Alle inzendingen over ziekte emoties eenzaamheid

...Het taboe-onderwerp van de dodelijke ziekte wordt gemeden als de onaanraakbare hete brij. Ons innerlijk is als een eiland dat de verbinding met het vasteland heeft verloren. Onze zielen draaien en wentelen in ons rond in razende vaart: als hemellichamen rond hun as. De brug tussen...

...afschuw en weerzin, dat zij zelfs de dodelijke ziekte prefereerde boven een leven zonder haar echtgenoot.... In het algemeen vormt de eenzaamheid de meest duivelse en helse kwelling waarvoor de mensheid in dodelijke angst wegvlucht; de kwaal aller kwalen, de verschrikking die men mijdt als de...

ER was eens een man, een kleine intelligente man maar hij was erg alleen en zag niemand behalve soms zijn moeder en zijn eigen kat. Hij luisterde altijd naar de radioberichten om het hele en later ook om het halve uur. Als de oorlog uitbrak wist hij tenminste als eerste dat het zover was en hij...

...tegen zich aan alsof deze haar enige bondgenoot is in duistere tijden. De verpleger toont belangstelling. Nee, het valt niet mee in de aanleunwoning. De eenzaamheid is allesoverheersend en het puzzelen en de bingo geven geen voldoening meer. Zovelen zijn weggevallen om mevrouw heen en nu...

Ik stapte de bus op. Al vallend wierp ik mijzelf in het meest nabije zitje, tegenover een oude vent. Nonchalant sloeg ik m'n benen over elkaar en stopte muziek in m'n oren. Ik zonderde me af van de buitenwereld. Niets zo rustgevend als luide rockmuziek, blazend in je oren. Tim Vanhamel kan...

...eindeloze zorg en liefde. Je hebt gezegd "ik ben je vriend" in woorden die nog nooit tot mij gesproken waren gedurende de lange jaren van eenzaamheid, angst en ziekte; jouw schouder bood je mij aan om op te leunen zoals niemand ooit gedaan heeft of ooit nog zou doen......

In de bus observeerde ik zijn brede schouders in de dikke, warme en kennelijk dure winterjas. Het is de vraag of die schouders zijn leed kunnen dragen. Zijn hoofd gaat schuil in de capuchon. Hij is schizofreen en op mijn desbetreffende vraag antwoordt hij dat het "goed" gaat. De verbittering en...

...regeert de eenzaamheid; de gedoodverfde eenzaamheid, die is als de gruwel der gruwelen, als de gesel die ranselt als geen andere op alle verdiepingen en zij moet gemeden worden als de pest, vervloekt worden en gevreesd en verafschuwd als een dodelijke ziekte en uitgebannen worden. Aan de...

...zorg en liefde. Je hebt gezegd: "Ik ben je vriend" in woorden die nog nooit tot mij gesproken waren gedurende de lange jaren van eenzaamheid, angst en ziekte. Jouw schouder bood je mij aan om op te leunen zoals niemand ooit gedaan heeft of ooit nog zou doen...

Als ik later groot ben geworden en sterk en jij bent bij me en we zijn samen uit die chaos gekomen, dan zal ik jou vertellen hoe het was om klein te zijn.

...met beweeglijke staarten en snorrenbaarden die gevoelens schijnen aan te geven en met schitterogen met een zwart streepje in het midden van de pupil. We hebben de eenzaamheid van het Paasweekend samen gedeeld. De beesten vouwden de pootjes onder het lijf en likten ze. De psychiater heeft mijn...

...tijdens de inmiddels, als ik het zo moet noemen "befaamde" dan wel "beruchte" Coronatijd zelfs soelaas zochten tegen de door velen welhaast als een dodelijke ziekte gevreesde eenzaamheid in de Regiotaxi. Het lusteloze, oppervlakkige of toch ondanks alles zinloze praatje met de chauffeur zou...

...de dames erg verbaasd dat ik dat kennelijk wel kan en nog positief ben over mijn situatie. Hoe het ook zij, er zou nu een bres geslagen worden in de barrière van mijn eenzaamheid door de regelmatige bezoeken van de nieuwe vrijwilligster.... (Maar wat zou ik de jonge vrouw moeten zeggen...

“Heb je nog afscheid kunnen nemen? Nee..? Oh.. maar ben je niet bang dat je daar spijt van krijgt? Het blijft natuurlijk toch je vader.. Toch wel lief van je zus dat ze je even op de hoogte stelde.. Heb je nog contact met je zus? Nee? O. Je moeder, leeft die nog? Ook zwaar lijkt me.. voor je...

...kuisen. Het is een verschrikkelijke ziekte. Diegenen die er onder lijden vinden zichzelf SUPERnormaal, iedereen die hun ziektebeeld niet deelt vinden ze niet normaal; ze vinden die 'abnormaliteit' zo bedreigend dat ze vinden dat ze het absolute recht hebben met alle middelen die...

...staan kort gezegd voor een ongeneeslijke longziekte. De ene keer is het erger dan de andere keer en hij moet altijd uitkijken: elk zuchtje wind levert hem een koutje op, dat koutje gaat doorgaans over in het grovere geschut en zo tobt ie alweer anderhalve week met hoestbuien en nachtelijk...

...is het af en toe breien van een paar pennen. Ze klitten samen, mogelijk dodelijk beangstigd door een eenzaamheid die hen aangrijnst als de bittere, onherroepelijke dood...

...ik Hem eens; de schizofrene man die mij ooit genodigd had in zijn flat. Hij haastte zich kennelijk voort tussen de anonieme massa..... De afstand tussen de diepste eenzaamheid en vertwijfeling en de toppen van het geluk is een afstand die in lichtjaren niet te meten is; voor de schizofrenen...

...leerjaar moeten onderbreken wegens mijn longziekte, maar ik zou dit verstandelijk gemakkelijk kunnen overbruggen. En zo herinner ik me nog de "boxen" in het St. Elisabeth Ziekenhuis, omsloten door matglas, waar je in een relatief isolement werd verpleegd. Zo gebeurde het ook dat tante en...

Marek, ik zag in de advertentie dat je vermist wordt. Vervormden de wolkenformaties zich voor je ogen tot wonderlijke, demonische gestalten? Zag je overal buitenaardse wezens? Wat is er met je gebeurd in dat ziekenhuis in Polen, dat je ontvlucht bent? Bonden ze je vast, was je alleen in die...

...totdat de excessen van haar psychische ziekte begonnen te overheersen en deze onze "relatie" verpletterden en onder het massieve gewicht van haar psychische ontregeling stierf uiteindelijk ons contact. Zelfs de meest nietszeggende of futiele opmerking die ik nog wenste te maken omtrent...

De zwakzinnige en autistische man had heel zijn leven al verbleven onder de zorg van een steeds wisselende stroom verpleegkundigen aan wie hij zich bezwaarlijk kon of durfde te hechten. Hij is mijn broer die sinds jaar en dag verblijft in wat men "zijn appartementje" noemt en waar de...

Niet voor niets komt de dame die ik bezoek uit Den Haag. Het is "mevrouw" vóór en "mevrouw" na in ons gesprek. "Wilt u een kopje koffie, mevrouw?" "Wilt u een stukje gebak?" Haar pontificale villa omringt haar als een mantel van steen, marmer en pluche, die echter niet kan verwarmen....

...bedoeld om de oorlog tegen de rampspoed, de "ziekte" en de "epidemie" van de eenzaamheid te winnen, bevattende: kleurrijke naamstickers met een juiste tenaamstelling; een velletje cadeaupapier met een afbeelding van bloemen, gedessineerde enveloppen en een enkele "wenskaart" om een...

...niet in de gaten. Ze beeldde zich allerlei nare ziektes in. Op een laptop zocht ze een ziekte op en las de verschijnselen en meteen voelde ze, dat het ook had en maakte een afspraak met haar huisarts. Ze was inmiddels wel tien keer met een ingebeelde ziekte bij de arts geweest, die haar...

...mijn hoofdkussen kan zijn. In zijn armen drijf ik weg op wolken van genot. Alleen de ochtenden zijn vaak zo vijandig en kil. Zo sleep ik mij enkele weken voort, totdat de ziekte vanzelf afneemt, langzaam uitloopt in hoofdpijn, veroorzaakt door een extra glaasje wijn. Ontnuchterd neem ik...

Het is zomer en heel de natuur getuigt van opgetogenheid, feestelijkheid en bloei. In een achterafstraat woont een mevrouw, op wie deze omschrijvingen geenszins van toepassing zijn. Zij ligt hele dagen op haar bank, ten prooi aan een veelheid van geestelijke en lichamelijke kwalen, terwijl twee...

Ik duw mijn hoofd tegen haar lange, zachte, grijzende haar dat neervalt tot over haar schouders. Ze is manisch-depressief en op het moment depressief. We klampen ons aan elkaar vast als de drenkelingen op het vlot van de Medusa. Maar ik bereik haar zieke wezen niet dat zich teruggetrokken heeft in...

...deden zichzelf zoveel aan. Ik dacht toen nog dat eenzaamheid een vreselijke, chronische en tenslotte dodelijke ziekte moest zijn. Daar denk ik tegenwoordig anders over, al doet het zo dikwijls alleen zijn mij soms pijn. De schilderwerken zijn inmiddels opgehangen in het buurthuis met de houten...

...onder hen te heersen als een besmettelijke ziekte, als de pest, als de kanker, als een gesel, gezonden door God of door de Duivel. Het weer en de klimaatverandering blijft ook velen tot het uiterste verbazen en inderdaad treffen we op onze weg (en het is februari!) bloeiende gele rozen...