Afscheid
Het is de laatste dag van het jaar,
een afscheid van 365 dagen.
Zoals ook elk jaar een jaar van hoogte- en dieptepunten.
Het jaar waarin ik constateerde dat mijn vrije Nederland toch niet zo tolerant was als ik dacht.
Het jaar waarin ik meehuilde met de kinderen van Bedir, die in mijn mooie woonplaats Uden geconfronteerd werden met een groot verdriet.
Onbegrijpelijk, waanzinnig en absurd.
Het jaar ook van Theo van Gogh wiend dood zoveel stof deed opwaaien.
Het jaar waarin de vrijheid van meningsuiting onder de loep genomen werd en ik me afvroeg in hoeverre je over " vrijheid" kunt spreken als je daarmee mensen kwetst.
Waarden en normen!
We hebben afscheid genomen van onze Prinses Juliana en van haar Bernard.
Die Bernard die het uiteindelijk voor elkaar kreeg om te zeggen wat hij wilde ook al was dit pas na zijn dood. Onze vrijheid van meningsuiting kent dus wel degelijk zijn grenzen. Nee, zijn dochters zullen niet hebben zitten springen over zijn verhalen over buitenechtelijke escapades. Maar maakt het hem ook niet meer mens? Het moet toch bijna onmogelijk zijn niet uit het keurslijf van alle opgelegde regeltjes te willen ontsnappen. Even jezelf te zijn. Ook al valt dit niet onder onze waarden en normen?
De massahysterie rond de dood van Hazes heeft me ook versteld doen staan.
Van een continu zuipende zanger tot volksheld!
Een prachtige promotie.
Hij zal best veel voor anderen betekend hebben en ik heb er verder ook geen problemen mee. Maar je gaat je zo nu en dan wel afvragen waar de grens ligt.
Pim Fortuyn kreeg postuum ook nog een eervolle vermelding. Met stomme verbazing heb ik ernaar gekeken. Als persoon die, zodra hij geen gelijk kreeg meldde dat hij er geen zin meer an had!, vind ik het toch heel wat dat hij tot "grootste Nederlander aller tijden" is verkozen!
De ramp in Azië sluit ons jaar dramatisch af. Zoveel mensen die gestorven zijn. Zoveel mensen die zonder familie verder moeten. Ondragelijk leed. Met het schaamrood op je kaken moet je constateren dat je eigen probleempjes eigenlijk futiliteiten zijn bij deze verschrikkelijke gebeurtenis.
Maar ook solidariteit met al het leed. Ook dat is ons landje.
Hoezo economische recessie??
Er is altijd nog wel wat te geven.
Waar een ieder zeurt over "hoe verschrikkelijk duur het is sinds de euro"
is vrijwel iedereen bereid geld te doneren waar zich een ramp voordoet,
beseffende dat er zoveel mensen zijn die er echt slecht aan toe zijn.
Dat geeft een mens weer hoop voor de toekomst!
Ik heb een ieder veel toe te wensen voor het aankomende jaar.
Voor degenen die het echt nodig hebben veel sterkte!
Hopelijk worden we allen wijzer en zullen we vreedzaam naast en met elkaar leren leven.
Reik diegene de hand die het nodig heeft.
Oordeel niet opdat gij niet beoordeeld wordt!
Houd je ogen wijd open en sluit ze niet voor het leed van de ander.
Verbeter de wereld , begin bij jezelf.
Ik zal er mijn best voor doen!
Als u dat ook doet moet het goed komen met 2005
Ik wens u allen veel warmte, liefde, gezondheid en wijsheid toe.
Gelukkig Nieuwjaar!
home.nlGeplaatst in de categorie: afscheid
Afscheid
4.341
Geef je reactie op deze inzending:
Ik keur de roddels en minachting over onze BN-ers zeker niet goed. Ieder mens heeft het recht zijn of haar leven zo in te vullen zoals diegene wenst.
Dit gold zeker ook voor Hazes. Maar ik vond deze emo-vertoning een beetje overtrokken. Mijn mening. Je hoeft het daar ook niet mee eens te zijn.