Alle inzendingen over Afscheid

...en heb ik nooit afscheid genomen van dat ene vriendinnetje (‘Laat mijn geest je penetreren!’). En toch. Ik neem afscheid. Al bestaat het niet. Fluister gewoon mijn naam. En ik kom eraan. Of niet. Dag.

...hoef het niet want het doet pijn en weet je: ik háát, net als het nemen van afscheid.

...dat we er niets aan kunnen veranderen en dat afscheid iets is, wat voor altijd geldt. We gunnen je de rust die je meer dan verdiende, we gunnen je de vrede die je vroeg, we wensen je een goede reis, maar weet wel, vanaf de laatste ademtocht, wordt je al gemist en dat lieve, zal altijd zo...

Ik schrik op als mama mijn kamer binnenloopt en met een klap de deur dichtsmijt. Ze kijkt me aan, zet haar handen op haar heupen en zucht diep. “Lizzie, wat moet ik met je?” vraagt ze me. Ik haal mijn schouders op. “’k Weet ’t niet, mam?” antwoord ik. “Ik heb net je leraar aan de lijn...

...kwetst. Waarden en normen! We hebben afscheid genomen van onze Prinses Juliana en van haar Bernard. Die Bernard die het uiteindelijk voor elkaar kreeg om te zeggen wat hij wilde ook al was dit pas na zijn dood. Onze vrijheid van meningsuiting kent dus wel degelijk zijn grenzen. Nee,...

...door een rouwproces, een rouwproces waarin ik afscheid moet nemen van een lichaam dat naar behoren functioneerde naar een lichaam die het op bepaalde momenten helemaal laat afweten. In deze kamer waar ik dit alles nu op papier probeer te zetten heb ik heel wat afgeleden, niet te tellen zijn de...

De scheiding heeft zich vorig jaar in alle stilte voltrokken. Na 7 jaar was het op en over tussen ons. Dat vonden we allebei. We hebben er weinig woorden aan vuilgemaakt. Uit haar gedrag had ik al eerder opgemaakt dat ze moe was, moe van mij, van mijn stijl en mijn nukken. We begonnen te...

...willen. Nu komt er verlichting van die pijn met al die grimmige gedachten in mijn hoofd, na het wegrijden uit het crematorium. Afscheid is een beetje sterven, maar misschien ook een beetje opnieuw geboren worden in een veranderd leven.

...was nog voor de tijd dat ik jullie mamma kende. Lang geleden maar de frustratie van dat afscheid was nooit verjaard.

Het is de laatste keer dat ik u schrijf. Al weet ik niet eens wie u bent. Een man, een vrouw, een kind, een grootmoeder. Ik vind geen woorden meer. Ik weet niet meer wat u wil lezen. De laatste tijd werden woorden weeën die mij niets dan zorgen baarden. Ik ben moe. Als u een grootmoeder was, kwam...

Wat bezielt mensen om mij de maat te nemen. Mij met een veeg uit de pan aan de kant te schuiven. En lukt het niet op de ene manier, dan de andere maar. Eén ding is duidelijk: ze gaan niet met mij in zee. Kortom, ze zijn een andere mening toegedaan. Tja, en hoe moet ik daar op reageren. Ga ik...

...hij nog naar de Heide gestrompeld, ZIJN Regte Heide, vroeger decor voor zijn wandelingen met twee ruige, zwartharige honden, ZIJN honden Zo moest hij afscheid nemen, zo wordt hij betreurd en zo rust hij voorgoed onder de glanzend-zwarte grafsteen, niet op een dodenakker, maar in de tuin van...

Het valt mij moeilijk om afscheid te nemen van deze website want de meeste schrijvers zijn gezellige mensen die er van genieten om gepubliceerd te worden en die blij zijn met een puntenwaardering van 9 en zeker met een 10. Ik ben deze site dankbaar toen al mijn verhalen in de top 5 stonden (zie...

...ben je gekomen; om afscheid te nemen? Heel de magie van mijn jongere jaren herleefde; van de jaren, doorgebracht met jou. Is het afscheid gekomen in de nacht? Heeft de schimmige taal van mijn onderbewustzijn gesproken en je gestalte ten tonele gevoerd?

...weide met tevreden koeien uit je vaderland en mijn woorden: "in verbondenheid". Zo is ons afscheid gekomen dat geen afscheid is omdat de gedachten aan onze vriendschap en aan jou me zullen blijven vergezellen.....

...universum, dat kennelijk naar willekeur beschikt, bepaalt en veroordeelt tot treurnis, afscheid en eenzaamheid.....

Het is de kunst om op tijd afscheid te nemen.

Een onwaardig afscheid van een familielid kan nooit leiden tot een waardige familiedag.

Wie vóór het touw geen afscheid nam van zijn vrienden, was de gevangene van zijn vijanden.

...vermengden. Ze heeft er nooit aan kunnen weerstaan. Zelfs op die laatste dag, toen de helderheid langzaam vervaagde, kuste zij zacht zijn tranen weg. Zij dacht nu aan de belofte die haar afscheidskus behelsde. In zijn gesloten ogen had zij de toekomst verloren en zocht nu naar de dag van...

...zal laten wachten. Familie en vrienden nemen afscheid. "Dank voor jullie vriendschap", fluistert hij. "Tot ziens daarboven", zeggen wij. We huilden niet. We wisten het toch. Ook tijdens de crematie zijn we sterk. "Het is goed zo", zeggen we tegen elkaar als we het crematorium...

Langzaam raakt het huis leeg en schoon. Ontmanteld, ontzield ook. Meter voor meter ruim ik op en maak ik schoon. Kast na kast, kamer na kamer, huis en hoofd. Ik ga verhuizen en moet veel wegdoen en bij alles wat ik in mijn handen neem heb ik mijn herinneringen. De laatste rozen die ik van mijn...

...van licht door de bleek-witte nevel-lucht zijn afscheid kuste. Even hield ik huiverig mijn adem in en hoorde zijn treurig uitdeinend lied : " vergeet mij niet...., vergeet mij niet... !" Ik mis hem bij het ochtendgloren.....! Katty (Een paar dagen geleden hebben wij onze trouwe...

Stel je voor, je bent niet die schatrijke vrouw die op een Tropisch eiland ronddwaalt om mannen te versieren of die goed onderhouden student die in de avond een biertje drinkt terwijl hij aan zijn liefje denkt. Denk je eens in, je bent niet die succesvolle zakenman die zijn geweten heeft verloren,...

Bij het afscheid vroeg ik of ik haar een kus mocht geven. "Tuurlijk", zei ze met een glimlach in haar ogen.

Voordeel van een groot gezin is de gezelligheid, nadeel dat je later van veel dierbaren afscheid moet nemen.

...bij het ene afscheid benoemd, bij het andere afscheid niet maar is altijd voelbaar. Troostende woorden worden uitgesproken, bij deze vier bekenden vanuit een christelijke traditie. Een God die je geliefde naar het licht leidt, die je geliefde zal beschermen,die voor een ieder een kamer...

Ik dacht, volwassenheid, speelsheid, afstandelijkheid, eindelijk gevonden, eigenwaarde gewaardeerd, niets is minder waar. Ook hier vangt men vliegen af, muggenzift men je tot in het graf, mijn geluksnummer is vier. Ik vraag verschoning aan diegenen die mij eerlijk hebben gedaagd, zij kennen hun...

...dat ik op deze laatste zaterdag van het jaar afscheid neem van nederlands.nl. Met de beloften dat ik de verrichtingen van mijn collega-schrijvers zal blijven volgen en wellicht net als Geert K. wat vaker de kant van de stuurlui zal kiezen. Ik dank Johan M. voor het podium dat hij mij heeft...

Toen het in mei al zomer was heb ik de Karel Boddenweg opnieuw moeten aandoen. We hebben het lichaam van een nog jonge vrouw moeten toevertrouwen aan vuur en aan aarde. Aula "Aurora", die mij gaandeweg vertrouwd en bekend is geworden, wordt overstroomd door licht, door buitengewoon helder licht,...