Alle inzendingen over De zee

...EN DE POIESZ EN GEMEENTEHUIS DE ZEE HEEFT GEEN PIJN OUD LANDSCHAP GEEN BOMEN HIER TE ZIEN ALLEEN EEN LEEG TERRAS IN HUIS EN IN DE KEUKEN EN DE EEND EN HET BED DAT IS VERDER WEL ZO RUSTIG VOOR DE GEZONDHEID BEDANKT FRIESLAND ACHTER HET DEURTJE GOEDEMORGEN IK BLIJF WEER...

Alle lof voor deze kunstenaar die zich vandaag niets aantrok van Giri's opzienbarende winst op Carlsen maar in alle zeerust in Wijk aan Zee haar schilderij maakte.

...groen weer plaats voor een natuurlijker zeekleur. Misschien dat mijn zintuigen toch enigszins waren beïnvloed door de de omelet met mescaline paddenstoelen, die ik als diner in dat obscure eethuisje had gegeten. Misschien, maar dan toch wel heel bijzonder, want waar kwamen dan al die...

...was helder. De zee geeft de zee neemt, had de raaf geroepen. De zee neemt de zee geeft, dacht ik.

...en bossen van grijze of gekleurde damp. De zee is meestal een gelige of groenachtige vloer, die zich enigszins plooit en weer strekt. Bij harde wind trilt en bolt dat grote vlak zich met sierlijke schuimkrullen. Een niet al te zware storm heeft zeker ook bekoring. Tenslotte, steeds weer...

...voorbij pijn, voorbij verdriet God gaf de zee gevaren, diepten, kolken Maar in haar weerspiegelt Hij de wolken Cyprus is een prachtparel in het Middellands blauw en Nelson Mandela stond op om vervolgens jaren te moeten zitten. Fernando Pessoa, 1888-1935, díchtte en daarmee diende;...

...en daar zagen ze de zee. Kees gaf Bjarne een speelse duw, alsof hij wilde zeggen: “ga dan Bjarne, daar ligt de zee aan jouw voeten.” Het was prachtig weer. Veel mensen op het warme zand.

...mag voor mij genoeg zijn." Met genoegen merkte Joost hoeveel mensen met duikmaskers onder water gingen zoeken. Die hadden wel gezien wat voor moois Joost had meegenomen om daarna in de zee te laten verdwijnen. Waren dat edelstenen of heel bijzondere kristallen? "Laat hen maar duiken en...

Nu de poolkappen in een rap tempo smelten krijgt het gezegde ‘water naar de zee dragen’ bijna dezelfde strekking als ‘dweilen met de kraan open’. Hoezo: ‘intrappen van een open deur’?

...aarde onder hun voeten, het helende water van de zee, en het zuiverende vuur dat opsteeg in de helderheid van de lucht, wisten zij zich verbonden in de geestkracht van de zielsgenezing die het ritueel brengen zou. Eeuwenoude spreuken brachten woorden van verleden naar heden, om op te lossen in een...

Een clasico zonder publiek zoals hedenmiddag tussen Barcelona en Real Madrid is als wijn drinken zonder alcohol, als seksen zonder partner, als aan een strand liggen zonder zee, als feesten zonder gezang, als fietsen zonder wegdek.

Als je Groningen los ziet kun je het omhoog liften en over zee per helicopter naar verre einders wegtrekken. Het ontstane gat stroomt vol en waar het borrelt heet 'de Jammerbel van Slochteren'.

Het hoogste duin, in helm verwikkeld, ziet de zee en de laatste zon. Ondergang, je hoort water koken, de illusie van wat ginds de einder is. Kolkend sluiten golven af wat ooit is begonnen.

Meestal ben ik zeker van mijn zaak, maar nu weet ik het even niet. Mevrouw Broeckx aanspreken op haar breedsprakigheid, of toch maar een duinendansende zonovergoten ziedende zee? Ik twijfel tussen de uitgang en de weg terug. U kunt nu uw reacties plaatsen.

...schreeuwde de eikel. "Ik had daar bij de zee willen blijven!" "Doet het er zoveel toe waar je terechtkomt?" pufte de wind. De regen spotte: "Je mag blij zijn met het reisje dat we jou geven!" Eindeloos lang leek die natte vlucht op de wind. Tenslotte landde de eikel ergens in de...

...ik me niet tegen opgewassen voel. Angst voor wat niet te behappen lijkt. Waar haal ik de benodigde moed vandaan. Hoe kom ik terecht in mijn stevigheid. Juist daar komen de zee en de wind me tegemoet. Ze geven me terug aan mezelf, ze doen me mijn kracht voelen. Ze spiegelen wie en wat ik ben....

...is eind augustus aan een badplaats bij de Noordzee. Toen ik nog jong was en een strand bezocht, mij tegoed deed aan biertjes en schreeuwend de branding in rende, me vervolgens overgaf aan een robbertje dollen in het zand waarbij veel geschreeuw en gegil kwam kijken, ’s avonds een...

...ik opgelucht en misselijk van het zoute zeewater op het strand zat bij te komen, zag ik een man in een grote groene waadbroek naar me kijken. Hij liep op mijn vader af. Door de wind en de golven kon ik niet horen wat hij zei, maar ik kon wel zien dat hij boos was. Meester stond te lachen....

En weer kust de zon de zee, afscheid van de dageraad. Ik struin strand, zand geselt mijn gestel, de storm waait enorm in verduisterend gewolkte. Ik zoek beschutting. Deinend de duinen, ze dragen helm voor deze schelm.

...paringstijd. Hun bovenlijf is groen, als de diepzee zelf en hun staart is stram en stijf. Ik hoop voor hen dat zij met hun trage bloedsomloop en loom gezang, nog fut krijgen in zo’n krachteloos mooi mannenlijf. Wat zij, met door ons verleide mannen doen laat zich raden. Er kwam er nooit een...

Vanuit het achterland betreed ik de duinen, sleepvoet ik mij een weg door zachtzandig nol. Uiteindelijk bereik ik woestgolvend het strand waar mijn lief ligt. Aangespoeld, haar dode ogen bekijken mij oneindig. Mijn tranen maken de zee zouter...

Wie vreemdgaat tijdens zijn werk en door zijn vrouw het huis wordt uitgezet, mag de duivel op zijn blote knieën danken dat hij gratis in een kazerne mag overnachten. Er is daar - te land, ter zee en in de lucht - altijd al een groot tekort geweest aan christelijke clowns met grote flaporen.

Vanmorgen had ik dat gevoel aan de zee ... Het schelpenstrand, het water dat zijn weemoed achter laat, dood uitspuwt in verloren opeengestapelde, lege, gekleurde schelpen ... maar in zijn voortdurende veranderlijke beweging van eb en vloed zijn levendige zichzelf blijft, geworteld in zijn vloeibare...

Aan het eind van de oceaan weifelt de zee, de twijfel hoe ze aan land zal komen. Kabbelend in romige golfjes of toornig razend in schuimende koppen. Steeds weer terug naar de kust veroorzaakt deining, maakt haar ongerust. De onbesliste strijd, water en land.

...zeur vrienden heb je maar weinig daar moet je trouw aan zijn winter komt altijd maar zomer ook siberië is nog veel erger de zeedijk beschermt ons sinds 1700 friesland vriesland daar woon ik nu wat voor weer zou het zijn in de randstad Fop

...gezorgd. De mensen genieten van mijn gaven. Laat mij blijven zoals ik ben. Al mijn water komt toch wel in de zee. Want het wordt meegenomen door andere waterstromen en luchtstromen."

...de koeien gaven zure melk Dag werdt nacht, de hemel stond in brand Al het groene verdorde, al het leven stierf uit De zee verdampte, hij die het boek des oordeels in hande legde ...

...met een veeg uit de pan aan de kant te schuiven. En lukt het niet op de ene manier, dan de andere maar. Eén ding is duidelijk: ze gaan niet met mij in zee. Kortom, ze zijn een andere mening toegedaan. Tja, en hoe moet ik daar op reageren. Ga ik met ze in discussie? Nee,ik gooi mijn parels...

Hoewel de zee niet naliet haar majestueuze grandeur te tonen die voor sommigen terecht aanleiding kan zijn tot dichterlijke overpeinzingen en beschouwingen gaf de muziek in een van de restaurants die grenzen aan de boulevard aan mijn medepassagiers aanleiding tot kabaal en extase om het Nederlandse...

Tussen zee en zand loop ik tijdens motregen langs de vloedlijn, terwijl vals licht onder de wolken doorschijnt, en de regenboog zich verschuilt, bedenk ik totaal zinloos te midden van het lawaai van de branding, dat ook gevoelens en bedoelingen vaak stuk slaan op hardnekkigheid van mensen.