Alle inzendingen over granaat

Zouden kinderen van nu, iets begrijpen van de vrijheid die ooit verworven werd door onze voorouders? Als wij het zelf al lastig vinden, te begrijpen wat zij moesten doorstaan, als wij ons niet kunnen voorstellen hoe men de mensen naar kampen vervoerden door een veewagen te gebruiken. Door...

De Tweede Kamer nam een motie aan waarin banken en pensioenfondsen verboden wordt om te beleggen in bedrijven die clusterbommen maken. Het wachten is nu op moties die verbieden te beleggen in producenten van chemische wapens, mijnen, springstof, bommen en granaten.

Als kapitein Haddock uit Hergé's strip Kuifje boos is, roept hij: ‘Bommen en granaten!’ Deden onze wereldleiders dat maar vaker. Het zou ze helpen herinneren dat ze een belangrijke taak hebben te volbrengen. Nu is het natuurlijk mooi dat onze Tweede Kamer een motie aannam tegen...

Gisteravond in de buurt van elf uur, vloog er een zware helicopter boven ons gebied, Capelle, Krimpen en omliggende gemeenten, zware klappen lieten eerst nog vermoeden dat er vuurwerk werd afgestoken, maar dat was dus niet het geval. Een terreuroefening van allerlei eenheden was aan de gang,...

Soms heb ik spijt dat ik de tv toch weer heb aan gezet, de rimpels en de kalknagels vliegen weer om de oren en ogen, sociale akkoorden klinken vals en duizend bommen en granaten vreten zich een weg door welriekend doch zwak mensenvlees. Feit, idioten adoreren idioten, merknamen hebben zich...

...de Slauerhoff Poëzieprijs te Leeuwarden. Haar bundel was genomineerd voor de Jo Peters Poëzieprijs. Volgens mij woont ze nog steeds in de Granaatstraat te Amsterdam. Nou, granaten weet ze wel te werpen, want haar gedichten slaan stuk voor stuk in als een bom. Continueer die bommenregen!

Zo breekt de pleuris uit in de vergaderzaal, ontploffen op scherp gezette granaten als deeltjes-versnellers met een oorverdovende knal. De schokgolf galmt door kieren en gaten, de muren bloeden. Dit is nauwelijks nog te stelpen. Dan volgt een oorverdovende radiostilte met de kop vol marcherende...

Nog even en we worden weer overspoeld door televisiebeelden van Amerikaans en Frans wapengekletter, nou ja, was het maar ouderwets wapengekletter met zwaarden, bijlen en ploertendoders, want tegenwoordig drukken ze op knoppen en vuren ze daarmee de meest verschrikkelijke raketten af, die inslaan...

...en als we nagaan dat er elke nacht wel een granaat of iets dergelijks afgaat bij een geldautomaat, dan denk ik: waar gaan we heen, dat zijn dingen die niet aan een lijntje vastzitten, niks hoor, die idioten knallen de boel uit elkaar en hoppekee, zo kom je ook aan geld! Misbruik,...

Er is verdomd weinig te merken van inflatie. Als je nu probeert buiten te lopen, vliegen de raketten om je oren! Met kruiwagens en busjes wordt in diverse wijken het vuurwerk opgehaald, reeds van tevoren besteld en ook de losse verkoop tiert welig, wat zeg ik - tiert welig, welnee er worden...

Op zoek naar een mooie kapstok om wat anekdotes aan op te hangen, ga ik naar een lezing van Paulien Cornelisse. In een volle spiegeltent vertelt ze over haar nieuwe boek: 'De verwarde cavia'. Ze heeft een cavia-stempel mee. Handig voor het signeren straks. Een fan vraagt of er ook borden en...

...zei Gijs Tannat plotseling en hij gooide de granaat een halve meter in de lucht. “Zie je wel dat we ons kostelijk kunnen vermaken, mijnheer Tannat,” zei Lodewijk van Kampgeest. De jongens zagen niet dat het kereltje van een uur geleden met zijn step de hoek om kwam, samen met zijn boze...

Veel ophef, afgelopen week over de weigering van de PEC voetballer Mokhtar, die naar zeggen, weigerde de hand van een verslaggeefster van FOX sports te accepteren naar aanleiding van een interview met hem De verslaggeefster had begrip voor de situatie en gaf hem daarom in plaats van een hand een...

Verhalen in de jeugd over de diverse oorlogen die grootouders en ouders hadden meegemaakt, ja natuurlijk kregen we dat mee, net als de verhalen van schoonouders, die veel acties meegemaakt hadden en dus de oorlog op een andere manier hadden meegemaakt, omdat ze in een andere omgeving vertoefden en...

Europa sluipt op kousenvoeten weg van het slagveld. Want de oorlog begint aan ons welbehagen te knagen of wordt gewoon te duur. Wat de voorpagina domineerde zakt langzaam af naar pagina drie en verder. 'Wat nu weer Zelenski? Nog meer bommen granaten? Waar laat je ze in godsnaam, doe nou toch...

Ik herinner mij de winter van 1942. Vreselijk koud was het toen. Ik zie nog vader en moeder naast de kachel, een ronde salamander, zitten. Op de grond lag een stapel briketten en turf. Kolen waren toen al schaars en nog op de zwarte markt te koop. De grote tafel stond midden in de kamer en werd...

In tegenstelling tot veel anderen, blijf ik het een heilig moeten vinden, de mensen te herdenken die hun leven gaven voor de vrijheid van ons kleine landje, dat piepkleine landje wat tegenwoordig steeds meer bewoners gaat tellen! Ik weet nog dat het getal elf miljoen inwoners in ons land zo...

...over met tegenlicht bij een inkomende mortiergranaat. En dat hebben Amerikanen toch minder vind ik. Die staan een beetje lullig met scudraketten te smijten, terwijl die Iraqezen er vol in gaan als ze een landmijn ruiken. Komt toch professioneler over. Ben ook benieuwd hoeveel euro's ik...

Ontwapen je angst Pak een grote zware hamer (je weet wel die ene) en haal de muren van je hokje naar beneden Dit is stap één Pak tussen het puin je koffer met gesloten ogen Neem alleen het hoognodige mee Alleen wat je ooit gevonden hebt en dat wat je bereid bent te verliezen Ga dan op...

Drie jongens van een jaar of tien waren aan het ravotten in de speelweide bij het moerasland. Een oorverdovende knal klonk door de ochtend, een van de jongens werd geraakt en viel hevig bloedend in het gras. Achmed zag het vanuit de verte, maar hij kon niets doen, hij moest zijn eigen hachje...

'Je blijft toch Papa’s jongen’ had ik over de telefoon gezegd. En ook ‘wanneer zag jij voor het laatst je vader?‘ Grote verwachtingen vaders en zonen boeken vol dode zielen. Jade, jaspis en de jitterbug, je zal je kind maar wezen. Ik speelde vals op schuld en sentiment. Ook dat nog –...

...hij tegen hen bleef aanbotsen als een rollende granaat gevuld met gewapende hartekrachten. Zijn spijkerharde scheldwoorden hield men voor ontspoorde krankzinnigheid, zo van, ware gekken kan men beter keurig, gereserveerd of botweg vlijmscherp negeren, want er zijn vast en zeker besmettelijke...

De poes weet van niets De poes weet van niets. Ze ligt in haar eentje zoals altijd want ik hoor er niet bij. De poes weet van niets. Er kan van alles gebeurd zijn, bommen, granaten, een kaping, een overstroming, een hagelstenen-kogelregen. De poes weet van niets. De poes krijgt haar...

Op aanbeveling van een kennis fietste ik gistermorgen naar een vriendelijk café in het dorp en bestelde er een cappuccinootje. Hoewel het buiten best aangenaam van temperatuur was, liet ik me overhalen om dit schuimende Braziliaanse bonenvocht binnen te consumeren. Er lag een Volkskrant op...

Wouter zat Donald Duck te lezen en af en toe verscheen een glimlach om zijn mond, zo leuk vond hij die verhalen. Mien zette een bakkie koffie bij hem neer op het tafeltje voor het raam. Zij zat naar buiten te kijken en mopperde op het weer. Hij had de stoep voor het huis sneeuwvrij gemaakt, maar...

Als je ouder wordt, gaan gedachten vanzelf terug in de tijd en ik beken eerlijk dat als men vroeger steeds begon over: ‘in mijn jeugd’ ik de kriebels kreeg, want, toen mijn ouders jong waren in de vorige eeuw, kon ik me totaal niks voorstellen bij het feit dat ook zij jong waren geweest! Echt...

Het speelde zich af in 1942, toen ik elf jaar was en grote belangstelling had voor hoe de oorlog verliep. Mijn ouders woonden met hun vier zoons, waarvan ik de oudste was, in Amsterdam, aan de rand van de stad. De lagere school waar ik op zat was gevorderd door Duitse militairen, dus moesten de...

...terug… en nog een.. en.. Ontplofte als een granaat. Met een vuurrood aangelopen hoofd schreeuwde hij: “welke #@*&&^*#$ censuur.. idioot heeft…”. Hij stokte in zijn uitbarsting, keek mij, haast ongelovig onderzoekend aan en vroeg: “is dat jouw werk?” – “Ja me… men… meneer”...

Het speelde zich af in 1942, toen ik elf jaar was en grote belangstelling had hoe de oorlog verliep. Mijn ouders woonden met hun vier zoons, waarvan ik de oudste was, in Amsterdam, aan de rand van de stad. De Duitse soldaten die we tegenkwamen waren over het algemeen vriendelijk tegen de kinderen....

Het speelde zich af in 1942, toen ik elf jaar was. Mijn ouders woonden met hun vier zoons in Amsterdam. De lagere school waar ik op zat was gevorderd door Duitse militairen, dus moesten de leerlingen naar een andere school. De soldaten die we tegenkwamen waren over het algemeen vriendelijk tegen de...