Alle inzendingen over Herinnering aan mijn

...zou het laatste gezamenlijke uitstapje zijn. Mijn vriendin keerde zich van me af. Zij bezocht de huishoudschool, ik het gymnasium. Toch bleef de reden van de breuk mij altijd onduidelijk. Ik ben haar nooit vergeten. Een klein, feestelijk gedenktegeltje ter herinnering aan het evenement...

...is eerlijkheid zo gewoon, dat hij of zij zich nooit eerlijk zal noemen. Deze uitspraak heb ik van iemand anders en ik schrijf hem op in herinnering aan een leraar die zichzelf vaak eerlijk noemde. Nu, bijna vijftig jaar later, ben ik ervan overtuigd dat deze man tegen zichzelf een grote...

...het wel waagde kon rekenen op rake klappen… Mijn moeder heeft Reve wel eens gezien toen hij in de tuin stond bij zijn huis. Daarover zei ze: ‘Net een gewone arbeider in zijn blauwe overhemd.’ Ook heeft ze hem een keer gezien bij Simon de Wit in Sneek. Reve schrijft ergens in één van...

...en geen last meer heeft van de koude in het lokaal, kunnen we verder gaan…”

...afstand die ons zou scheiden. ga naar http://veradebrauwer.punt.nl/ voor mijn gezongen gedichten

...in vage, schimmige, onduidelijke contouren aan mijn bewustzijn manifesteert. Het speelgoed waarmee we speelden, de spannende jeugdboeken uit de schoolbibliotheek die we lazen. Zoveel zou ik op willen diepen, op willen heffen uit de duistere put, uit de krocht van de vergetelheid waarin het...

Ouderen meten soms met schijnbaar afwijkende maten, waarbij één gram liefdevolle herinnering aan hen die er niet meer zijn, of tien gram liefde voor alle dierbaren die hen nu omringen, méér kan wegen dan één kilo heftige verliefdheid ooit gevoeld.

Botic van der Zandschulp kan vanmiddag een ATP-finale winnen. Hij bereikte die door onder meer te winnen van Ruud, die bij de top tien van de wereld hoort. Ik kan me niet herinneren hoe lang het geleden is dat een Nederlandse tennisser in zo'n finale stond. Botic is nu favoriet om tegen Holger...

...Met de kerst is alles gesloten. Ik ga nu maar wat van onze muziek beluisteren. Ondertussen houd ik mijn herinnering aan jou in leven. Was jij er nog maar…

...een tractor en geen personeel. Ik mocht daar mijn grote schoolvakantie komen logeren en helpen met o.a. het uitmesten van de stallen. Of de mestgeur van daar ook verschilt met die van de Nederlandse koeien? Daarover moet ik u het antwoord schuldig blijven. Het is zo maar een constatering en...

...niet meer leefde. Uit heel de houding van mijn vriendin sprak de treurnis die de transactie begeleidde; de armzalige nachtjaponnen lagen op tafel als stilzwijgende reminiscenties aan ziekte, aan leed, aan ouderdom en aftakeling; in een chique tas van een damesmodezaak bevonden zich nog...

...ze zijn en waren, maar laat ze wegvliegen of afsterven: een natuurlijk proces van het leven, dat ik inmiddels (graag) kan aanvaarden! Transformatie vraagt en vroeg wat, echter brengt me ook ergens! Niet zomaar ergens.

Slungelig, zo herinner ik haar mij, maar dansend in discotheek 'Hans en Grietje' in Scheveningen kwam ik rondingen tegen die ik daarvoor niet kende. Benen tot in de hemel, tongzoenen zo zoet als suiker, een knipoog van de platendraaier. Ik had haar moeten nemen zoals ze mij wilde nemen. De...

...is het leven ontnomen; de levendigheid, het vuur, de passie, maar eens stond zij mij zo helder voor ogen. Mijn hart moet niet opleven.... Het moet in zijn sluimer rusten.....

...noteerde ik de chansons van mijn jeugd. Zo leven de herinneringen voort tot aan mijn stervensdag.....

Normaal gesproken is dit een uitspraak waar mijn nekharen rechtovereind van gaan staan, de afgelopen twee weken niet. Vier overlijdensberichten in zo’n korte tijd stemmen verdrietig. De dood kwam door ziekte of door de leeftijd niet geheel onverwacht. De omgeving was misschien wel voorbereid op...

...zin. Ik mag plezier maken en ik mag herinneren. Mijn vader was een kind nog. Hij had niet veel. Ik heb een GoPro. En een uitzicht om van te watertanden. Het is ongerijmd. Ik sta er toch even bij stil. Maar dan daal ik af. Er wordt op me gewacht. Ik ben de slechtste skiër van de vriendengroep....

...goed, na het zuur zou het zoet er onverbiddelijk aan komen. Beloofd is beloofd. Toch ? Helaas werd VOC-mentaliteit fuck-you werkelijkheid, pluche nam afstand en verneukte de kleine mens, kapitaal overschaduwde wederom de onderkast. En dan komt Beatrut mij vertellen dat ik duurzaam moet zijn...

...daar is de informatie die een rechtstreekse verbinding legt tussen alle tijdsdimensies. Om met Heidegger te spreken: in de innerlijke goudmijn is het wezen van jezelf, dat je moet kennen om herinneringsbeelden en toekomstverlangens te begrijpen en zinvol te gebruiken.

...nu was je toen altijd heel vriendelijk en goedlachs. Wat ik mij ook herinner, dat je voor je leeftijd al heetgebakerd was, want je flikte het een keer mijn onderbroek in de fietsenstalling naar beneden te trekken.'' ''Mag ik het nu weer doen, darling?'' ''Hij is al uit, kom maar mee...

...hun werk doen en het geleerde omzetten naar schatten voor de toekomst. Madeliefjes in de lente en wat verder bloeien zal. De vrouw nam afscheid van het bankje en de berg. Voldaan liep ze met haar kwispelende metgezel de weg naar beneden. Halverwege wachtte een kopje thee met een versnapering...

.....

De Tilburgers herinneren zich doorgaans hun eerste dansles nog goed. "Het was bij het Wit Perdje in de Heikant", verklaarde de meneer die ik ontmoette in het restaurant van het Twee Steden Ziekenhuis. De heupoperatie stond voor hem op stapel en ik zag dat hij enigszins trok met zijn linkerbeen....

...de wind door mijn blonde lange lokken, de zon op mijn snoet en bruingetinte huid en vooral die stralende schitterende oogjes vol van pret en vreugde . We zeggen dikwijls dat het verleden ons maakt in wie we zijn in het heden. Ik weet wel met zekerheid dat er stukken zijn die ik liever nooit...

...wist niet wat te doen, een moeder tot stof vergaan, zij dacht een verleden te begraven. Maar al dat haar restte was niet meer dan een keramiek vol gruis. Verstrooid zocht zij naar een plek waar zij de herinnering kon vast houden, het park, daar heeft ze haar hart uitgestort. En daar ligt...

...mijn gezichtsuitdrukkingen en in mijn gebaren, zo beweert zij, vorm ik een evenbeeld van mijn goede vader, zo lang geleden aan de dood prijsgegeven.....

...van de favoriete adagia c.q. het Leitmotiv van mijn arme, goede vader; "Le passé n'est rien que le passé" en ook ik kan bezwaarlijk ontkennen dat in de krochten en spelonken van het duistere en tot nietswaardig stof vergane verleden de ervaringen rusten en de ijle, vluchtige herinneringen,...

...boekfragment uit 'De passievrucht' als eerbetoon aan de auteur die 1 juli jl. overleed.

...Opnieuw rollen er tranen over mijn wangen, bittere tranen van geluk. Ik leef weer op, met mijn eigen vadergevoelens, voor de stofzuiger en de kat.

...die hier dagelijks aan de orde is... Een paar lusteloze groene takken aan het raam vormen kennelijk nog een kleine troost voor mijn vriendin en een herinnering aan onze vele gezamenlijke wandelingen in ons weidse Brabant in ons verre verleden.....