Alle inzendingen over liefkozing

Het was september. De zon was nog warm en zette nog kracht bij. Een moeder moest voorgoed afscheid nemen. Mijn vriendin had gezegd dat ik na de dienst in de kapel moest uitzien naar een mevrouw met een forse huidkwaal in het gezicht. Een dergelijke kwaal heeft wellicht als enig voordeel een...

De dertig jaren in het onderwijs waren snel voorbij gegaan, geruisloos, als diende de werkkring als lerares slechts om de tijd te doden. Generaties leerlingen waren voor haar ogen verschenen en ze had hen weer nagewuifd als de poort van de school weer achter hen dichtviel en zij een zekere of...

Vliegveld Seppe bevindt zich in de nabijheid van Breda en van het dorp Hoeven; een lang parcours op een warme dag voor ons busje dat "bevrouwd" wordt door vier grijsgelokte dames en mijzelf (en we moesten ook nog "die mevrouw uit de Berkdijksestraat" ophalen). Onze vrouwelijke chauffeur barst...

...tot degene, die mijn aanwezigheid, gezelschap en liefkozingen twee jaar eerder had verruild voor de wuivende tropische palmen van Frans Guyana, maar die in zijn schaarse brieven aan mijn adres slechts jongleerde met de taal als een onbekwame goochelaar, die zijn ballen wel de lucht in werpt, maar...

Het Burgemeester Stekelenburgplein bij het station in Tilburg wordt sinds kort gelardeerd door kennelijk vrolijk en opgewekt opspattende en bruisende fonteintjes die het plein opluisteren en eer aandoen. In de koffieshop aldaar wacht ik en moet de onoprechte glimlach weerstaan van jonge meiden...

...mond, een zucht die ik 'rank' wil noemen. Liefkozingen op een bed van verdorde rozen. Veelspraak, ten tijden van overgave, of zelfs verachting. De stilte om ons heen en de soundtrack van vallende, autistische herfstbladeren zijn als een tijdelijk monument voor ons beiden. ...

In het voorjaarsbos gaan de knopjes van de eiken- en beukenbomen langzaam en teer glanzend open. Op een moerassige plek zie je krioelende bloei ontwaken. Het frisse lentelicht van de morgen wekt allemaal blanke bloempjes, die zich ontvouwen na hun nachtrust. In koor zingen de bosanemonen hun lied...

Heel langzaam bevind ik me op het pad der liefde. Een zoektocht naar wat antwoordt aan mijn diepste verlangens naar koestering. Het zijn armen die ik om me heen sla, het zijn handen waarvan de vingers met de mijne verstrengeld zijn, het is een zachte ademhaling in mijn nek, van iemand die mijn...

Waarom mag het eigenlijk niet meer? Toch nog wel ver van de bloemen, in een hoek. Een vervuilde hoek. Bij een stamtafel. Of onder de vergeelde lamp boven de biljarttafel in de nacht Rook ik, hopelijk mag ik nog roken. Als gebroken mens,zwak mens, zielig hoopje mens. Met een sigaar die...

...verweerd was en vervormd, als gesteente onder de druk van aardlagen, als graniet, als basalt. Tot vertwijfeling en verbijstering vervallen na een eeuwigheid van onbeantwoorde liefkozingen en hopeloze liefde, hoop ik dat eindelijk de bonte vogel die mijn raam zal sieren, voor mij het symbool...

Tweemaal per jaar moet ik de gang gaan langs het parcours en het panorama van mijn mislukkingen,langs het nu geheel gerenoveerde en supersonisch ingerichte kantoorgebouw waar ik eens ben afgedankt en dat nog steeds ten dienste staat van de doelloze bezigheden die aan het intrinsiek zinloze leven...

...‘Diana’. Thema: schooljongen verlangt naar liefkozingen van allereerste nanny. Inderdaad, de tekst bevindt zich ergens halverwege de hachelijke grens van onschuldige jeugdherinnering en erotische suggestie. Een onbekende oppasdame van middelbare leeftijd zou Paultje’s toon- en...

...laagje poedersuiker. De laaghangde zon overgoot dit tafereel met een roze gloed van wolken tegen een lichtblauwe hemel. De stralen van de winterzon streelden haar wangen in zachte liefkozing. En boven dit alles stak de Halletoren als dirigent van het toppunt van romantiek. Ze bleef...

Het onvermijdelijke is gebeurd. Een afscheidswedstrijd is gespeeld en de bloemen zijn in ontvangst genomen. Manlief is gestopt met voetbal. En ik ben dus officieel voetbalvrouw-af! Daar gaat mijn carrière. Bye bye status. Noodgedwongen moet ik stoppen met het uitgeven van duizenden euro’s aan...

...van oorstrelende muziek noch van huidstrelende liefkozingen sprake is. Ik droom van een Anna Enquist, die gewoon haar vak als psychiater blijft uitoefenen en die zonder poëzie en proza haar dagen slijt. Een mens kan alles, jawel, maar er is een graduatieverschil, een stratenmaker laat je geen...

...ik niet meer weg kon, en werden haar tedere liefkozingen serieuze business en werd mijn erectie er een waar ik over op kon scheppen. Nadat ik naast haar op de bank was gaan zitten gleden we in elkaars armen en zaten we heerlijk te tongen, met mijn hand natuurlijk op haar heerlijke, nog...

In het jaar dat Liselore twintig werd, kwam haar slang naar haar toe. Deze kwam vrij vroeg, nog voor de zomer, terwijl haar verjaardag pas in de winter zou zijn. Op de dag van de ontmoeting, liep Liselore van de tovermarkt naar huis door het toverpark. Opeens hoorde ze een sissend geluid vanuit een...

Achter mijn huis loopt een pad. Het paadje, heet het bijna liefkozend bij de bewoners die er gebruik van maken. Het ontsluit de tuinen van een hele rij tussenwoningen aan de achterkant. Ons land kent veel van die achterpaden. Maar het onze is niet zo maar een paadje. Wij hebben een echt pad zonder...

Er was een Nederlands woord voor hetgeen de door mij aanbeden jongemannen, uit verre buitenlanden, in het dagelijkse leven deden om via het internet in leven te blijven. Hosselen, geld verdienen door mensen op te lichten, door ze of een relatie of seks te beloven, na overmaking van geld waar...

...de uitgevouwen capes werd gelegd. De diepgaande liefkozingen en ritmische massages leidde tot een doelbewuste verwijding van de chakra's. Hierdoor kon de Liefdesenergie van hun hoogtepunten vrijelijk stromen en zich verbinden met de Nacht van Volle Maan. De Volle Maan scheen helderder dan...

Ergens had ik het al verwacht. Mij er zelfs op voorbereid. Toch bleef ik immer dat sprankeltje hoop houden, ook al omdat mijn omgeving ervan overtuigd was dat het wel zou meevallen. Niet dus! En dat valt tegen. Het verdict is er nu. Hard, meedogenloos, want er is geen zachte manier om te zeggen...

Op een dag heb ik in gedachten de trein genomen naar Den Haag, haar vroegere woonplaats, die zij eens liefkozend "stad aan de zee" noemde (zij vertelde mij bij die gelegenheid hoe zij hield van de speelse en elegante buitelingen van meeuwen tegen de achtergrond van de avondhemel). De Nederlandse...

Zo af en toe komt er een kleinkind logeren, voor een of twee nachtjes, soms boze gezichtjes van de achterblijvende kinderen gevend. Dat die ook een keer aan bod komen weten ze best wel, maar eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat we één kind tegelijk wel meer dan voldoende vinden. Je kunt nu...

Het is een drukte van belang in de sportschool van mijn vriend de vrije radicaal Ab. Negen vrouwen op een fiets die niet vooruitkomt, één Deen genaamd Knut Johanson wiens linkerarm alleen al breder in omvang is dan mijn hele lijf en drie loverboys die bezig zijn met verkrachttraining. Ik...

Ik moet droomloos geslapen hebben want toen ik wakker werd zag ik in het ochtendlicht mijn huid als fluweel. Op de gracht ben ik ‘s ochtends altijd bezweet, want ik droom wat af. Normaal weet men niet waarover die dromen dan gingen, maar ik kan altijd een nauwkeurig verslag geven van mijn...

Vanuit het ziekenhuis bel ik mijn vrouw: ‘Sorry, maar het wordt allemaal even wat later. Ik vermoed dat ik rond half zeven thuis ben. Ik lig er om onder andere wat bloed bijgetankt te krijgen en ja het is zo’n dag dat alles een beetje tegenzit. Was er al voor tien uur en de vorige donderdag...

Duiken kan iets onbekends zijn. Je doet je onderbenen en je voeten in een onzekere wereld. In stille wateren. Deze wereld is de wereld van onderen. Ik ben ook wel een beetje bang omdat ik met passie voor het avontuur om in stille vennen en sloten te willen zijn en daarom zojuist een snorkelset...

Tot op een gegeven moment was ik het Zorgcentrum, gelegen aan de straat met de onheilspellende maar wellicht toepasselijke naam (Kwaadeindstraat) altijd achteloos gepasseerd, te voet of met de bus, maar pas toen ik er m'n werkkring zou gaan vinden, keek ik eens met belangstelling naar de...

Tot op een gegeven moment was ik het Zorgcentrum, gelegen aan de straat met de onheilsoellende maar wellicht toepasselijke naam ("Kwaadeindstraat") altijd achteloos gepasseerd, te voet of met de bus, maar pas toen ik er mijn werkkring zou gaan vinden, keek ik eens met belangstelling naar de...

Ouder wordende personen onder ons hebben nog wel eens de neiging hun frustratie over hun tanende conditie en verslechterende gezondheid van zich af te schrijven. Ook ik heb in het verleden, zij het met een geforceerde berusting, er meerdere keren en kort gewag van gemaakt. Toen ik, nog niet zolang...