Alle inzendingen over Ik schrijf onder de

... Gelukkig krijg ik inmiddels de eerste etage een beetje in zicht, denk ik…

...en dan gaat het toch knagen. Aandachtshoeren krijgen de overhand, gouden ganzenveren worden in de verkeerde reet gestoken. Ik kwam in verbazing, teleurgesteld haak ik af.

...dat in 'ons' Universum meerdere, zo niet talloze soortgelijke experimenten gaande zijn. In verschillende stadia van ontwikkeling. Zelfs terwijl ik dit schrijf en u dit leest.

...veel geluk met je leven zo heeft het schrijven toch nog wat opgebracht op nederlands.nl tweehonderd verhaaltjes twintig jaar lang bedankt lezeressen van foppe

...haar stem: 'tot straks'. Daarom schrijf ik, voor de momenten die voorbij gaan. Om die te vangen in een glazen bol van verbeelding, in de pensieve van mijn gedachten. Om later als ik terug kijk te weten hoe gelukkig ik toen was, daar aan dat tafeltje in dat cafeetje.

...zijn..... Ik schrijf hier nu jouw oneliner: "Eva, een vrouw uit duizenden".

...naar een volgende morgen waar ik een warm welkom verwacht. En dan blijkt een en ander een gepasseerd station.

...blijft, iemand maakt misbruik van mijn aanwezigheid, daar mag ik niemand mee opzadelen, vergeef mij mijn falen.....

...gebabbeld hebben'. Zo iemand gun ik de mooiste en liefste vrouw van de wereld!

...op visite bij Fred, hij schijnt verstand te hebben van muziek en een ferme rode wijn.

...zou zijn voor de volledige VWO-afdeling van onze school. Een rector moet eerst Droste raadplegen voordat hij kinderen chocolade verkoopt. Kind, je hebt groot gelijk, schrijf hem maar een brief met een postzegel van Vestdijk erop...

...is de natuur onnavolgbaar. Soms begrijp ik niet wat er van mij moet worden.

...een wijntje dronk. Ik kon een eiland van Griekenland zien. Ik dronk er iets van zes glazen wijn. Ik had mezelf van de rots kunnen gooien, maar ik wist dat die leegte mijn leegte niet kon vervullen.

...een beetje naar links te trekken en ik mis dus al die boze oud-leden en nog veel bozere SP-ers die met mij de partij naar links zouden kunnen helpen trekken. Maar ze hebben liever gelijk, dan dat ze het krijgen. Ben ik arrogant als ik dat schrijf?

...bewondering haakt af als het applaus uitblijft. Het is moeilijk daar voor jezelf achter te komen, denk ik. Alleen de praktijk kan je dat misschien leren. Hoe ik daar zelf in sta? Ach, wat kan u dat schelen!

...toen moest ( net op tijd overigens) die broek wel naar beneden! Maar ach, waar vind je tegenwoordig nog een vent, die je broek ophoudt? De meesten willen je er toch juist uithebben? En dat is mijn makke, mijn probleem in het klein, ik MOET erover schrijven snap je dat?

...alleen af en toe een lied, snel of traag, daar ga ik geluidloos door. Even serieus, waarom pak jij van mij emoties af die ik aan iedereen gaf, is misschien jouw onvolkomenheid mijn straf ? Als dat zo is, dan kan ik daar mee leven, iemand om het even.

...behalve hier, als deze site ontploft is alles dat ik te zeggen had weggevaagd, als klimop dat onderaan de boom wordt doorgezaagd. Geeft niet, ik ben er toch even geweest.....

...stukkie schrijven is niet zo moeilijk. De zon barst uit haar voegen, wolken splijten oplichtend in zilveren tovervegen, hemelsblauw voorspelt regen. Er is iemand voor wie ik gaarne een stukkie had geschreven, helaas is dat stuk gegaan. Ik zit er niet mee, schrijf mijn stukkies toch...

...in de auto, duiken er dus andere problemen op. Gelukkig is er altijd nog het vertrouwde papiertje en een pen.

...gezegd het gevoel: Ben ik niet een ontzettende huichelaar? Ja, ik schrijf dan wel vol geestdrift en braaf geestelijke stukjes, maar het gaat erom hoe ik me in het dagelijkse leven gedraag. Maak ik het daarin ook waar een echte christen te zijn, die het recht heeft om zijn geloof uit te...

...ook mijn grootste kracht ligt. Als vanzelf gaat er een lampje aan. Heb zojuist een column bij elkaar gezogen. De perfecte manier om te solliciteren. In de kern wil ik graag. Gewoonweg kunnen zeggen: 'ik ben columnist!' Eerst schrijf ik vast een column voor over twee weken. Het zou toch maar...

...doen we allemaal over van alles. Over gezichtsuitdrukkingen, kleur, kleding, uitspraak, over de vraag of iemand Sinterklaas leuk voor kinderen of een koloniaal; en dat discrimineren doen we allemaal, elke dag weer, bij elke ontmoeting. En dus ook als u dit leesdt.

...strijd nodig, zeker niet over de ruggen van degenen die hij (zij) heeft gemaakt. Naar mijn idee is god niet goed te praten, geloof ik.

...ik kon ze niet meer tegenhouden, ik heb ze nu in mijn zak. Verouderen maar nog niet grijs, ik word steeds jonger ouder, ik ben mijn eigen randgroepering. Ik houd van u en ik haat u, meten met maten !

...worden nu de gassjeiks van Europa en FC Groningen mag eindelijk meedoen aan de Champions League.

...uit. Ik kijk maar helemaal niet meer naar de commerciëlen. Laat ze toch fijn de $%&@*-> krijgen.

...maar niemand van ons kwam op de gedachte die dit verpletterende nieuwe standpunt adequaat zou beschrijven'

...je gezocht maar nooit gevonden. Misschien maar beter ook. Misschien bevalt mij wat ik zou vinden niet en maakt het de illusie kapot. Blijf maar liever mijn zoete droom. Mijn eigen jeugdherinnering.

...en dat een ander er iets in herkent. Dat is de enige drijvende kracht om telkens weer uit de kleren te gaan. Kwetsbaar zelfvertrouwen.