Alle inzendingen over kunnen herinneringen

Voor een volstrekt eerlijk iemand is eerlijkheid zo gewoon, dat hij of zij zich nooit eerlijk zal noemen. Deze uitspraak heb ik van iemand anders en ik schrijf hem op in herinnering aan een leraar die zichzelf vaak eerlijk noemde. Nu, bijna vijftig jaar later, ben ik ervan overtuigd dat deze man...

...en bewonderaars. Nu heb ik ook een paar herinneringen aan Reve, die weliswaar niet wereldschokkend en van groot belang zijn, maar misschien toch interessant kunnen zijn voor Reveliefhebbers. Het betreft hier tenslotte een bijzonder mens en een uitzonderlijke schrijver en over zo iemand is...

...aan wie dan ook. Ik doe er een eed op dat deze herinneringen voor uzelf blijven”. Weer nam hij zijn afwachtende houding aan. Hier en daar kon je iemand zien blozen. Er was wat geschuifel hoorbaar. Blijkbaar, nu ze de belofte hadden gekregen dat ze niet moesten kenbaar maken wat ze het...

...zou ik op willen diepen, op willen heffen uit de duistere put, uit de krocht van de vergetelheid waarin het gezonken is, maar de herinneringen zullen nooit meer aan het heldere daglicht treden waarin ik ze wil waarnemen en tot hun recht wil doen komen.....

..."Ik herinner mij haar lach" vierkant tegen. "Herinneringen kiest men niet, toch niet bewust," zeg ik in dat laatste gedicht. Dat is ook zo: sommige feiten en situaties herinneren we ons en daar hebben we zelf niet in te kiezen. Ons geheugen slaat ze op, desnoods tegen wil en dank. Of soms,...

Ouderen meten soms met schijnbaar afwijkende maten, waarbij één gram liefdevolle herinnering aan hen die er niet meer zijn, of tien gram liefde voor alle dierbaren die hen nu omringen, méér kan wegen dan één kilo heftige verliefdheid ooit gevoeld.

Botic van der Zandschulp kan vanmiddag een ATP-finale winnen. Hij bereikte die door onder meer te winnen van Ruud, die bij de top tien van de wereld hoort. Ik kan me niet herinneren hoe lang het geleden is dat een Nederlandse tennisser in zo'n finale stond. Botic is nu favoriet om tegen Holger...

...goed ook dat ik zo denk anders zou ik wegkwijnen. Ik heb een hekel gekregen aan hen die zeggen dat er na de dood niets meer is. Dat zou betekenen dat jij dus nergens meer bent. Oprotten kunnen ze. Ik ga nu weer naar binnen. Er is niets anders te doen. Met de kerst is alles gesloten. Ik ga...

...Er kwam een hele reeks als verloren gewaande herinneringen bij mij naar boven. Bovendien viel het mij duidelijk op, dat de geur van deze koemest verschilde met die van het vee van de Niederrhein. Daar had een tante van mij een boerderijtje met 35 Morgen (oppervlaktemaat) te bewerken land, 18...

...het kwetsbare lichaam van de oude mevrouw zou kunnen beschermen tegen winterkou. Het luttele bedrag dat ik neertelde voor de kleding, stelde niets voor; kon nooit meer een, zij het materieel, tegenwicht vormen tegen het onherroepelijke verlies. Wat resteerde was slechts de armzalige kledij,...

Franz Kafka had behoorlijk last van herinneringen, die voortdurend voorbij vlogen. Ik laat de vliegen bestaan voor wat ze zijn en waren, maar laat ze wegvliegen of afsterven: een natuurlijk proces van het leven, dat ik inmiddels (graag) kan aanvaarden! Transformatie vraagt en vroeg wat, echter...

Slungelig, zo herinner ik haar mij, maar dansend in discotheek 'Hans en Grietje' in Scheveningen kwam ik rondingen tegen die ik daarvoor niet kende. Benen tot in de hemel, tongzoenen zo zoet als suiker, een knipoog van de platendraaier. Ik had haar moeten nemen zoals ze mij wilde nemen. De...

Mijn gedachten en gevoelens zijn als sluimerende kinderen in een halfslaap, in slaap gesust door een bezorgde moeder.... Moet ik ze wakker maken? Ze zouden opspelen, huilen, schreeuwen, krijsen. Aan de herinnering is het leven ontnomen; de levendigheid, het vuur, de passie, maar eens stond zij...

...het handwerken. In mijn "liedjesschrift" noteerde ik de chansons van mijn jeugd. Zo leven de herinneringen voort tot aan mijn stervensdag.....

...het afscheid worden herinneringen opgehaald en herinneringen verzwegen. Het verdriet wordt bij het ene afscheid benoemd, bij het andere afscheid niet maar is altijd voelbaar. Troostende woorden worden uitgesproken, bij deze vier bekenden vanuit een christelijke traditie. Een God die je geliefde...

...ik een mapje met voedselbonnen in het doosje met herinneringen aan mijn vader. Voedselbonnen. Daar kan ik me zo weinig bij voorstellen. Ik sta nu op een Alp en probeer heelhuids een dal te bereiken. Met lunchtijd gaan we iets stevigs eten in een bergrestaurant. Met bier. Wie denkt er dan aan...

Ik herinner het me nog goed, na het zuur zou het zoet er onverbiddelijk aan komen. Beloofd is beloofd. Toch ? Helaas werd VOC-mentaliteit fuck-you werkelijkheid, pluche nam afstand en verneukte de kleine mens, kapitaal overschaduwde wederom de onderkast. En dan komt Beatrut mij vertellen dat...

...hebben, kunnen ze beter op goed geconserveerde herinneringen gebaseerd worden, dan op rationele voorspellingen, waar de tijdsdimensies uit verwijderd zijn. Mathematische en statistische modellen blijken nog steeds vooral in de exacte wetenschappen hun nut te bewijzen. Zelfs in de economie is de...

Al heel vroeg was Henk opgestaan en in zijn pyjama naar de keuken gegaan. Voor haar maakte hij een ontbijtje klaar, een snee krentenbrood, een gekookt ei en een glas sinas sap en dat was al veel, want normaal nam ze in de morgen alleen een kopje thee en een plak ontbijtkoek. Toen hij met het...

...gedane dat begraven kon worden. De berg mocht de herinneringen bergen. De lessen waren geleerd. Een museum dat niet meer bezocht hoefde worden. Het verleden zou zakken in de schoot van Moeder Aarde. De kristallen zouden hun werk doen en het geleerde omzetten naar schatten voor de toekomst....

...aan eeuwige bovenaardse schoonheid in werkelijkheid een uitdrukking vormden van je onpeilbare droefenis die ik nooit meer heb kunnen stelpen om je verloren geliefde.... De constatering lijkt merkwaardig maar je was niet voor niets acteur.....

De Tilburgers herinneren zich doorgaans hun eerste dansles nog goed. "Het was bij het Wit Perdje in de Heikant", verklaarde de meneer die ik ontmoette in het restaurant van het Twee Steden Ziekenhuis. De heupoperatie stond voor hem op stapel en ik zag dat hij enigszins trok met zijn linkerbeen....

...uitknippen om ze zo niet meer te hoeven weten. Het leven van een mens is als een mozaïsch toneelstuk van gebeurtenissen en lessen daaruit te leren .... Gelukkig kunnen we onze eigen stukjes kleur accentueren en kiezen om onze blik te richten op dat wat goed voelt , op dat wat goed is en...

Zij wist niet wat te doen, een moeder tot stof vergaan, zij dacht een verleden te begraven. Maar al dat haar restte was niet meer dan een keramiek vol gruis. Verstrooid zocht zij naar een plek waar zij de herinnering kon vast houden, het park, daar heeft ze haar hart uitgestort. En daar ligt...

Een herinnering houdt mijn beste vriendin levend aan de man die mijn vader was en wiens genen krioelen in mijn bloed en aderen. En zo herleeft hij, leeft hij voort als had niet het graf zijn terugkeer en wederopstanding voor altijd onmogelijk gemaakt, verhinderd en verboden... In mijn...

...spelonken van het duistere en tot nietswaardig stof vergane verleden de ervaringen rusten en de ijle, vluchtige herinneringen, zonder substantie en onbevredigend, ongrijpbaar en doods.....

Het blijft lang stil in de kamer. Niets beweegt. Niemand beweegt. De hele ziekenhuisstad van beton en staal en glas, de liftschachten, de gangen, de duistere tussenverdiepingen vol tikkende, zoemende, zuchtende buizen, de zalen vol bedden met herstellenden en stervenden, de bezoekers en de artsen,...

...is weer agressief, tijdens mijn jeugd en in mijn herinneringen. Schizofreen en zonder controle over zijn agressie. Mijn moeder duwt de kinderen in het rode Dafje, en rijdt weg, mijn vader maakt wilde gebaren met een roeispaan. Ik voel de beelden bijna zichtbaar voor mij. Ik heb op een andere...

...die de doodongelukkige cliënten nog zou moeten kunnen herinneren aan hun dierbare Tilburg, mogelijk de stad van hun jeugd: "Ringbaan Zuid", "Ringbaan Oost" en de afdelingen op "De Hazelaar" dragen namen van lang-overleden kunstenaars als die van Mondriaan hoewel de schilderkunst hier een...

Gearriveerd in de Copyshop waar mijn trouwe Michel mijn prints voor mij verzorgt, keek ik haar ineens in het danig verouderde gezicht. Ik riep haar naam bijna uit "Anke!" Ik achtte het uiterst pijnlijk en onbeschaamd haar te herinneren aan onze onheilspellende vakantie in Keulen, gedomineerd...