Alle inzendingen over lang

...hofdichteres was. Vanaf 1752 kreeg jij levenslang een jaarlijkse toelage van de geestelijkheid, zodat jij in alle rust kon schrijven. In 1752 verscheen 'Onze inspanningen', wat jij samen met andere academici schreef. Op 14 april 1753 werd jij bij de literaire gemeenschap Tankebyggarorden...

...geprefereerde, uitdrukking bestond. En zo hebben wij de landerijen en dreven, de weiden, de meren en rivieren van Brabant jarenlang samen verkend en trouw en zwijgzaam liep ze aan mijn zijde tot haar benen haar niet meer konden dragen,,,,,

Dan is het maandag na een weekend van de Tour die voorbij ons huis kwam, dochter die met man en kinders nog even aankwam, de tour ook vandaag weer start want tja drie weken zijn drie weken en om half twaalf is de date met de chirurg voor alle uitslagen en een plan de campagne. Eerst nog eventjes...

...stoel met de gewelfde leuningen, nog je levenslange verdriet op je schouders kunnen dragen? Je "televisiehelden" die je vereerde, vormden nog je troost: Ivo Niehe, André van Duin, en de meest lullige, maar onschuldige, mateloos oppervlakkige programma's, die een geluk en een vrolijkheid...

...dan, want hij had zijn wereldberoemde stempel allang gedrukt. Jij bent in 1930 overleden en je bent 77 jaar geworden, ruim dubbel zo oud als je eeuwige zielsvriend Arthur. Je schreef dat Arthur zowel het Westen als Afrika bekritiseerde. Hij vond zijn afkeer van de burgerlijkheid terug in de...

Ik spreek over de tijd van mijn jeugd; de zestiger jaren van de vorige eeuw; we woonden in het arbeidershuisje. In onze woonkamer stond de zilverkast, een familiebezit, een erfstuk dat onze jeugd vergezelde en we huisvestten de kat van de buren.... Een kat is eigenzinnig en autonoom en zij duldt...

...de Tweede Wereldoorlog. Ooit stond je een uur lang tegen een muur op jouw executie te wachten, maar godzijdank is dat niet uitgevoerd. Je schreef ook toneelstukken en kinderverhalen. In 1975 kreeg je het Officierskruis in de Orde van Polonia Restituta. Je noemde jezelf 'Swir', wat in het...

Onze mooie LocHal vormt nog altijd een pronkstuk voor onze stad met onder meer een wereldberoemde kroonluchter en met de rijen boeken die zich aaneenrijgen in de schappen. En onze vervreemding van alles en iedereen was zo enorm tot we elkaar weer ontmoetten en ons laafden aan de vriendschap die...

De armlastige meisjes uit het gezinnetje Broeckx, vanuit een verre positie eens waargenomen door de rijkere ooms en tantes, mochten eens met laatstgenoemden mee naar het poppentheater in Oisterwijk. Ik herinner me nog altijd het kleine amfitheater in de bosrijke omgeving en de dramatis personae:...

Het meisje, onze klasgenote met de gitaar, genaamd Marijke, dat prijzen had gewonnen met haar zang en spel bij wedstrijden en songfestivals, vergezelde ons naar Rome. De touringcar had op onze reis via Frankrijk en Zwitserland de Eeuwige Stad bereikt en we vonden onderdak in een klooster in de...

In de avond werd er aangebeld en een stem weerklonk via de intercom: "Post NL!" Het jaarlijkse Kerstpakketje uit Engeland werd mij ter hand gesteld. Het bevatte zoals ieder jaar de lieflijke en ontroerende spulletjes ontsproten aan een dertigjarige vriendschap. In een album bewaar ik nog altijd...

De Bisschop Bekkerslaan strekt zich uit in de wijk Oud-Noord in Tilburg en doorkruist deze als een slagader. De onzalige levens van twee ongelukkige bewoners van die straat moesten eens onherroepelijk voeren tot hun desastreuze einde. Hoewel mevrouw het balkon nog had opgesierd met fleurige...

...anders kameraadschappelijk, beschermend en liefdevol aan mijn zijde gestaan in een lang vervlogen tijd.....

...oktober 2004 overleed je 60-jarige moeder na een lange strijd tegen kanker. Ook zij was een grote steun voor jou. Je maakte het lied 'Alt kommer bli bra mamma' voor haar. Je zei ooit, dat homoseksualiteit kon worden genezen door te bidden, maar door het afhaken van vele fans veranderde je van...

Soms is lang wachten de moeite waard, soms wordt lang wachten beloond.

...een langbenig, elegant, zwart of wit paard en langs de kennelijk beroemde fabriek van Tesla. Treurnis, angst en zorgen houden geen halt voor de deur van de zorgwoning, integendeel; mevrouw is gevlucht in acht verschillende persoonlijkheden die afwisselend het toneel van haar persoonlijkheid...

...de dertiende en ook nog de vierde dag van de week, ik ga tevens even langs bij de HEMA, de lange kaarsen zijn in de aanbieding.

...de schuldeloze dennen verheffen zich op het terrein en zij zullen de wacht houden; lange jaren, tot in de eeuwigheid.....

...de terugweg zal weer volgen; langs het Theresiaplein waar in dit seizoen ranke, frisse tulpen de tuinen sieren en langs ons oude Wilhelminapark met haar welige groen vanwaar kinderstemmen luid en vrolijk weerklinken.....

...Je bent me heel erg dierbaar.’ ‘Dankjewel. Ik bloos ervan. Ik hoop je nog heel lang van dienst te kunnen zijn.’

In het altijd gezellige Groningen heeft een man van rond de 50 jaren jong drie jaar lang dood in zijn wijk Beijum gelegen. Het stelt me buitengewoon gerust dat de autoriteiten nu gaan onderzoeken hoe zijn dood zo lang onopgemerkt kon blijven.

...voordeur, deed mevrouw open. De booties die ze mij schonk doen momenteel, na tien lange jaren, nog dienst.....

...het je nog soelaas bood om het nietige, onschuldige, armzalige plantje te plaatsen op het graf van je lang-overleden oom en tante aan de oude Lovensestraat.....

...deed mevrouw open. De "booties" die mij toen gegeven werden, doen momenteel, na tien lange jaren, nog altijd dienst.

...mocht ik een fiets aanschaffen bij de oude fietsenmaker die stilletjes en op de achtergrond al lange jaren onze familie van dienst was....

...is geweest te midden van het immense leed en van de uiterst turbulente en bloedige, lange mensengeschiedenis.

...gebitje een onverwachte goedkeuring. En dat doet eigenlijk pijn, waarom wachten mensen zo lang ? Ik heb liedjes in mijn hoofd, Zuidenwind, Lentekind.

...moeder van negentig jaar; nu ik al sinds lang wees ben, wees ben geworden na het afscheid van de allerliefsten. Rauw en uitzinnig verdriet overvalt me als ik denk aan het naderende uur van het afscheid, al te bedreigend, al te dichtbij. Toch moet ik de terugreis aanvaarden. De dood strekt...

...ik wakker werd verscheen zij in mijn droom, volslank maar net niet Rubensiaans. Zij sloot mij in haar armen en lepelde mijn achterkant van gelijk. Haar lange, lange benen sloten mij in, genot onvermijdelijk. Ik weet van haar bestaan, ik wil haar maar dan moet ik dromen gaan. Helaas, de...

...de tocht, langs veertien blauwe en zwarte meren, langs bloeiende rododendrons en geurige dennen. Verder gaat de tocht tot onze stramme benen ons niet meer kunnen dragen en de avondhemel bomen, meren, lelies en rododendrons met haar donkere mantel toedekt als een liefhebbende vader zijn...