Vervroegd dementerend
Ik weet dat het voortkomt, een vroege vorm van Alzheimer, ik vermoed dat ik eraan voldoe of hoe anders verklaar ik die immense leegte in mijn bewustzijn? Voor Korsakov heb ik lang niet genoeg gedronken. Ik slik immers mijn vitamine B-pilletjes. Borderline of autisme of allebeide, wat moet ik ermee! Ik ken schrijvers die veel gekker dan mij doen, dus hoef ik mij absoluut niet te schamen om mijn experimenteel taalgebruik. Ik heb wel eerder en sneller dan menigeen literaire kost tot mij genomen, met een obsessieve dwang en mateloos. Werd daardoor vroegwijs en onbegrijpelijk/onbemind voor leeftijdsgenoten. Ze noemden me op mijn 14-tiende al een gezapige opa. Dat verontruste me best, ook al zou je dat niet zeggen. Als toneelspeler kon ik menigeen bedotten. Nog steeds trouwens. Na al de transformerende, sjamanistische handelingen, die ik heb ondergaan, vermoed ik, dat ik nooit meer tot een normaal contact met iemand kan komen, daar ik te gek voor woorden ben of te verlicht om te bevatten. Ik vergeet de meest triviale wetenswaardigheden, ik weet soms niet eens meer wie ikzelf ben, van papier misschien of van plastic, maar zeker niet van vlees en bloed, dat is uitgesloten. Dat ik nog schrijf is op zich een gigantische wereldwonder, daar ik een totaal lege huls ben. Dus schrijf ik niet, maar zijn het hemelse geesten, die via mij schrijven. Ik ben slechts een doorgeefluik. Weet nog hoe ik bovenop een Turkse rots in een wijnlokaal als enige bezoeker een wijntje dronk. Ik kon een eiland van Griekenland zien. Ik dronk er iets van zes glazen wijn. Ik had mezelf van de rots kunnen gooien, maar ik wist dat die leegte mijn leegte niet kon vervullen.
Geplaatst in de categorie: rampen