconfronteerd. "Had hij maar één verzoenend gebaar gesteld, alles zou hem zijn vergeven. Helaas, neen dus.", dacht hij bij zichzelf.…

Dan denk ik wrevelig: daar heb ik toch geen zes jaar voor gestudeerd. Bah, wat een vervelende schrijvers! Eerlijkheid duurt het langst. Ik heb zelf ook wel eens zo'n klein boekje gemaakt. Voor in je binnenzak. "Vijftig componisten" heet het, 100 pagina's. Samen met een karikaturentekenaar. Twee mensen voor zo'n klein boekje. Maar toch.…

Twee zware telefoongesprekken achter de rug, thuis werken, uitputting en wrevel, daarom vluchtte ik naar buiten. Mijn gevoel botste met het beeld dat ik van mezelf heb. Zijn vraag bleef in mijn hoofd hangen. Starend naar de rivier dacht ik aan ander water. Het water van mijn jeugd, en vooral aan mijn vader.…

, merkte Rechts wrevelig op, “het had erger gekund. Ik weet dat er veel zijn die het slechter getroffen hebben. Je kan niet zeggen dat hij ons verwaarloost. Over onze verzorging mogen we niet klagen.” Een glimlach verscheen op zijn mond: “Het verbaasde me dat hij je eigenhandig schoonmaakte toen je vol stront hing.”…

Bijeen hurken op de grond in een vreemde kamer: duwen, trekken, wrevel en ruzie, ssst... het begint. Tante Hannie zwaaide. Doris Day zong: Que sera, sera, what ever will be, will be.…

schrijvers, die ik met rillende passie gelezen heb, die mijn perceptie ten goede hebben veranderd, waarbij de meest extreme zinsneden mij het dierbaarste zijn en ik zelfs besef dat dat maar een topje van de ijsberg is, dat de goddelijke wereld, waarmee alle schrijvers (on)bewust verbonden zijn, ons voorstellingsvermogen ver te boven gaan, wat net zo wrevelig…

‘Klopt wel, maar door de drukte ontstond er disbalans en steeds meer wrevel. Ach je weet hoe dat werkt, je hebt me verteld dat je er zelf een paar jaar geleden ook een poosje mee hebt gezeten, dus ik hoef je verder niks uit te leggen.’ ‘Hopelijk komt het weer goed Steven, nogmaals het zou zonde zijn als … .’…

Dit veroorzaakte bij mij enige wrevel, omdat ik daar wel wat vreemd tegenover sta. Inmiddels ben ik dus 360 graden gedraaid en heb met volle teugen genoten van deze ochtend. Wat moeten wij Nederlanders met een buikdanseres had ik me daarvoor bedacht. Die is misschien in die oosterse landen gebruikelijk, maar hier?…

Ik wil niet generaliseren, want wijzen zijn wereldwijd gezien in alle landen aanwezig, maar bij de Joden misschien net iets meer, wat zoveel onterechte wrevel oproept bij in feite lachwekkende zielepoten. Tijdens het lezen van 'Wat gebeurde er met Cathy M?' ben ik nader tot jou gekomen, meen ik je werkelijk te hebben ontmoet.…

Gelijk als een harde rots, Die 't zee-gewelt op zijne borst doet breeken, Zo wrevel staat gy voor mijn zuchte en smeeken. Hoe dikmaal zach my de Maan Voor uw vensteren waaren gaan, In het diepste der nacht, En aanhoorden mijn minne-klacht!…

Arthur Rimbaud Geurloze onheilspracht Ik doorloop de fluwelen loper met wrevel op het gezicht, ogen als rood koper in onontwijkbaar licht. Door mijn valse brein spoken allerlei demonen, als een onuitputtelijk venijn haast tot in aeonen.…

De wrevel was al langere tijd gaande en ze hadden ook felle kritiek op je man Marcelo. Je werd niet alleen beticht van hautain gedrag, maar ook van financiële hebzucht.…

Uiteraard en volstrekt terecht wekt dit wrevel. Tijd voor een tegengeluid met leestip; Titel: De blikken trommel Auteur: Günter Grass 'DE BLIKKEN TROMMEL' begint niet met het leven van Oskar Matzerath zelf, maar met dat van zijn oma en de geboorte van zijn moeder.…

Charleville, 1870 Waarde George Izambard, Wij brouilleren vaak het meeste met hen op wie wij lijken en zo is de wrevel tussen mijn moeder en mij hoogstwaarschijnlijk te verklaren, al neemt dit niet weg dat het zo langzamerhand wel de spuigaten uitloopt.…

De ambassadeurs kunnen straks weer lekker naar Ankara en Den Haag en we doen met zijn allen alsof er nooit onmin en felle wrevel zijn geweest. Die scheldpartijen van de stijfkop en driftkikker Erdogan stelden niets voor. Hij was gewoon zwaar gestrest en randje opname. Dat kan iedereen overkomen.…

Een jaar later kreeg je een miskraam, waardoor je weer wegzakte in je oeroude wrevel over het aardse leven, maar je trouwe vriend William sleepte je er doorheen, Ted niet, want die was buitenshuis aan het rotzooien met de bloedmooie, joodse dichteres Assia Wevill, een nieuw slachtoffer van zijn literaire vampirisme.…

Het is vooral dat aanstekelijk ludieke en provocerende van zijn wrevelige en vaak geïrriteerde karakter, wat bij hem de boventoon voerde en waardoor het grote publiek hem in de armen sloot. Hij durfde de dingen te zeggen, die wij allen graag willen zeggen. Hij maalde niet om de zogenaamd heilige omgevingen, waarin hij mocht spreken.…

Met een brok in zijn keel stopt hij wat tabak in zijn pijp en begint hij zijn innerlijke wrevel weg te roken. Met een jaloerse blik loert hij zo af en toe naar de verlichte ramen, terwijl hij de paarden kamt en ze van haver voorziet.…

', denkt Zoetje wrevelig, 'ze heeft het ook steeds maar over zichzelf, hé bah, wat een egocentrisch viswijf!'. De voordeurbel gaat. 'Godsammemenkrekel, wie zullen we daar nu hebben!', kraamt Zoetje eruit, terwijl ze Claudia wegzapt. Ze sloft naar de voordeur en ze doet zonder door het kijkgat te kijken de deur open.…

De samenwerking met Catherine ging met veel moeite en wrevel gepaard. Jij had ook veel moeite met haar doofheid. Het resultaat ontving in 1939 de S.H. Prior Memorial Prize. In 1939 verscheen 'Pioneers on Parade', wat jij samen met Ellen Dymphna Cusack schreef.…

Het is een kwestie van inschattingsvermogen en daar zijn boze gnomen vaak wat traag in, maar ze snappen het uiteindelijk wel, zij het met de nodige wrevel en ongemak. Zoals de NAVO/Europa op een nucleaire aanval van Poetin zou reageren, zo zouden de Nederlandse strijdkrachten op een daadwerkelijke aanslag of ontvoering van Amalia of Mark reageren.…

', reageert Siebe wrevelig. 'Luister, Siebe, wij kennen elkaar al heel lang en wij zijn dikke vrienden, maar er gaan de laatste tijd meer en meer geruchten over jouw handelswijze en privéleven!' 'Daar is niks mis mee, Jelle, eet dat stuk taart nou maar op en bazel geen onzin!…