De spanning loopt op...
Nog even en we worden weer overspoeld door televisiebeelden van Amerikaans en Frans wapengekletter, nou ja, was het maar ouderwets wapengekletter met zwaarden, bijlen en ploertendoders, want tegenwoordig drukken ze op knoppen en vuren ze daarmee de meest verschrikkelijke raketten af, die inslaan als duizend bommen en granaten van kapitein Haddock.
De tijd dat Amerika zich Asterix en Obelix waande, is grotendeels voorbij, maar zijn wapenarsenaal is dermate groot en geavanceerd, dat de Amerikanen als haantje-de-voorsten niet zomaar hun ridderlijke reputatie aan de wilgen hangen.
Toch zijn Amerika en Frankrijk wel de enige landen, die het voortouw durven nemen om Syrië te straffen voor zijn gifgasaanvallen en brandbommen, wat al te vuil is. Toch is het bijna Russische roulette dat Amerika en Frankrijk van plan zijn, ook gezien de aanvoer van Russische wapens richting Syrië. Ik ben bang dat zij hun vijanden onderschatten en dan breekt pas echt de hel los. Denkbeeldige overmacht kan wel eens fatale uitwerkingen hebben.
Natuurlijk is de betrouwbare bondgenoot Israël op de achtergrond in rep en roer en in opperste staat van paraatheid, maar dat claimen de Allah-getrouwe vechtjassen in Iran ook. 'Allah' en 'God' zijn in de menselijke geschiedenis vaker voor oorlogskarren gespannen dan voor vredesmissies. Laten we het goddelijke van oorlogen dus maar buiten beschouwing laten.
Geplaatst in de categorie: oorlog
Hoe groter deze woedt, des te massaler en destructiever zal het bereik hiervan worden, in
kleine tot grote, grotere cirkels.'