Alle inzendingen over Sophia Yakovlevna Pa

...afhaken bleek te brengen. Ook andere vaak als bepalend opgevoerde levenservaringen ontbreken. Nee, de Lederhose van haar moeder heeft het gedaan. Haruki Murakami schreef over deze levensfeiten in 1993*. Recenter nieuws ontbreekt. * ‘Kangoeroecorrespondentie’ door Haruki Murakabi,...

...gezet. Het werd een lange rit. Mijn moeder pakte maar weer een sigaret en de 4711 en durfde niet meer te gaan slapen. Voor de deur werd ik nog steeds misselijk weer wakker, de regen was opgehouden en in de verte was al een roze gloed te zien. Bij het vragenrondje op school had ik wel...

...haar denkvermogen dan belt ze mij met haar aangepaste mobieltje. Het is niet helemaal je dat, maar het is iets. Heb wel eens haar geprobeerd aan het verstand te brengen, niet voor ieder wissewasje te bellen. Maar ook dat is weer zo iets, het is het een of het ander, ze belt, of ze belt niet....

...Daar moet een piemel in dacht pa en ma was het daarmee eens. Dat is ons aller vertrekpunt, tot de dood er op volgt. Leuk toch, twee mensjes reageren (opgetogen, dat wel) in een chemische reactie en sturen vervolgens hun prestatie de dood in. Wrang en eigenlijk ook zo mooi, de...

...toen, je was nog net geen zes jaar, je ouders groeiden uit elkaar, daar is heel gemeen je wereldbeeld verbrijzeld. Je wist zeker, pa een klootzak en ma een trut. Er groeit nu een kindje in mijn kind. Dochterlief, ik hoop dat je geleerd hebt van mijn fouten.

...omdat hij zo graag voetbalt en wordt dan door pa gestraft. Wat een heerlijke tijd. Thans zijn de ouders blij als die tirannen de deur uit zijn en de volgende dag in bed blijven, omdat zij katterig zijn van de tabak en de alcohol. Als zij aan voetballen doen is ernstige geweldpleging...

...haartjes de pyjama’s aan, een nachtkus naar Pappa brengen en als de wiedeweerga weer naar boven naar bed, waar ze nog een stukje kregen voorgelezen uit hun favoriete boekje. En dan het lampje uit, de deur op een kier. Ik stond in de deur en deed automatisch een stap naar achter toe zodat Ma...

...het donker, zo weinig mogelijk variatie, 1 vaste partner) maar de seks anno 2008: open, genieten van wie maar wat wil, in het volle licht, van alle plekjes gebruik makend met zo veel mogelijk meisjes, betaald of onbetaald). Genoten ook van de relatie van de sterke Brian en de vlotte Amanda,...

...beestje. Die begon lekker te eten van het notenpapje. Het smaakte hem goed, hij likte de vinger erbij af. Dat was leuk! Dat wilden wij ook! Om beurten mochten we de hamster pindakaas voeren op een vinger. Hij kon gelukkig ook nog zelf water drinken uit het tuitje. Hij heeft nog twee jaren...

...een tweepersoons tent. We gingen dan elke morgen patat eten op het station in Weesp en de rest van de dag scharrelden wij wat in Amsterdam om. Verder herinner ik mij van die hele vakantie zo goed als niks, van de andere twee trouwens ook niet. Maar één ding heb ik wel geleerd: vakantie is niks...

...versa en de kinderen hadden er de kanker in. Pa prostaat niet meer overeind, heeft zijn zaailingen achter gelaten. Zusje belde me en vroeg of ik zat danwel kon gaan zitten. Was net onderweg naar mijn fiets onderaan de trap om boodschappen te doen. Ik nam plaats op de derde trede van...

...blijft hij het toch halen? En alles komt tot rust, inclusief de wijzen. Die worden al wat moe van al die verre reizen. Pa is weer content, moeder dik tevreden… hun zoon in stro geboren, gaat niemand ooit vergeten…

...niet, nee die kwam de trap afgestommeld met ingepakt en wel de complete bups van de computer. Ach zei het ventje (want dat waren ze nog in die tijd) over drie maanden heb ik hem terug! Nooit heeft ie in die drie maanden gevraagd; mag ik, nooit heeft ie gekeken naar het ding, tot de volgende...

...in, lekker donker en die gaat na de landing pas weer open. Dan leren ze het wel af dat gejank. Bij KLM zien wij dat als extra service, als een stukje opvoedingsondersteuning. En verder? Magere mensen, die gaan met z'n tweeën verplicht op één stoel. Het is voor ons al duur genoeg...

...De voorste zag Joke niet, de tweede daar gingen pa en ma in, de derde was voor oom, tante en haar. Eenmaal in de kerk was het saai als altijd. Veel gezang, veel geleuter. Joke bengelde met haar beentjes. Er werd een kleine kist naar voren geschoven. Dominee had het over zo jong nog en ter...

...was niet meer de jongste en jouw dode broertje ging met de eer strijken. Een jaar later kwam er nog een zusje overheen, Tineke maar Cor noemde haar Pietje. Godverdomme pa, ik ben er ook nog. U begrijpt, het gaat over mij, het gaat over gemiste kansen en een gitaar die ik goedkoop op de...

...'aanspraak' op pensioen... maakt hij tot 'eerst en enig beginsel' de zorg dat 'het zijn tijd maar uithoude' dan staat hij lager dan een particulier, en in mijn oog zelfs zeer laag. Toen ikzelf ambtenaar was, wist ik 't woord 'ambtenaar' uit te spreken als een scheldwoord.

...op het scherm te krijgen. Want geef toe, op papier wordt er de dag van vandaag niet veel meer neergepend. Het was een proces met vallen en opstaan. Een tijd waar vooral véél leergeld moest betaald worden. Maar ook dit is een proces dat nooit eindigen zal, dat iedere schrijver doorlopen...

...eeuwigheid passeerde hij Erwin. De man hield de pas in, knikte naar Erwin en deponeerde zich met veel omhaal op de bank. Erwin was er niet echt mee opgezet. Maar anderzijds, wat kon het hem schelen? Alleen vervelend dat de mankepoot uit de acht (meestal lege!) banken net de zijne moest...

...u hoeft ook weer niet boos te kijken hoor…’, zegt de fotograaf. , ‘…ontspan!’

Iemand wegzetten als 'domrechts', daar lusten de zwijnen geen paarlen van. Zo'n persoon is gespeend van realiteitszin en zonder meer regentesk.

Ik vond de uitzending van 'Pauw en Witteman' (12 oktober j.l.) met de verbazingwekkend liefdevolle Ingrid Betancourt intrigerend en ontroerend. Ik genoot van haar stem en de zendtijd die zij kreeg, de tranen stonden in mijn ogen, wat een moedige en belangrijke vrouw. Ik was al woedend dat ze...

...van de stad, moest meteen ook maar aan de schandpaal. Zo boos was hij. Hij kon geen onderscheid meer maken. Hij kon niet meer luisteren. Hij kon niet meer verder, zolang Barbertje niet hing te bungelen. En dat was ergens wel jammer, want de gemeente had wel degelijk naar hem geluisterd. De...

...nam met een knikje afscheid van haar. Een paar maanden later ontmoette ze op de dans club een jongeman, die heel lief voor haar was. Tegen een vriendin zei ze: ''Binnenkort ga ik trouwen met hem.'' De vriendin zei toen: ''Heb je daar wel goed over nagedacht, Ingrid. Immers een...

...En de zondige koopzondag kwam in de mode. En de patiënt durfde niet meer door de winkelstraat want hij kon de schreeuwende open winkels en het centengerinkel van de kassa als gevoelige ziel niet verdragen. Maar gelukkig was er die lieve bloedhond die hem likte op zijn neus zodat hij liefdevol...

...werd de dokter ziek. Hoewel de patiënte haar aandacht bleef richten op de gemanicuurde jonge handen van de arts en op de krachtige groengrijze ogen achter brillenglazen, voor haar symbolen van eeuwige jeugd, drong zich de hortende ademhaling van haar "geliefde" aan haar op en...

...is geen oplossing. Wat mij betreft kan Europa - in ieder geval tijdelijk - nog veel meer vluchtelingen opvangen, het brengt de vrede in de thuislanden geen stap dichterbij. Nu zetten onze soldaten in Nijmegen - en dat is heel lief - veldbedden klaar voor de Syrische mannen met hun gezinnen....

...daar eens samen in de woonkamer van Roelof, de pastor, in die verre, voorbije tijd van veertig jaar geleden onder het lamplicht en voerden onze gesprekken onder zijn leiding. Hij was oud voor zijn veertig jaar en met lang, grijs, golvend haar dat als een helm om zijn schedel lag. Onze...

...dames daarom zoveel schoenen in hun kast hebben staan?, dacht ik nog. Heel misschien wordt het commentaar bij de microscopen in het museum Boerhaave aangepast. In het restaurant kreeg ik wat ik had besteld. ’s Avonds vroeg mijn zoon wat we deze dag zoal hadden gedaan. “Oh, we...

...maken? Ze zouden opspelen, huilen, schreeuwen, krijsen. Aan de herinnering is het leven ontnomen; de levendigheid, het vuur, de passie, maar eens stond zij mij zo helder voor ogen. Mijn hart moet niet opleven.... Het moet in zijn sluimer rusten.....